Τι κοστίζει πιο ακριβά; Διάσωση ή χρεοκοπία;

Η τελευταία ελπίδα διάσωσης της Ελλάδος από την χρεοκοπία, είναι να αποδειχθεί ότι το τίμημα της κατάρρευσης για την παγκόσμια οικονομία θα είναι υψηλότερο, από το κόστος της σωτηρίας μας. Όλα τ’ άλλα μοιάζουν με μάχες οπισθοφυλακής, (από άτολμους ευρωπαίους ηγέτες και μια αναποτελεσματική κυβέρνηση στην Αθήνα) τη στιγμή που ο πόλεμος έχει χαθεί.

Ουσιαστικά βαδίζουμε στον δρόμο της Αργεντινής. Τον Ιούνιο του 2001 η κυβέρνηση Φερνάντο Ντε Λα Ρούα  πέτυχε την αναδιάρθρωση του χρέους της με εθελοντική συμμετοχή των δανειστών της. Έξη μήνες αργότερα, παραμονές Χριστουγέννων του 2001 η χώρα οδηγήθηκε σε χρεοκοπία.

Η ταύτιση δεν είναι μόνο χρονική. Και εκεί όπως και εδώ η αύξηση των φόρων για να μειωθεί το έλλειμμα έφερε την ύφεση. Και εκεί όπως και εδώ υπήρχε σοβαρή αμφιβολία για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει δύσκολες αποφάσεις. Και εκεί όπως και εδώ οι  μικρές ενέσεις ρευστότητας (στην περίπτωση μας από την τρόικα)δεν αντιμετωπίζουν το τεράστιο πρόβλημα μακροπρόθεσμης φερεγγυότητας για επιστροφή στις αγορές.
 Μεγάλη διαφορά ότι στην περίπτωση μας υπάρχει τεράστιος κίνδυνος η Ελλάδα «να πάρει μαζί της» τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες και η κρίση να μεταδοθεί παντού.

Μοιραία η διαχείριση της κρίσης βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ, της ευρωζώνης και των ηγετών της. Ήδη άρχισε η συζήτηση για βαθύτερο εθελοντικό «κούρεμα» από το 21% του ελληνικού χρέους. Το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε στις 21 Ιουλίου ξεπεράσθηκε από τις εξελίξεις πριν καλά – καλά επιτευχθεί συμφωνία με τις τράπεζες και πριν εγκριθεί από τα κοινοβούλια των κρατών. Όπως αποκάλυψε ο Γιούνκερ το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι ομολογιούχοι επέλεξαν την πλέον ακριβή λύση, από τις τέσσερις εναλλακτικές που προσέφερε το πρόγραμμα και αυτό έκανε την εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδος μη βιώσιμο. Δώρον…άδωρον. 

Οι τεχνικές της «επιλεκτικής  χρεοκοπίας» που τώρα επανεξετάζονται εξ ανάγκης αποκλείεται να είναι περισσότερο ελκυστικές και άρα είναι δύσκολο να υιοθετηθούν από τους πιστωτές. Αν αποτύχει το βαθύτερο εθελοντικό «κούρεμα», το επόμενο βήμα θα είναι η «ελεγχόμενη ή συντεταγμένη χρεοκοπία», δηλαδή το… υποχρεωτικό «κούρεμα» του χρέους.  Μπορεί η ευρωζώνη και η παγκόσμια οικονομία να αντέξει τις συνέπειες; Αν ναι θα μας  αφήσουν να πτωχεύσουμε, αν όχι είναι υποχρεωμένοι να μας διασώσουν!

Το εύλογο ερώτημα είναι πως μπορούν να μας διασώσουν; Σε αυτή τη χρονική συγκυρία  δυο επιλογές υπάρχουν ή τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ (και αγορά ελληνικών ομολόγων) ή  υιοθέτηση ενός προγράμματος τύπου «Εύρηκα» το οποίο πρότεινε  γερμανική χρηματοοικονομική εταιρεία. Παραλλαγή του σχεδίου αυτού φέρεται να κομίζει σήμερα στην Αθήνα ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Φίλιπ  Ρέσλερ. Πρόκειται για ελεγχόμενη χρεοκοπία με εκχώρηση σημαντικών περιουσιακών στοιχείων  ύψους 125 δις ευρώ (!) περαιτέρω περιστολή των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αλλά και επενδύσεις.

Ο φόβος του πληθωρισμού φρενάρει το πρώτο σενάριο και για το δεύτερο ποιος θα βάλει την υπογραφή του;