Η Εθνική Ελλάδος «δηλητηριάστηκε»

Με το φάσμα του αποκλεισμού από την τελική  φάση του  Euro 2016 στη Γαλλία αν και  έχει αυξηθεί ο αριθμός των ομάδων   φαίνεται ότι κλείνει ο κύκλος  της ηρωϊκής γενιάς του 2004 και των απογόνων της.

Η εθνική ομάδα, φάνηκε από   το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία και παρά την επιτυχία της να περάσει στην επόμενη των ομίλων φάση, ότι πληρώνει τις κόντρες μεταξύ των ΠΑΕ.   Χάθηκε το πλεονέκτημα του κλειστού club που είχε δημιουργήσει ο Ρεχάγκελ έστω και αν είχε αδικήσει  κάποιους ποδοσφαιριστές που αν και το άξιζαν δεν έπαιξαν ποτέ επί θητείας του με το εθνόσημο στο στήθος.  Ανάλογα με το σύλλογο που έπαιζαν χωρίστηκαν  στη Βραζιλία οι παίκτες και οι τριγμοί  πέρασαν σαν παλιρροϊκό κύμα τον Ατλαντικό και πέτυχαν την Εθνική και στα υποχρεώσεις στην Ευρώπη.

Άδειες φανέλες μέσα στο γήπεδα κατάφεραν στους έως τώρα αγώνες της προκριματικής φάσης  να γκρεμίσουν όλα όσα  είχαν κτιστεί  την χρυσή δεκαετία με «κορυφαία» στιγμή την ήττα από τα νησιά Φερόε μέσα στο Γ.Καραϊσκάκης σε έναν όμιλο για τον οποίο όλοι έλεγαν ότι η γαλανόλευκη θα κάνει περίπατο. Ναι η κανονική Εθνική θα έκανε.  Αυτή που βλέπουμε στη μετά Σάντος εποχή δεν μπορεί. Ο Μαρκαριάν αν καταφέρει να αναστρέψει το κλίμα  θα είναι έναν θαύμα.  Το ομαδικό πνεύμα και η πίστη χάθηκαν. Ο ένας κοιτάει με μισό μάτι τον άλλον.

Η Εθνική Ελλάδος «δηλητηριάστηκε» και αντίδοτο δεν υπάρχει.