Ο κίνδυνος της μέγγενης…

Αρχικώς, προέκυψε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, απότοκο χρόνιων προβλημάτων που κρύβαμε επιμελώς κάτω από το χαλί, και η οποία βοηθούντος των ψευδαισθήσεων και του ισχυρού ρεύματος του λαϊκισμού, που εκφράζει και η παρούσα κυβέρνηση, ακόμη συνεχίζει να κατατρώει τα σωθικά της παραγωγικής μας βάσης.

Ταυτοχρόνως, όμως, στο ρευστό και ασταθές διεθνές περιβάλλον, μαζεύτηκαν και μαύρα σύννεφα στη γειτονιά μας που απειλούν να τινάξουν στον αέρα την όποια σταθερότητα έχει κατακτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Και το χειρότερο είναι ότι οι εξελίξεις μπορεί να ρουφήξουν και εμάς στη δίνη απρόβλεπτων συνεπειών.

Μετά την Τουρκία, η οποία τελευταίως έχει υποτροπιάσει επικίνδυνα, έχοντας ως πρόεδρο έναν οιονεί σουλτάνο, που απειλεί θεούς και δαίμονες για να περάσει το δικό του νεο-οθωμανικό όραμα, τώρα έχουμε την ανάφλεξη στα Σκόπια και την επιθετικότητα της Αλβανίας. Δηλαδή, πλην της Βουλγαρίας, όλες οι χώρες με τις οποίες έχουμε χερσαία σύνορα βρίσκονται σε αναβρασμό. Αν αυτό δεν είναι λόγος συναγερμού, ειδικά στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, το τι μπορεί να είναι;

Ξεκινώντας από την Αλβανία, είναι πλέον φανερό ότι τα Τίρανα, με την υποστήριξη της Άγκυρας, κινούνται με βάση τους οραματισμούς της Μεγάλης Αλβανίας. Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός έχει καταστεί μέρος της επίσημης ρητορείας. Η γειτονική χώρα, παραβλέποντας την αδήριτη ανάγκη προσαρμογής της στα ευρωπαϊκά στάνταρτ, αλλά και τον περιορισμό παράνομων δραστηριοτήτων κυρίως στην παραγωγή και εξαγωγή ναρκωτικών ουσιών που έχει γίνει πραγματική μάστιγα, επιδιώκει να συσπειρώσει με εθνικιστικά συνθήματα.

Θύμα αυτής της πολιτικής συμπεριφοράς είναι, βεβαίως, και η ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου, της οποίας καταπατώνται θρασύτατα τα δικαιώματα. Σε κάποιες περιοχές έχουμε ακόμη και αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων, κατά τρόπο αυθαίρετο, που δεν συνάδει με κράτος δικαίου. Ταυτόχρονα, διατηρείται «ζεστό» το θέμα της Τσαμουριάς, που συμπεριλαμβάνεται στον «ολοκληρωμένο» χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας.

Επιπλέον, επικίνδυνη κινητικότητα παρατηρείται και στην νότια Σερβία, στις περιοχές του Πρέσεβο και Μπουγιάνοβατς, όπου ζει συμπαγής αλβανικός πληθυσμός, και ταράζει τις σχέσεις με το Βελιγράδι, παράλληλα με τις μόνιμες αντιθέσεις εντός του Κοσσυφοπεδίου.

Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα εντοπίζεται στα Σκόπια. Εκεί, ήδη, μεταξύ των Σλάβων και των Αλβανών, ηχούν δυνατά τα τύμπανα του πολέμου. Για χρόνια ο τυφλωμένος εθνικισμός των Σλάβων των Σκοπίων επέλεξε να κάνει λάβαρό του το ανιστόρητο ιδεολόγημα του «μακεδονισμού». Ο Νίκολα Γκρουέφσκι και όσοι τον ακολούθησαν, θεωρώντας τους εαυτούς τους ως απευθείας απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δικαιούχους της μακεδονικής γης μέχρι τη Θεσσαλονίκη, έφεραν το κράτος τους στο χείλος του γκρεμού.

Το μεγαλύτερο λάθος τους ήταν ότι επέλεξαν ως εχθρό τον μόνον από τους γείτονές τους που επιθυμούσε την ακεραιότητά τους: την Ελλάδα. Και σήμερα το πληρώνουν ακριβά, αν και μάλλον ακόμη αδυνατούν να κατανοήσουν το σφάλμα τους.

Ήδη, όμως, ο νέος πρόεδρος της Βουλής, εκεί που χύθηκε κυριολεκτικά αίμα από την πρόσφατη εισβολή των οπαδών του VMRO-DPMNE, και ο οποίος ανήκει στην αλβανική μειονότητα, φωτογραφίζεται με καμάρι στο γραφείο του δίπλα από την αλβανική σημαία.

Παρά τις παρεμβάσεις της διεθνούς κοινότητας, που, δυστυχώς, δεν έχει ενιαία στάση στην κρίση των Σκοπίων, είναι πολύ πιθανό να δούμε να εκτροχιάζεται η κατάσταση. Δύσκολα θα πειστεί ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβανόφ να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Σοσιαλδημοκράτη αρχηγό της αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεβ, που θα σημάνει ότι οι Αλβανοί όχι μόνο θα μπουν στην κυβέρνηση αλλά θα υλοποιήσουν τα σχέδιά τους για συγκυριαρχία του κράτους. Η πιθανότητα ακόμη και της έκρηξης μιας ένοπλης αντιπαράθεσης δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Τι πρέπει η Ελλάδα να πράξει απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Το κουβάρι είναι πολύ μπλεγμένο και η θέση μας δύσκολη, δεδομένων των θέσεων που έχουν οι αντίπαλες πλευρές έναντι του ελληνισμού. Εν πάση περιπτώσει, το βέβαιο είναι ότι για τα ελληνικά συμφέροντα θα ήταν καταστροφική η πιθανότητα δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας, ιδιαίτερα αν αυτή ήταν στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας. Σ’ αυτήν την περίπτωση η Ελλάδα θα βρισκόταν μονίμως υπό την πίεση μιας κανονικής γεωπολιτικής μέγγενης.

Ο δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης.