Και Αλέξης και μνημόνιο

Τα διαπιστευτήρια του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσινγκτον και το Βερολίνο επιβεβαιώνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο την αλλαγή στρατηγικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνεργάτες του, υποθέτουμε, έχουν κατανοήσει ότι ο δρόμος προς την εξουσία δεν περνά από τις Συνιστώσες του 4%, που ήταν το εκλογικό ποσοστό του κόμματος προ μνημονίου. Η προσπάθεια πρέπει να συνοδεύεται από τις «ευλογίες» της τρόικας και ένα γενναίο άνοιγμα προς τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ.

Πρόκειται για έναν επικίνδυνο πολιτικό ελιγμό που δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ασφάλεια αν θα ωφελήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια σειρά από παράγοντες, πολλοί εκ των οποίων αστάθμητοι, πιθανόν να τον ανεβάσουν στην κυβέρνηση με αυτοδυναμία ή μπορεί και να τον στείλουν πίσω στα μονοψήφια ποσοστά. Οι πολιτικοί ελιγμοί του κ. Τσίπρα δεν έχουν μεγάλη σημασία για την κοινωνία. Ξαναβάζουν όμως το ερώτημα: τελικά υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός του μνημονίου, για έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση ή όχι;

Αν κρίνουμε από την ομιλία του κ. Τσίπρα στην Ουάσινγκτον και κυρίως από τη φράση «εμείς δεν θα σκίσουμε τις δανειακές συμβάσεις», μάλλον όχι. Η δημόσια τοποθέτησή του στην πρωτεύουσα  των ΗΠΑ, ενώπιον των εκπροσώπων των δανειστών, δεν επιδέχεται παρερμηνείες ή διορθώσεις προεκλογικού τύπου στα τηλεοπτικά παράθυρα. Οποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει την ομιλία του μπορεί να καταλάβει χωρίς δυσκολία πώς θα χειριστεί το μνημόνιο μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Το παράδοξο είναι ότι η «στροφή» της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκδηλώνεται τη στιγμή που το ίδιο το ΔΝΤ αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του μνημονίου που επέβαλε στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό της χώρας ενισχύεται η εκτίμηση ότι μπήκαμε στη μέγκενη των δανειστών μέσα από μια διαδικασία που προετοίμασαν ή συμμετείχαν αφελώς οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Οπως δείχνει η σημερινή δημοσκόπηση που δημοσιεύει το «ΘΕΜΑ», η πεποίθηση αυτή είναι εδραιωμένη στο 65% της κοινωνίας και ενισχύεται περαιτέρω καθώς υποστηρίζεται από πρόσωπα που είχαν ρόλο και λόγο στις διεργασίες εκείνης της περιόδου, όπως ο πρώην υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος. 

Σχεδόν το 100% των Ελλήνων είναι εναντίον του μνημονίου. Οποιο πολιτικό σχήμα υποστηρίζει αυτή την άποψη είναι βέβαιο ότι αποκτά ισχυρό προβάδισμα στη διεκδίκηση της εξουσίας. Συνεπώς εγείρει τεράστια ερωτήματα η απότομη στροφή του  Αλέξη Τσίπρα στην «κοιλιά του κήτους». Επιθυμεί ή όχι να κερδίσει την εξουσία; Αν ναι, γιατί επιχειρεί μνημονιακή στροφή όταν το αντιμνημονιακό ρεύμα σαρώνει την κοινωνία; Προφανώς θεωρεί ότι μπορεί να φτάσει ευκολότερα και ασφαλέστερα στην εξουσία με τη στήριξη της τρόικας και την εφαρμογή του μνημονίου παρά με την ευρεία λαϊκή αποδοχή, μακριά από τις δεσμεύσεις που επιβάλλουν οι δανειστές. Οι δηλώσεις του στις ΗΠΑ έσπειραν την αμφιβολία.