Τα όμορφα χρήματα για τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται…

Τέτοιες μέρες πριν από τέσσερα χρόνια ακριβώς 70 συνάνθρωποί μας έχαναν τη ζωή τους στις φλόγες της μεγαλύτερης οικολογικής καταστροφής στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Ενας ολόκληρος νομός, ο νομός Ηλείας, εξαφανιζόταν από το χάρτη και δύο χωριά του, η Αρτέμιδα και η Μάκιστος, γίνονταν συνώνυμα της απόλυτης τραγωδίας.

Η αντιμετώπιση των φονικών πυρκαγιών του 2007 σε επιχειρησιακό επίπεδο καταγράφηκε ως εγκληματικά ανεπαρκής. Η επιβεβλημένη ανασυγκρότηση όμως των πυρόπληκτων περιοχών αποτελεί μνημείο επίδειξης προκλητικής ασυνέπειας από την πλευρά της επίσημης Πολιτείας. Είναι δε το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ασκείται η εξουσία σε αυτόν τον τόπο με το πολιτικό συμφέρον να λειτουργεί ως ο απόλυτος ρυθμιστικός παράγοντας.

Την περιβόητη επίκληση του «στρατηγού άνεμου» από τον τότε αρμόδιο υπουργό ακολούθησε η εξαγορά της αγανάκτησης αλλά και της ψήφου των πυροπαθών μέσω του γνωστού 3χίλιαρου της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Το παζλ έρχεται να συμπληρωθεί με τη σημερινή οριστική «απαλλοτρίωση» του Ειδικού Ταμείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Δαπανών ή αλλιώς Ταμείου Μολυβιάτη όπως έγινε γνωστό.

Το μέγεθος της φυσικής καταστροφής και οι δεκάδες ανθρώπινες απώλειες συγκίνησαν και ώθησαν χιλιάδες Ελληνες να συγκεντρώσουν το ποσό των 200 εκατ. ευρώ για να ανακουφιστούν οι πληγέντες. Τέσσερα χρόνια μετά, «αγνοούνται» όχι ένα ούτε δύο αλλά συνολικά 102 εκατ. ευρώ από τα χρήματα αυτά με τα προβλήματα να παραμένουν! Δεν υπάρχει προηγούμενο, στον πολιτισμένο τουλάχιστον κόσμο, μία ανθρωπιστική προσφορά τέτοιου μεγέθους όχι μόνο να μην φτάνει στον προορισμό της έγκαιρα, όχι μόνο να μην αξιοποιείται σε αναγκαία έργα ανασυγκρότησης, αλλά αντίθετα να παρακρατείται από το ίδιο το κράτος στο οποίο την εμπιστεύτηκαν οι πολίτες του, «βαφτίζοντας» τη μάλιστα ως «δημόσιες επενδύσεις»!

Εκτός του ότι η συμπεριφορά αυτή προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα εμπεριέχει και χαρακτηριστικά εξαπάτησης των πολιτών εκείνων οι οποίοι εκδήλωσαν έμπρακτα την κοινωνική τους αλληλεγγύη.

Άραγε, έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα γινόταν αν προσέφευγαν στη Δικαιοσύνη κάποιοι από τους 92.000 Ελληνες που το 2007 πρόσφεραν από το υστέρημά τους για να βοηθήσουν τους πυροπαθείς συμπατριώτες τους και βλέπουν την προσφορά τους εν έτει 2011 να βρίσκεται σε κάποιον ειδικό λογαριασμό αγνώστων λοιπών στοιχείων;

Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, μάλλον κάτι ήξεραν η Κυπριακή Δημοκρατία και η οικογένεια Βαρδινογιάννη που προτίμησαν να ανοικοδομήσουν μόνοι τους τα δύο «μαρτυρικά» χωριά της Ηλείας από το να δώσουν τα χρήματά τους στην ελληνική κυβέρνηση για να το πράξει για λογαριασμό τους!