Ο Ολι, ο Αντώνης και ο Αλέξης πίσω από τις λέξεις

Σήμερα το «ΘΕΜΑ» δημοσιεύει συνεντεύξεις των δύο βασικών διεκδικητών της πρώτης θέσης στις εκλογές της επόμενης Κυριακής και άρθρο του μνημονιακού επιτρόπου της Ε.Ε. Ολι Ρεν. Αν διαβάσουμε πίσω από τις λέξεις, μπορούμε να καταλήξουμε σε μερικά βασικά συμπεράσματα για τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στις τρεις πλευρές, την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, και κυρίως για όσα μας περιμένουν μετά τις 18 Ιουνίου. 

Οσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζονται περισσότερο ρεαλιστές από ποτέ. Και οι δύο μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου εντός του ευρώ, με πρώτο στόχο την προστασία των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων. Ακόμη και στο ερώτημα αν θα σχημάτιζαν κυβέρνηση με τη στήριξη του αντιπάλου τους, και οι δύο αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο και για πρώτη φορά δεν είναι κατηγορηματικά αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. 

Από την άλλη, ο Ευρωπαίος επίτροπος διατυπώνει τη βεβαιότητα πως η Ελλάδα «δεν είναι σε θέση να πληρώσει τους λογαριασμούς» της χωρίς την οικονομική βοήθεια της τρόικας ακόμη κι αν υποθέσουμε πως δεν είχε καθόλου χρέος. Με άλλα λόγια, τα ταμεία είναι άδεια, μια πραγματικότητα που δεν αρνείται ούτε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα του οποίου απαιτεί περί τα 60 δισ. ευρώ για να υλοποιηθεί, ενώ ο αρχηγός της Ν.Δ. μιλά ευθέως για κίνδυνο να μείνουμε χωρίς τρόφιμα και φάρμακα αν βγούμε από το μνημόνιο. 

Ακόμη, και οι τρεις υπογραμμίζουν ιδιαίτερα την ανάγκη εκτεταμένων αλλαγών στο φορολογικό σύστημα ώστε αυτό να γίνει περισσότερο δίκαιο και αποτελεσματικό ή δέχονται την ανάγκη ευρύτερων μεταρρυθμίσεων για να επιστρέψουμε επιτέλους στην ανάπτυξη.

Αν κρίνουμε από τις σημερινές συνεντεύξεις, τα δύο κόμματα εύκολα θα κατέληγαν σε ένα μίνιμουμ προγραμματικό πλαίσιο πάνω στo οποίο θα μπορούσε να στηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης ή τουλάχιστον ένα σχήμα που θα στηριχτεί από μια ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να φέρει σε πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο, από το οποίο θα εξαρτηθεί το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενεών. 

Από τη μία λοιπόν η αναγκαιότητα που επιβάλλει με την ψήφο του ο ελληνικός λαός και από την άλλη η επισήμανση του Ευρωπαίου επιτρόπου ότι η επιστροφή στην ανάπτυξη καθυστερεί λόγω της «έλλειψης εθνικής ενότητας σε πολιτικό επίπεδο» διαμορφώνουν την ανάγκη υπέρβασης για το καλό της χώρας και της κοινωνίας.