Μιχάλης Στούκας

Το άρθρο αυτό είχε περισσότερα από εκατό σχόλια, ανάμεσά τους και ορισμένα που μας κατηγορούσαν, ακόμα και για... διατεταγμένη υπηρεσία... Την άποψή μας πάντως ήρθαν να επιβεβαιώσουν τα θέματα Φυσικής που δόθηκαν στους υποψήφιους την Τετάρτη 12 Ιουνίου. Μετά το βατερλό των Μαθηματικών, ήρθε κι αυτό της Φυσικής για να αποδείξει ότι οι θεματοθέτες δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα...

Δεν μπορεί το 58,95% των υποψηφίων στη Φυσική και το 58,37% στα Μαθηματικά να γράφουν κάτω από τη βάση, οι αριστούχοι να είναι αντίστοιχα 7,23% και 4,59% και να ευθύνονται αποκλειστικά οι μαθητές και οι μαθήτριες. Αλλά και σε πιο βατά, θεωρητικά, μαθήματα όπως η Ιστορία, θεωρούμε αδιανόητο το 35,09% να γράφει μεταξύ 0 και 5 (!) και το 24,77% μεταξύ 5 και 9,99, δηλαδή σχεδόν το 50% των υποψηφίων να γράφουν κάτω από τη βάση! Οι αριστούχοι στην Ιστορία, όσες και όσοι δηλαδή έγραψαν μεταξύ 18 και 20 ήταν μόλις το 10,85 του συνόλου των υποψηφίων. Εκείνο που δεν επισημάνθηκε όπως θα έπρεπε είναι το απίστευτα χαμηλό ποσοστό μαθητών και μαθητριών που αρίστευσαν στη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Μόνο 94 υποψήφιες και υποψήφιοι σε σύνολο 74.585 (ποσοστό 0,13%) έγραψαν μεταξύ 19 και 20 και άλλοι 1.114 (ποσοστό 1,49%) έγραψαν μεταξύ 18 και 19. Εδώ, αν και διαφωνούμε με το «αντικείμενο» των θεμάτων (για τα ταξίδια) , δεν θεωρούμε ότι έχει ευθύνη η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων (ΚΕΑ), αλλά οι εκπαιδευτικοί, σε σχολεία και φροντιστήρια και βέβαια οι μαθητές και οι μαθήτριες που διαγωνίστηκαν. Αν τα θέματα ήταν «Γράψτε και αναλύστε τους στίχους του αγαπημένου σας τραπ τραγουδιού» και «ερμηνεύστε τις λέξεις: φλεξάρω, κριντζάρω και μπιφ», θα είχαμε ποσοστό αριστούχων μεγαλύτερο από 80%... Δυστυχώς, οι επιδόσεις των υποψηφίων σε Νεοελληνική Γλώσσα και Ιστορία δείχνουν την κατάρρευση των ανθρωπιστικών σπουδών στη χώρα μας, κάτι που είχαμε επισημάνει και στο παρελθόν. Στις Φιλοσοφικές Σχολές οι βάσεις ίσως φτάσουν φέτος κοντά στο 10 (δέκα), αυτό σημαίνει ότι τα νέα παιδιά στρέφονται σε κατευθύνσεις που θα μπορέσουν να τους εξασφαλίσουν(;) άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν στη χώρα μας υπάρχουν περισσότεροι από 50.000 φιλόλογοι είναι αδύνατο να απορροφηθούν στην εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική και τα φροντιστήρια. Έτσι φτάνουμε στο σημείο να έχουμε φιλόλογους - μπαρίστες, ντελιβεράδες, σερβιτόρες και σερβιτόρους και άλλα συναφή, ενώ ακόμα κι όσοι / όσες εργάζονται σε φροντιστήρια, ομαδικά και ιδιαίτερα, ως τις αρχές Ιουνίου, καθώς δεν έχουν δουλειά το καλοκαίρι υποχρεώνονται συχνά να δουλεύουν «σεζόν» όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, για 2,5-3 μήνες σε τουριστικούς προορισμούς... Όσο για την Ελληνική Γλώσσα; Δολοφονείται καθημερινά από κάθε λογής αγράμματους στα Μ.Μ.Ε. και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι περισσότεροι νέοι μάλλον γνωρίζουν καλύτερα Αγγλικά, παρά Ελληνικά πλέον. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση τι κάνει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας; Προς το παρόν ανακοινώνει ότι θα εισαχθεί στην Α’ Λυκείου το μάθημα της Οικονομίας και ότι αναζητείται νέο σύστημα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι. με βάση το Εθνικό Απολυτήριο, κάτι που ακούμε εδώ και χρόνια. Τέλος, ο κύριος Πιερρακάκης ανακοίνωσε την έναρξη του «Ψηφιακού Φροντιστηρίου» και των «Ψηφιακών Τάξεων» από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Προς τη σωστή κατεύθυνση η κίνηση αυτή, αλλά πόσες μαθητές και μαθήτριες θα εγκαταλείψουν τα φροντιστήρια δια ζώσης και θα εμπιστευθούν τα ψηφιακά φροντιστήρια...

Το βέβαιο είναι, το παραδέχεται άλλωστε και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ότι το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων χρειάζεται αντικατάσταση. Δυστυχώς οι τολμηρές μεταρρυθμίσεις ,και στην Παιδεία, είναι σπάνιες. Όταν φτάνουμε στο σημείο να αναφερόμαστε στη μεταρρύθμιση του Ευάγγελου Παπανούτσου πριν από εξήντα και πλέον χρόνια, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Αν και δεν έχουμε καμία αρμοδιότητα και κανένα αξίωμα, θα γράψουμε εδώ κάποιες σκέψεις μας, καθώς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν πολλά χρονικά περιθώρια για όποιες αλλαγές. Βασικό στοιχείο κάθε νέου συστήματος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να είναι η σταθερότητα και η διακομματική συναίνεση. Αν κάθε υπουργός Παιδείας αλλάζει το σύστημα, δεν έχει κάποιο νόημα οποιαδήποτε αλλαγή. Το σύστημα θα πρέπει να είναι σταθερό τουλάχιστον για 8 – 10 χρόνια, έτσι ώστε τόσο οι γονείς, όσο και τα παιδιά να ξέρουν σίγουρα τι θα αντιμετωπίσουν. Ως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, αν δεν κάνουμε λάθος, υπήρχαν εξετάσεις, σε τοπικό επίπεδο, για εισαγωγή στο Λύκειο. Αυτές θα μπορούσαν να επανέλθουν και ταυτόχρονα να αναβαθμιστούν τα Επαγγελματικά Λύκεια, τα οποία δυστυχώς σήμερα προσφέρουν λίγα πράγματα και συχνά έρχονται στο φως της δημοσιότητας για παραβατικές συμπεριφορές μαθητών τους...

Τα σχολικά βιβλία πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Είναι αδιανόητο τα θέματα των Πανελλαδικών εξετάσεων να βρίσκονται εκτός ύλης των σχολικών βιβλίων. Ποιος ο λόγος να ξοδεύονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για βιβλία που ούτε καν τα ανοίγουν οι μαθητές... Από εκεί και πέρα χρειάζεται μεγάλη προσοχή για το πόσο θα «μετρούν» οι βαθμολογίες των τριών τάξεων του Λυκείου στο Εθνικό Απολυτήριο, καθώς είναι γνωστό ότι... χαλαρά πλέον οι μαθητές και οι μαθήτριες βαθμολογούνται με 19 και 20, (και στις Πανελλαδικές γράφουν 1,9 και 2...). Τέλος, κάτι που παραδέχθηκε και ο κύριος Πιερρακάκης, δεν είναι δυνατόν να αξιολογείται ένας μαθητής σε τέσσερα τρίωρα. Αυτό σημαίνει ότι θα επανέλθουν οι Πανελλαδικές, σε κάποια άλλη μορφή ίσως, στη Δευτέρα Λυκείου; Μήπως ένα σύστημα που θα περιλαμβάνει ξεχωριστές εξετάσεις για καθεμιά από τις 13 Περιφέρειες της χώρας μας θα ήταν πιο λειτουργικό και δίκαιο; Άλλα εφόδια έχουν π.χ. οι μαθητές και οι μαθήτριες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και άλλα οι μαθήτριες και οι μαθητές του Λυκείου Δολιανών του Δήμου Πωγωνίου, του μοναδικού Λυκείου που λειτουργεί στον ακριτικό Δήμο του νομού Ιωαννίνων...

Και, επιτέλους, η περίφημη Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων, μπορεί να μας εξηγήσει, χωρίς να αναφέρει ποιοι την απαρτίζουν, το σκεπτικό με το οποίο «μπαίνουν» τα θέματα; Στη Φυσική αναζητούσαν τον νέο Παύλο Σαντορίνη ή τον νέο Καίσαρα Αλεξόπουλο; Λογοδοτούν κάπου; Είναι ικανοποιημένοι από τις επιδόσεις των παιδιών; Έχουν επαφή με τη σχολική πραγματικότητα ή ζουν στο δικό τους παράλληλο Σύμπαν; Έχουν αντιληφθεί οι θεματοθέτες πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους; Και όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν σημαίνει ότι π.χ. ένας εξαιρετικό μαθηματικός, θα είναι και εξαιρετικός θεματοθέτης. «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ», που τραγουδούσε κι ο αξέχαστος Χρήστος Κυριαζής. Και τέλος, κύριε Πιερρακάκη, δεν χρειάζεται να πανηγυρίζετε για την τήρηση του αδιάβλητου των εξετάσεων και να παραβλέπετε τις απίστευτα χαμηλές βαθμολογίες σε πολλά μαθήματα, αντιπαραθέτοντας την άνοδο σε άλλα... Το 0,13% των αριστούχων (19 – 20) στη Νεοελληνική Γλώσσα, το είδατε; Σας ικανοποιεί;

Θεωρούμε ότι η Παιδεία στη χώρα μας έχει σοβαρά προβλήματα και το σύστημα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι. πρέπει να αλλάξει. Άλλοι είναι οι αρμόδιοι, άλλοι αποφασίζουν. Και δυστυχώς, οι αποφάσεις τους καθορίζουν το μέλλον 70.000-80.000 νέων ανθρώπων ετησίως. Αυτοέπαινοι, αλαζονείες και στρουθοκαμηλισμοί, ας μείνουν επιτέλους στην άκρη. Ήρθε η ώρα για τη λήψη ιστορικών αποφάσεων για την Παιδεία. Τώρα θα φανεί ποιοι θα καταγραφούν στη συλλογική μνήμη ως μεταρρυθμιστές και ποιοι θα χαθούν στη λήθη της ιστορίας ως μοιραίοι και άβουλοι...