Η ιστορία πρέπει να διδάσκει, όχι να διχάζει...

Δυστυχώς, κάποιες φορές, ξεφεύγουν από λογικά πλαίσια και φτάνουν σε ακρότητες. Τα «επίμαχα» σημεία των άρθρων μας είναι η φυσική (γενετική) συνέχεια των Ελλήνων και τα ιστορικά γεγονότα των εκατό περίπου τελευταίων χρόνων. Ακόμα και η επανάσταση του 1821 θεωρείται από κάποιους ότι έγινε από Αλβανούς οπλαρχηγούς, που όμως ελευθέρωσαν την Ελλάδα...

Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι ο εθνικός διχασμός, μια ιστορία 110 χρόνων, που προκάλεσε σοβαρά δεινά στη χώρα μας δεν έχει εξαλειφθεί. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν «βασιλόφρονες» και «βενιζελικοί». Ειδικά στο θέμα της μικρασιατικής εκστρατείας υπάρχουν σοβαρές και έντονες αντεγκλήσεις. Έχοντας διαβάσει αρκετά βιβλία και για το συγκεκριμένο θέμα θεωρούμε ότι υπάρχουν κάποια κομβικά σημεία, όπως οι εκλογές του 1920 όπου ο Βενιζέλος γνώρισε μάλλον αναπάντεχη ήττα και το αν έπρεπε να γίνει η εκστρατεία - προέλαση προς την Άγκυρα. Από εκεί και πέρα, την απόλυτη αλήθεια για κάποια γεγονότα τη γνωρίζουν μόνο όσοι ήταν παρόντες σ’ αυτά. Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοί δεν ζουν πλέον. Για παράδειγμα, ο Πρίγκιπας Ανδρέας που αν δεν ήταν γαλαζοαίματος θα είχε την ίδια τύχη με τους «Έξι» στο Γουδή, από κάποιους ιστορικούς θεωρείται ότι έκανε εξαιρετικές ενέργειες με θετικά για την Ελλάδα αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, πλέον δεν μπορεί ν’ αλλάξει κάτι. Μόνο η ανεύρεση κάποιων νέων στοιχείων σε αρχεία, ανέκδοτα κείμενα πρωταγωνιστών της εποχής κ.λπ., ίσως μπορέσει να φωτίσει κάποιες σκοτεινές πλευρές της εκστρατείας.

Ένα άλλο θέμα που συγκεντρώνει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ειδικότερα βέβαια, τα γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα. Απ’ ό,τι βλέπουμε, πλέον έχει αρχίσει να αμφισβητείται ακόμα και το αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εμπλακεί στον πόλεμο ή όχι. Εκεί που σαφώς υπάρχουν απίστευτες αντεγκλήσεις είναι στα θέματα του Εμφυλίου και της δράσης των αντιστασιακών οργανώσεων. Οι κόντρες κομμουνιστών - αντικομμουνιστών στα σχόλια, συχνά μας εκπλήσσουν. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η σκοτεινή περίοδος της Κατοχής, όπου έδρασαν και πολλοί δωσίλογοι και τα χρόνια του Εμφυλίου που ακολούθησαν, δεν έχουν φωτιστεί πλήρως. Αξίζουν πραγματικά πολλά συγχαρητήρια σε κάποιους νέους, κυρίως, ιστορικούς, που φέρνουν στο φως καινούρια στοιχεία. Υπάρχουν βέβαια και γεγονότα που, με έκπληξη βλέπουμε ό,τι ήταν άγνωστα στο ευρύ κοινό. Για παράδειγμα, το βάραθρο του Φενεού (δυστυχώς υπάρχουν κι άλλες ανάλογες περιπτώσεις...) προκάλεσε αίσθηση. Ακόμα και η βαρβαρότητα των Βουλγάρων σε βάρος των Ελλήνων σε Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, δεν ήταν τόσο γνωστή όσο νομίζαμε. Επικοινώνησαν μαζί μας άνθρωποι που είχαν ακούσει ακόμα πιο φρικιαστικές ιστορίες από τους γονείς ή τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους απ’ όσες αναφέραμε στο πρόσφατο άρθρο μας.

Το Κυπριακό, η χούντα, αλλά και η μεταπολίτευση είναι επίσης θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Σ’ αυτά τα θέματα οι κόντρες στα σχόλια δεν φτάνουν στα όρια των άλλων, ωστόσο φαίνεται για παράδειγμα, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που μιλούν εγκωμιαστικά για την περίοδο 1967 – 1974... Το ερώτημα που έχουμε είναι αν έζησαν την περίοδο της επταετίας ή απλά άκουσαν από άλλους κάποια πράγματα και τα αναπαράγουν, χωρίς να έχουν προσωπικά βιώματα... Για την περίοδο της Μεταπολίτευσης, την οποία έχουμε βιώσει από τα πρώτα χρόνια της, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να δεχτούμε την ισοπέδωση και την απαξίωση. Σίγουρα υπήρξαν κάποιοι, με σημείο αναφοράς το Πολυτεχνείο, που «εξαργύρωσαν» και με το παραπάνω την αντιστασιακή τους δράση, αν βέβαια είχαν στην πραγματικότητα τέτοια δράση... Σαφώς και υπήρξαν πακτωλοί χρημάτων που έλαβε η χώρα μας από την, τότε Ε.Ο.Κ., νυν Ευρωπαϊκή Ένωση, που όμως δεν κατέληξαν πάντα εκεί που έπρεπε... Ακατάλληλοι πολιτικοί, επίορκοι και αργυρώνητοι Δημόσιοι Υπάλληλοι, αλλά και αγρότες που ζούσαν σαν μεγιστάνες, έχουν τεράστιες ευθύνες γι’ αυτό. Ας μην καταδικάζουμε συλλήβδην τους πάντες. Οι νεότεροι, ας ρίξουν μια ματιά σε βίντεο που υπάρχουν κατά κόρον στο You Τube, ακόμα και σε παλιές ταινίες, για να δουν πώς ήταν η Ελλάδα του ‘60, του ‘70 και του ‘80 και το πώς είναι σήμερα...

Εκείνο που προκαλεί, τουλάχιστον σε μας, ιδιαίτερο προβληματισμό είναι ότι παρά την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας και τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει το διαδίκτυο, το μορφωτικό επίπεδο των σύγχρονων Ελλήνων και Ελληνίδων είναι πολύ χαμηλότερο σε σχέση με το παρελθόν. Υπάρχουν βέβαια σπουδαίοι επιστήμονες που διαπρέπουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ακόμα και αυτοί όμως, και γνωρίζουμε αρκετούς, έχουν ελλιπείς γενικές γνώσεις, κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι, κατηγορώντας μάλιστα κάποιες φορές τους ίδιους τους εαυτούς τους για την έλλειψη ευρύτερης μόρφωσης. Διαβάζουμε πολύ συχνά απαξιωτικά και υβριστικά σχόλια για τα άρθρα μας. Τείνουμε να το συνηθίσουμε... Εκείνο που πραγματικά δεν δεχόμαστε είναι τα σχόλια που θεωρούν περίπου άχρηστα τα ιστορικά άρθρα. Αυτό βέβαια δεν το εκλαμβάνουμε προσωπικά. Όποιος λαός όμως δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος, να κάνει τα ίδια λάθη, που είναι αβέβαιο πού θα τον οδηγήσουν τελικά. Ας πάρουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα, τα Ίμια. Αν, κάτι που απευχόμαστε, συμβεί στο μέλλον κάποιο ανάλογο γεγονός, θεωρούμε ότι η ελληνική αντίδραση θα είναι σαφώς πιο αποτελεσματική. Αν δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, κακό κάνουμε μόνο στον εαυτό μας, αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε και στην προσωπική μας ζωή. Η Ιστορία, η διδασκαλία της οποίας στα σχολεία είναι πλέον άκρως προβληματική, κυρίως λόγω των κακογραμμένων βιβλίων, όπως μας έχουν τονίσει παλιοί και νέοι φιλόλογοι, έχει φτάσει στο σημείο να αποτελεί φόβο και τρόμο για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ’ Λυκείου, καθώς τα ποσοστά αποτυχίας στις Πανελλαδικές, σε ένα μάθημα που είναι αδύνατον να τεθεί θέμα εκτός βιβλίου, είναι τραγικά... Ο κύριος Πιερρακάκης, τον οποίο, παρά τα όποια, ανθρώπινα λάθη του, θεωρούμε ένα από τα αξιολογότερα στελέχη της Κυβέρνησης, ας προσέξει λίγο το θέμα αυτό, ιδιαίτερα εν όψει της έκδοσης νέων σχολικών βιβλίων.

Κλείνοντας, πιστεύουμε ότι η όσο το δυνατόν καλύτερη γνώση της Ιστορίας είναι απαραίτητη για πολλούς και διάφορους λόγους. Μόνο που ο «ρόλος» της δεν πρέπει να είναι διχαστικός. Γεγονότα που έγιναν πριν από 80 και 100 χρόνια δεν μπορούν ν’ αλλάξουν, ούτε οι συνέπειές τους φυσικά. Η Ελλάδα δυστυχώς γειτονεύει με χώρες που επιβουλεύονται και καπηλεύονται όχι μόνο την ιστορία της, αλλά και τα εδάφη της, χερσαία και νησιωτικά. Εύλογες και θεμιτές οι αντιθέσεις και οι διαφωνίες, αλλά όπως διαπιστώνουμε, εκτός από τους γνωστούς πράκτορες, στα σχόλια υπάρχουν και πολλοί πεμπτοφαλαγγίτες (εσωτερικοί εχθροί). Όσοι λοιπόν αγαπάμε την Ελλάδα και είμαστε περήφανοι γι΄ αυτή, ας μην δίνουμε δικαιώματα, μιλώντας ή γράφοντας για κονσερβοκούτια κ.λπ. Διδασκόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος, ας φροντίσουμε να μην τα επαναλάβουμε. Σύμπνοια και εθνική ομοψυχία είναι απαραίτητες, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, σήμερα.

ΥΓ.1 Πολλοί αναγνώστες θέτουν το θέμα των πηγών, αναφέροντας ότι είναι ανεπαρκείς κ.λπ. Είμαστε από τους πρώτους που ξεκινήσαμε την αναφορά των πηγών σε ιστορικά άρθρα. Κάθε βιβλίο που χρησιμοποιούμε έχει δεκάδες ή και εκατοντάδες παραπομπές σε άλλες πηγές. Αυτό είναι αδύνατο να γίνει κι από εμάς. Όσο για τα βιβλία, έχουμε πολλές εκατοντάδες. Αν γινόταν, ακόμα κι αν μας παρέχονταν δωρεάν, όλα τα βιβλία για τα 1.000 άρθρα που έχουμε γράψει, θα χρειαζόμασταν ουρανοξύστες για να τα αποθηκεύσουμε.

ΥΓ.2 Είναι αδύνατο όλοι οι αναγνώστες να έχουν διαβάσει όλα μας τα άρθρα. Συχνά λοιπόν ζητούν να γράψουμε για θέματα που έχουμε αναλύσει εκτενώς, Π.χ. για το επεισόδιο του Πετριτσίου και τη δολοφονία Τελίνι (επεισόδιο Κακαβιάς) που ζήτησε την περασμένη Κυριακή ένας αναγνώστης, έχουμε γράψει. Όταν προλαβαίνουμε, απαντάμε. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο, σε συνεργασία με τους τεχνικούς του protothema.gr για να υπάρχουν κάπου (αλφαβητικά)τα άρθρα μας. Θερμές ευχαριστίες, όπως και να’ χει, σε όλες και όλους τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες του protothema.gr. Κι εμείς, καθώς δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, μαθαίνουμε μαζί τους…Και η γνώση είναι δύναμη, ειδικά αυτή την εποχή!