Μπάμπης Κούτρας

Η πολιτική αξιοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, η δυναμική και το... αντισυστημικό ύφος της μπορούν να ενεργοποιήσουν ένα μέρος του εκλογικού σώματος που επιζητά ριζοσπαστικές αλλαγές. Η Κωνσταντοπούλου έχει μακρά προσωπική και οικογενειακή πορεία στον χώρο της πολιτικής και της νομικής δράσης, με ιδιαίτερη έμφαση στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της διαφάνειας. Η δυναμική παρουσία της στον δημόσιο βίο, οι προκλήσεις και το εριστικό επικοινωνιακό ταμπεραμέντο της καταφέρνουν, ελλείψει και οποιασδήποτε άλλης εναλλακτικής κομματικής επιλογής, να συγκινήσουν ένα ακροατήριο που αναζητά διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό.

Παρά τα θετικά της χαρακτηριστικά, όμως, η πορεία της δεν είναι απαλλαγμένη από το παρελθόν της. Ενα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, ακόμη και οι σύντροφοί της στον ΣΥΡΙΖΑ, θυμούνται με... τρόμο την περίοδο που διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής. Στάση, συμπεριφορές και επιλογές εντελώς αντίθετες προς το ευρύτερο πολιτικό κλίμα, κάτι που ενδεχομένως στο μέλλον θα περιορίσει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει μια ευρύτερη βάση ψηφοφόρων. Επιπλέον, το στυλ και ο τόνος των δημόσιων εμφανίσεών της μπορεί να οδηγήσουν σε πόλωση τους ψηφοφόρους, κάτι που σε έναν ανταγωνιστικό εκλογικό αγώνα ίσως αποδειχθεί μεγάλο μειονέκτημα. Πιθανόν και η ίδια γνωρίζει ότι είναι πολύ δύσκολο ένα αντισυστημικό κόμμα να ξεπεράσει το όριο του 15%-17% και να εξελιχθεί σε κόμμα εξουσίας. Ισως γι’ αυτό τον λόγο δηλώνει ότι δεν την ενδιαφέρει να κυβερνήσει, αν και πιθανότερο είναι να πιστεύει ακριβώς το αντίθετο και απλώς να... μπλοφάρει για λόγους τακτικής.

Η Κωνσταντοπούλου γνωρίζει, όπως και οι περισσότερο πολίτες, ότι η πιθανότητα άλλοι πολιτικοί αρχηγοί της Κεντροαριστεράς, όπως ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελλος και ενδεχομένως ο Τσίπρας (ακούγεται έντονα τις τελευταίες ημέρες), να ανακάμψουν και να διεκδικήσουν την εξουσία από τον Μητσοτάκη είναι ανύπαρκτη. Σε αυτό το πλαίσιο, η ενδεχόμενη πολιτική μονομαχία μεταξύ Μητσοτάκη και Κωνσταντοπούλου φαίνεται αρκετά πιθανή, τουλάχιστον σήμερα. Τώρα αν αυτή η εξέλιξη ευνοεί τον Μητσοτάκη, ο οποίος διαθέτει ένα συμπαγές κόμμα με μακρά κυβερνητική διαδρομή, στην ουσία μια ολόκληρη παράταξη, την εμπειρία, τα στελέχη, τις ικανότητες και την ευρεία επικοινωνιακή στήριξη, το άμεσο μέλλον θα το δείξει.

Μέχρι τις εκλογές ο πολιτικός αγώνας θα καθοριστεί όχι μόνο από τα προσωπικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων, αλλά και από την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στις προσδοκίες και τις ανάγκες της κοινωνίας. Το σίγουρο είναι ότι η απόφαση της κυβέρνησης για την Προανακριτική πήρε την πολιτική μπουκιά από το στόμα της Ζωής. Ολοι οι υπόλοιποι, Ανδρουλάκης, Φάμελλος, Χαρίτσης, ακόμη και ο Βελόπουλος, αδίκως διαμαρτύρονται. Αν γινόταν η διαδικασία στη Βουλή, η Κωνσταντοπούλου θα ήταν πρωταγωνίστρια και οι ίδιοι κομπάρσοι, με ό,τι αυτό σημαίνει στην πολιτική.