Χάθηκε ο πάτος από το βαρέλι!

Βιαστική αποδείχτηκε η εκτίμηση της κυβέρνησης ότι με τη νέα συμφωνία χρηματοδότησης της χώρας μας από την τρόικα «μπήκε πάτος στο βαρέλι» της ελληνικής οικονομίας. Τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν επίσημα τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύουν πως όχι μόνο δεν μπήκε πάτος, αλλά χάθηκε κάθε έλεγχος, καθώς βυθιζόμαστε στο χάος της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Η συνεχιζόμενη για τρίτο τρίμηνο βαθύτατη ύφεση, κοντά στο 7%, ξεπερνά κάθε δυσμενή πρόβλεψη. Καμία χώρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά δεν υπέστη τόσο βίαιη μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι αρνητικοί ρυθμοί της οικονομίας δεν είναι ένα αόριστο νούμερο. Αντίθετα, είναι ο καθρέφτης της κατάρρευσης που επέρχεται μέρα με την ημέρα για τη χώρα συνολικά και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Είναι φανερό πως οι υπολογισμοί του ΔΝΤ και οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ για ύφεση στο 3,5% το 2011 και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2012 μόνο ως ανέκδοτο μπορούν να εκληφθούν. Και είναι φυσικό όλοι οι σχεδιασμοί και όλα τα μέτρα που υπολογίστηκαν με βάση αυτά τα δεδομένα να οδηγηθούν στην αποτυχία και να πάνε χαμένες για μία ακόμη φορά οι σκληρές θυσίες (πρωτοφανείς για τα παγκόσμια δεδομένα, όπως ομολογούν και οι ξένοι αναλυτές) του ελληνικού λαού.

Η ανεργία που διαμορφώνεται επίσημα στο 16,6% (ανεπίσημα, δηλαδή μαζί με τη μη καταγεγραμμένη, ξεπερνά το 20%) δείχνει τις κοινωνικές διαστάσεις της κρίσης, που αναμένεται να ενταθεί τους επόμενους μήνες, καθώς τελειώνει η τουριστική περίοδος, η οποία λειτουργεί κάθε καλοκαίρι τονωτικά για την οικονομία και την απασχόληση. Από το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, δε, που δημοσιεύει σήμερα το «ΘΕΜΑ» για τις πτωχεύσεις των επιχειρήσεων γίνεται φανερό ότι ο ιδιωτικός τομέας πνέει τα λοίσθια, αδυνατώντας να εξυπηρετήσει τον τραπεζικό δανεισμό και να καταβάλει τους φόρους προς το κράτος. Το επόμενο βήμα θα είναι νέες απολύσεις και μαζικά λουκέτα με ή χωρίς την πτωχευτική διαδικασία του άρθρου 99.

Την ίδια στιγμή ο Προϋπολογισμός του 2011 πάει από το κακό στο χειρότερο. Παρά τη δημιουργική λογιστική και τη μείωση των στόχων που υιοθέτησε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το πρώτο επτάμηνο δημιουργήθηκε μια τεράστια μαύρη τρύπα κοντά στα 4 δισ. ευρώ. Το Δημόσιο δύσκολα μαζεύει έσοδα, κυρίως λόγω της ύφεσης αλλά και του αναποτελεσματικού εισπρακτικού μηχανισμού, ενώ τα έξοδα αυξάνονται, καθώς η κυβέρνηση αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση στην υγεία και το ασφαλιστικό σύστημα.

Το πρόβλημα που δημιουργείται είναι τόσο μεγάλο και η αντιμετώπισή του τόσο σύνθετη ώστε ξεπερνά την ελληνική κυβέρνηση. Η ευθύνη για το σημείο όπου φτάσαμε βαραίνει κυρίως τους εταίρους μας στην ευρωζώνη και γενικότερα την τρόικα. Αυτοί ζήτησαν, επέβαλαν και επιμένουν στην εφαρμογή μιας συνταγής που αποδεικνύεται λάθος. Η διασφάλιση της χρηματοδότησης δεν φτάνει. Χρειάζεται εδώ και τώρα συνολική ανατροπή της εφαρμοζόμενης λύσης με πολιτικούς όρους. Μόνο αν αλλάξει το κλίμα και η χώρα ανακτήσει την εμπιστοσύνη της έχουμε μια πιθανότητα να γυρίσουμε από την κόλαση.