Όταν οι βουλευτές απειλούνται

Είναι αυτονόητο ότι κάθε απειλή απέναντι σε οποιονδήποτε άνθρωπο είναι όχι μόνο καταδικαστέα αλλά και επαίσχυντη. Πόσο μάλλον απειλές σε βουλευτές οι οποίοι έχουν από το άρθρο 60 του Συντάγματος «απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση»

Η ανεπιφύλακτη καταδίκη κατά συνέπεια αυτών των άθλιων πρακτικών, του τραμπούκικου εκφοβισμού και της σπίλωσης και τρομοκράτησης όσων εκφράζουν άποψη με την οποία άλλοι διαφωνούν θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, και κυρίως σταθερή. Ανεξαρτήτως δηλαδή της πολιτικής συγκυρίας και πρωτίστως ανεξαρτήτως του ποιοί είναι οι απειλούμενοι , ποιές οι απόψεις που πρεσβεύουν και τι προτίθενται να ψηφίσουν σε κρίσιμες πληροφορίες.

Ο Πρωθυπουργός στη σημερινη ομιλία του στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του μίλησε για «πογκρόμ των επιθέσεων, των απειλών, των εκβιασμών, της τρομοκράτησης των βουλευτών που εκφράζουν την πρόθεση να πράξουν το πατριωτικό τους καθήκον και ψηφίσουν με βάση τη συνείδησή τους» Είπε χαρακτηριστικά απευθύνομενος στην αντιπολίτευση:

«Έχετε στοχοποιήσει δημόσια βουλευτές Ο δρόμος που επιλέγετε να κινηθείτε, από τύφλωση αντιπολιτευτική, είναι ο δρόμος του μίσους και του διχασμού. Και θυμίζει άλλες εποχές Οι απειλές και οι εκβιασμοί δεν θα τρομοκρατήσουν τους βουλευτές»

Οι παραπάνω καταγγελίες του Πρωθυπουργού είναι δυστυχώς για τον ίδιο χωρίς κανένα περιεχόμενο. Δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις απειλές και τον τραμπουκισμό όταν στρέφονται εναντίον άλλων. Οταν ψηφιζόταν το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο και τα γραφεία των κυβερνητικών τότε βουλευτών κατακλύζονταν από ανατριχιαστικές απειλές και ύβρεις ο κ.Τσίπρας δικαιολογούσε με την επιχειρηματολογία του κάθε τραμπουκισμό απέναντι στους τότε «δοσίλογους» και «μερκελιστές» που ήταν πειθήνια όργανα των ΅τοκογλύφων δανειστών». Αυτή ήταν τότε η θέση του κ.Τσίπρα. Τότε δεν τον ενοχλούσε το πογκρομ των επιθέσεων, των απειλών , των εκβιασμών και της τρομοκράτησης των βουλευτών. Τότε οι εκβιαζόμενοι και απειλούμενοι ήταν εχθροί και προκειμένου να ξεμπερδέψει με αυτους μια ώρα νωρίτερα, όλα ήταν ανεκτά ίσως και καλοδεχούμενα.
Για να μην θυμηθούμε το τρίτο μνημόνιο που ο ίδιος ψήφισε και κατά τη διάρκεια της ψήφισης του οποίου παραδόξως δεν υπήρξε πογκρόμ απειλών ,επιθέσεων και εκβιασμών..

Η προσήλωση στις δημοκρατικές αρχές, στον σεβασμό της γνώμης του άλλου όπως ο Βολταίρος του Διαφωτισμού διατύπωσε, και η καταδίκη κάθε μορφής βίας χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις ή είναι απόλυτες σταθερές και ανεπιφύλακτες ,ή αλλιώς είναι προσχηματικές και ψευδείς.
Δημοκρατική ευαισθησία και καταδίκη της βίας α λα καρτ δεν υφίσταται.