Από Άνοιξη, Φθινόπωρο και ...βλέπουμε

Και οι δύο κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα αλλά με διαφορετικά λόγια. Η εαρινή πρωθυπουργική επίσκεψη στην Αιγιαλεία που σηματοδότησε την επικοινωνιακή αντεπίθεση για την επανεκκίνηση των δρόμων αλλά και η επίσκεψη στα Τέμπη που ακολούθησε με μετριοπαθέστερους ομολογουμένως χειρισμούς, επιβεβαίωσε μόνο τον απολυμένο συνδικαλιστή της Ολυμπίας Οδού που αποκάλυψε την σκηνοθεσία τύπου Σπίλμπεργκ! Από τότε, οι ημερομηνίες συνεχώς μετατίθονται και οι νεότερες προβλέψεις δείχνουν ότι θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αν τα έργα ξεκινήσουν από Σεπτέμβριο. Είναι φανερό πάντως ότι ακόμη και εκείνη που επιλέγουν πιο ήπιους τόνους για τους πολιτικούς βερμπαλισμούς δεν διστάζουν να χαμογελούν όταν ακούν το χρονοδιαγράμματα που βάζει το κυβερνητικό επιτελείο. Και τότε αυθόρμητα θυμούνται την προετοιμασία των έργων και εκφράζονται οργισμένοι. Ήταν, όπως περιγράφουν σε ένα τραπέζι ο υπουργός και οι μελετητές. Οι μελετητές πρότειναν και ο υπουργός έβγαζε. “Τί την θέλουμε την ΛΕΑ (σ.σ Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης), βγάλτην ανεβάζει στα ύψη το κόστος των έργων”. “Ήθελε να γίνει μηχανικός έργων όταν σε όλη τη καριέρα του είναι ζήτημα εάν έχτισε μία πολυκατοικία” λέει με νόημα στέλεχος μεγάλης τεχνικής εταιρείας. Το υπουργείο και οι υπάκουοι μελετητές έκοβαν αλλά το ελληνικό δημόσιο πλήρωνε. Εκείνες οι παραλείψεις κόστισαν χρυσάφι. Πάνω από 250 εκ. ευρώ συμπληρωματική σύμβαση για την ΛΕΑ στις σήραγγες του αυτοκινητοδρόμου της Πελοποννήσου μέχρι την Πάτρα και άλλα 160 εκ., ευρώ για τα τρία μεγαθήρια -σήραγγες στην περιοχή των Τεμπών. “Μήπως είχε δίκιο ο υπουργός και μπορούσαν να παραληφθούν τα έργα αυτά, ρωτούμε διστακτικά. “Σήραγγα χωρίς ΛΕΑ είναι έργο επικίνδυνο για χρήση” λέει χωρίς περιστροφές ο μηχανικός. Τα λέει όμως τώρα εκ των υστέρων. Όταν τα έργα σχεδιάζονταν οι κατασκευαστές ήλπιζαν στις συμπληρωματικές συμβάσεις και οι μελετητές κατάπινα τα λόγια τους για να μην χάσουν το πλούσιο μεροκάματο από τον υπουργό. Τα αποτελέσματα είναι λίγο- πολύ γνωστά. Προβληματικές μελέτες, μεγάλες καθυστερήσεις και εκτίναξη του κόστους των συμβάσεων από τις λεόντειες ποινικές ρήτρες των έργων. Τώρα όλα τα κόμματα συμφωνούν ότι τα έργα πάση θυσία πρέπει να γίνουν. Το λέμε όλοι, αρκεί να το πει με πράξεις η ΕΕ αλλά και το ελληνικό κοινοβούλιο. Εδώ που φτάσαμε ίσως έχουν δίκιο αυτοί που υποστηρίζουν ότι σημασία δεν έχει τί έγινε τα προηγούμενα χρόνια αλλά τι θα συμβεί από δω και πέρα.