Μιχάλης Στούκας

Σχεδόν πενήντα χρόνια αργότερα όμως, δυστυχώς, ούτε και έξω πάμε καλά. Αναφερθήκαμε επανειλημμένα στα εσωτερικά προβλήματα της χώρας και ακροθιγώς στα εξωτερικά. Καθημερινά όμως πλέον τα χτυπήματα, πάνω και κάτι από τη μέση (τα ύπουλα δηλαδή μεταφορικά) πληθαίνουν. Ας ξεκινήσουμε από την Αλβανία όπου μετά από μία δίκη παρωδία ο Φρέντυ Μπελέρης, εκλεγμένος ευρωβουλευτής πλέον, αποφασίστηκε ότι πρέπει να παραμείνει φυλακισμένος ως τον ερχόμενο Οκτώβριο. Το «ανεξάρτητη αλβανική δικαιοσύνη» που επαναλαμβάνει ο Έντι Ράμα, μόνο ως κακόγουστο ανέκδοτο, θα μπορούσε να εκληφθεί. Οι όποιες πιέσεις από ελληνικής πλευράς έχουν ατονήσει, αν δεν έχουν σταματήσει κιόλας. Μόνιμη επωδός μας, ότι με τέτοια συμπεριφορά η Αλβανία δεν έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά, αυτό δεν πτοεί καθόλου τον ανθέλληνα Έντι Ράμα, ο οποίος είναι φανερά εντολοδόχος των Τούρκων. Είχαμε γράψει και παλαιότερα ότι η περίοδος χάριτος και ευγένειας με την Αλβανία πρέπει να τελειώνει. Να ζητηθεί επίσημα άμεση εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας για τη Βόρειο Ήπειρο που έχει υπογράψει η γειτονική χώρα το 1914 (!) και δεν το εφάρμοσε ποτέ. Δεν είναι ούτε εθνικισμός ούτε εχθρική κίνηση. Οι Αλβανοί περηφανεύονται ότι η λέξη «μπέσα» είναι δική τους, όντως είναι αλβανικής προέλευσης (besa), φαίνεται όμως ότι έχουν μπέσα επιλεκτικά. Όποιος έχει μπέσα, σέβεται και τιμά τις συμφωνίες που υπογράφει. Δεν είναι δυνατόν να μένουμε διαρκώς στα αυστηρά διαβήματα, ακόμα και προς την Αλβανία. Ήρθε η ώρα για πιο αποφασιστικές κινήσεις.

Και συνεχίζουμε με τα Σκόπια, τη λεγόμενη «Βόρεια Μακεδονία», η νέα Πρόεδρος των οποίων Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, όπως και ο νέος Πρωθυπουργός τους Κριστιάν Μιτσκόσκι επιμένουν να χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία», υποτίθεται μόνο στο εσωτερικό της χώρας τους. Μάλιστα η κυρία Σιλιάνοφσκα έκανε λόγο χθες και για τους αλύτρωτους Μακεδόνες του Αιγαίου. Αυτό παραβιάζει κατάφωρα τη λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών». Και πάλι αυστηρές συστάσεις από ελληνικής πλευράς, προειδοποιητικές δηλώσεις από Ευρωπαίους αξιωματούχους, οι νέοι ηγέτες της γειτονικής χώρας όμως δεν δείχνουν να πτοούνται. Είναι πάντως τόσο κοντόφθαλμοι, που δεν βλέπουν ότι η μόνη χώρα που έχει στηρίξει τη δική τους είναι η Ελλάδα. Η Βουλγαρία για παράδειγμα, η οποία σχεδόν αμέσως μετά τη «Συμφωνία των Πρεσπών» άρχισε να προβάλλει εμπόδια στην ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων, την Τετάρτη 26/6 κατηγόρησε τη νέα κυβέρνηση της χώρας για αντιβουλγαρική προπαγάνδα και καταπάτηση των δικαιωμάτων της βουλγαρικής μειονότητας στα Σκόπια. Αυτό έγινε δια στόματος Ρούμεν Ράντεφ, του Προέδρου της Βουλγαρίας… Η χώρα μας δεν έθεσε ποτέ θέμα ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια, ούτε τήρησε ποτέ σκληρή στάση απέναντί τους. Και φυσικά, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους βόρειους γείτονές μας είναι οι 500.000 περίπου Αλβανοί (25% του πληθυσμού) που ζουν στη χώρα. Προκαλώντας συνεχώς την Ελλάδα, η νέα ηγεσία των Σκοπίων, το μόνο που καταφέρνει είναι να χάνει και τον μοναδικό σύμμαχό της στην περιοχή! Και αφού εξακολουθούν να μην σέβονται κι αυτοί όσα υπέγραψαν οι προκάτοχοί τους, μήπως πρέπει και η Ελλάδα να επανεξετάσει τη στάση της;

Και επειδή η Βουλγαρία αποτελεί τον καλύτερο γείτονα, τα τελευταία χρόνια, της χώρας μας και δεν υπάρχει λόγος ν' ασχοληθούμε μαζί της, περνάμε στην Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν. Είναι αλήθεια ότι μετά τις συναντήσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν σταμάτησαν οι καθημερινές αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο και περιορίστηκαν σημαντικά οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας από τα μικρασιατικά παράλια. Αυτά βέβαια αποδεικνύουν, έμμεσα έστω, ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, καθώς οι περισσότεροι έμπειροι Τούρκοι πιλότοι βρίσκονται στη φυλακή ως γκιουλενιστές ή πραξικοπηματίες, ενώ η χώρα μας, ιδιαίτερα μετά την αγορά των Rafale, που πολλοί σχολιαστές κατακρίνουν, έχει αποκτήσει υπεροχή στον αέρα απέναντι στην Τουρκία, που θέλει να αγοράσει αεροσκάφη, αλλά δεν μπορεί. Επίσης, ότι και οι «καραβιές» (λαθρο)μεταναστών ελέγχονταν με κάποιο τρόπο από το τουρκικό κράτος.

Αυτά είναι όμως τα μόνα θετικά στα ελληνοτουρκικά τον τελευταίο καιρό, που έτσι κι αλλιώς είναι αυτονόητα, αλλά η Τουρκία πέτυχε να τα κατοχυρώσει ως προβλήματα. Στα υπόλοιπα, ο Ερντογάν αποφάσισε να διδάσκεται η «Γαλάζια Πατρίδα» και στα σχολεία, στα βιβλία των οποίων το μισό Αιγαίο θα φαίνεται ως τουρκικό, ζητά να γίνουν κοινά ελληνοτουρκικά θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο, μέσω της κρατικής τουρκικής εταιρείας πετρελαίου (ΤΡΑΟ) ξενικά έρευνες για «μαύρο χρυσό», σε τουρκικές μεν περιοχές, αλλά και κάποιες στις εκβολές του Έβρου που ίσως υποκρύπτουν άλλες σκοπιμότητες. Η Τουρκία πέτυχε επίσης να αφαιρεθεί η υπογραφή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου από τη διακήρυξη της διάσκεψης για την Ουκρανία που έγινε στην Ελβετία! Ελληνική αντίδραση σε όλα αυτά; Υποτονική έως ανύπαρκτη. Αν το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας τύπωνε βιβλία που θα έδειχναν π.χ. την «Ελλάδα του μυαλού και της καρδιάς μας» και τα οποία θα περιλάμβαναν την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία, η Τουρκία θα είχε ξεσηκώσει τον κόσμο και θα μας απειλούσε ποικιλοτρόπως. Εμείς, μοιραία και άβουλοι, περιμένουμε στωικά την επόμενη κίνηση. Τέλος η Τουρκία δεν ανοίγει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης(των Πριγκιποννήσων), την οποία κρατά κλειστή από το 1971. Φοβάται τους κληρικούς που θα αποφοιτήσουν από αυτή; Όχι προφανώς. Είναι ένα ακόμα όπλο, ανταλλάξιμο αυτό, στη διπλωματική της φαρέτρα, την οποία φροντίζει να γεμίζει και να επανατροφοδοτεί…

Τα τελευταία χρόνια και η Λιβύη, ως εκπρόσωπος της Τουρκίας προβάλλει, στηριζόμενη και στο τουρκολιβυκό ψευτομνημόνιο αντιρρήσεις και ενστάσεις για ενέργειες της Ελλάδας, σε περιοχές που αμφισβητεί και θεωρεί ότι ανήκουν στη δική της ΑΟΖ. Όταν κλοτσάς την ευκαιρία που σου δίνεται (κάτι τέτοιο έγινε τη δεκαετία του 2000) να καθορίσεις την ΑΟΖ με μία γειτονική σου χώρα, το βρίσκεις μπροστά σου, δυστυχώς…

Τέλος, εσχάτως και η στηριζόμενη από το Ιράν λιβανέζικη οργάνωση Χεζμπολάχ απείλησε την Κύπρο, για εμπλοκή της στη σύγκρουση Ισραήλ – Χαμάς, με παροχή διευκολύνσεων προς τους Ισραηλινούς. Μια συμμαχία από εκλεκτά μέλη (Ρωσία, Τουρκία, Ιράν) απειλεί όχι μόνο την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Ο Ερντογάν, ανενόχλητος τηρεί φιλορωσική στάση αντίθετα με τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ και στον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παλαιστινιακής οργάνωσης. Έχει καταφέρει να «κατοχυρώσει» τους Κούρδους ως τρομοκράτες διεθνώς, ενώ αντίθετα η Χαμάς και η Χεζμπολάχ προφανώς γι’ αυτόν αποτελούνται από αγγελούδια . Εδώ δεν είναι μόνο ελληνική η ευθύνη, αλλά πανευρωπαϊκή και υπερατλαντική. Για να δούμε αν τώρα που αποχώρησε από το ΝΑΤΟ ο φιλότουρκος Στόλτενμπεργκ, τι στάση θα κρατήσει ο νέος Γ.Γ. του, Ολλανδός Μαρκ Ρούτε;

Από όλα όσα αναφέραμε, νομίζουμε ότι επαληθεύεται και ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου. Δεχόμαστε «χτυπήματα» απ’ όλες τις πλευρές και δεν αντιδρούμε. Φυσικά ούτε πόλεμο να κηρύξουμε σε κάποια χώρα ζητάμε, ούτε να οξύνουμε τις σχέσεις μας με τους γείτονες. Προκλήσεις και ενέργειες που θίγουν τη χώρα μας όμως δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες. Περηφάνια και αξιοπρέπεια είναι δύο αρετές που χαρακτηρίζουν τους Έλληνες. Αν κάποιοι πολιτικοί τις θεωρούν προκλητικές και ξεπερασμένες, ας καταλάβουν ότι βρίσκονται απέναντι στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και η θέση τους δεν είναι σε Υπουργείο, αλλά στο σπίτι τους…