Τα αποτελέσματα των εκλογών από ψυχιατρική ματιά

Είναι άραγε, οι Έλληνες ψηφοφόροι ανώριμοι, κατευθυνόμενοι ή αδιάφοροι δεδομένου ότι μόλις το 60,94% των πολιτών ψήφισαν;

Είναι άραγε, οι διαφορές στα προγράμματα και στις υποσχέσεις των πολιτικών αρχηγών που καθόρισαν τις επιλογές;

Είναι άραγε, ο κατακερματισμός των ψήφων δεδομένου ότι το 16% πήγε σε κόμματα που δεν κατάφεραν να φθάσουν το 3%;

Είναι άραγε, ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν είχε ουσιαστικό και οργανωμένο αντίλογο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση;

Μπορεί να είναι, περισσότερο ή λιγότερο, όλα τα παραπάνω αλλά φαίνεται ότι καθοριστικός παράγοντας στην στάση των ψηφοφόρων, και σε αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήταν το συναίσθημα-θυμικό και πολύ λιγότερο η νοητική-εγκεφαλική αντίδραση σε μία, εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, δύσκολη καθημερινότητα.

Ταιριάζει και σήμερα ότι ανάφερε το 2012, σχετικά με τις τότε εκλογικές αναμετρήσεις, σε συνέντευξη του ο Νίκος Δήμου σχετικά με την στάση των Ελλήνων, «το κυρίαρχο αίσθημα είναι η αβεβαιότητα. Οι Έλληνες δεν αισθάνονται πλέον σιγουριά, κι αυτό οφείλεται εν μέρει στην ιστορία τους..... Για το λόγο αυτό δεν σκεφτόμαστε μόνο με το μυαλό και με τη λογική, αλλά και με το θυμικό.... οι Έλληνες με την πολιτική δίνουν διέξοδο στα αισθήματά τους».

Η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η οικονομική αστάθεια, τα Τέμπη, η αναλγησία των Τραπεζών, η διαχείριση της πληροφορίας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, έχουν σημαντικά και διαχρονικά επιβαρύνει την ψυχική μας υγεία και έχουν υπερδιπλασιάσει την «πελατεία» των ψυχιάτρων.

Το αίσθημα ασφάλειας, η θετική προοπτική ακόμα και αν φαντάζει όνειρο απατηλό, η φωτεινή σκοπιά της ζωής και όχι η σκοτεινή απειλή μέσω της αμφισβήτησης, η σταθερότητα της στάσης και όχι η περιστασιακή διαμόρφωση της με στόχο την αντιπαράθεση, το σίγουρο και ξεκάθαρο μήνυμα και όχι το ασταθές και μετέωρο βήμα του πελαργού, διαμόρφωσαν και τελικά εκτίναξαν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας πέρα από κάθε πρόβλεψη, ακόμα και των ειδικών.

Αντίθετα το αίσθημα φόβου, θυμού και επικείμενης απειλής, συνδεδεμένο με τις ανακοινώσεις και τις συμπεριφορές του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο συρρίκνωσε σημαντικά το ποσοστό του αλλά ταυτόχρονα άνοιξε τον δρόμο ώστε το ΠΑΣΟΚ να διεκδικεί τη θέση μιας ουσιαστικής και τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης με διακριτές πολιτικές διαφορές από τους αντιπάλους του.

Είναι κοινή διαπίστωση, ότι στη διαδρομή της ζωής το συχνά συναίσθημα προηγείται ή έρχεται και σε αντίθεση με την λογική. Στην περίπτωση της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης, το αρνητικό ψυχικό φορτίο που κυριαρχεί εδώ και μήνες στην πλειοψηφία των ψηφοφόρων, εκφράστηκε στέλνοντας καθαρά μηνύματα των αναγκών του, σε πολλούς αποδέκτες, για αγώνες ελπιδοφόρους και όχι άγονους και επικίνδυνους.






* Η Μένη Μαλλιώρη είναι πρώην ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, ομότιμη καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.