Πού πάει ο Αλέξης με τη Βάρτζελη και τον Τζουμάκα

Επιπροσθέτως, οι της Κουμουνδούρου αδικούν τον εαυτό τους και ευτελίζουν το άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά όταν διατείνονται ότι οι παπανδρεϊκοί μεταπηδούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Λιβάνης ήταν απλώς γιατρός του Ανδρέα και η Βάρτζελη γραμματέας του Γιώργου. Δεν ήταν στελέχη πρώτης γραμμής, ούτε μετείχαν σε κάποιο καθοδηγητικό όργανο του Κινήματος. Και σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υποστηριχθεί μετά σοβαρότητος ότι εκφράζουν τον παπανδρεϊσμό ή το ΠΑΣΟΚ. Κάθε άλλο. Αντίθετα, περιπτώσεις όπως αυτές των Τζουμάκα, Μαντζουράνη, Κοκκινοβασίλη, Πιπεργιά, Φωτόπουλου, Παλαιοθόδωρου και ορισμένων άλλων συν τη Μαριλίζα, τον Σπίρτζη, τον Κοτσακά, τον Μπόλαρη, τον Κουρουμπλή παραπέμπουν μεν στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ, όμως όλοι τους είχαν αποχωρήσει από αυτό πριν ακόμη και από τη συγκρότηση του ΚΙΝ.ΑΛ., ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που τους κατηγορούν ότι έχουν μείνει κολλημένοι σε απόψεις που ταιριάζουν στις τρεις τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. Τα τρία κάπα της Αριστερής Πρωτοβουλίας (Καρκούλια, Κισκήρα, Κορμάς) του αείμνηστου Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, όπως και οι Νίκος Μαδεμλής, Κρίτων Βασιλικόπουλος, Θανάσης Οικονόμου, Τάκης Τζανετής, Κατερίνα Διαμαντοπούλου κ.ά. είναι επίσης γνωστό στους γνωρίζοντες τα παρασκήνια της Κεντροαριστεράς ότι έχουν πάρει μεταγραφή για τον ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της πενταετίας που αυτός ήταν στην κυβέρνηση. Το ίδιο ισχύει και για πρώην βουλευτές και περιφερειακά στελέχη που περιλαμβάνονται στη λίστα των... επτακοσιομέδιμνων της μνημονιακής Αριστεράς.


Ο κίνδυνος για το ΚΙΝ.ΑΛ.

Από αυτή την άποψη έχει δίκιο η Χαριλάου Τρικούπη όταν λέει «περσινά ξινά σταφύλια», όμως, όπως μας λέει προβεβλημένος και σημαντικός κοινοβουλευτικός παράγοντας του ΚΙΝ.ΑΛ., ο αφορισμός θα είναι άνευ αξίας εάν η Φώφη Γεννηματά και οι συνεργάτες της δεν κατανοήσουν ότι η εξ αριστερών απειλή ολοένα θα δυναμώνει και πιθανότατα μέχρι το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ να δούμε και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛ. να βαδίζουν στη γέφυρα που οδηγεί στην Κουμουνδούρου. Μάλιστα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Χαριλάου Τρικούπη ενδεχομένως θα προέλθει από δύο προνομιακούς, εισέτι, για το ΠΑΣΟΚ χώρους. Την Aυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα. Σύμφωνα με καθ’ όλα έγκυρες πληροφορίες, δήμαρχοι, συνδικαλιστές και παράγοντες με επιρροή στο κοινωνικό, επιστημονικό και επαγγελματικό τους χώρο βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της Ν.Δ. Βλέποντας μετά και τις τελευταίες εκλογές ότι το ΚΙΝ.ΑΛ. σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση μετατρέπεται σε συμπληρωματική δύναμη των δύο μεγάλων κομμάτων και επειδή οι ίδιοι έχουν εκπαιδευτεί στον κυβερνητισμό και στα ωφελήματα της εξουσίας, αρχίζουν na συζητούν στο παρασκήνιο το μέλλον τους με «ειδικούς απεσταλμένους» τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και του Αλέξη Τσίπρα. Τάκης Θεοδωρικάκος και Χρήστος Σπίρτζης φαίνεται να διακρίνονται σε αυτό τον ρόλο.

Τα ανωτέρω μπορεί να μην ισχύουν για τους Φώτη Κουβέλη, Σωτήρη Βαλντέν, Σπύρο Δανέλλη, Αχιλλέα Μητσό, Νίκο Μουζέλη, Ηλία Νικολακόπουλο κ.ά., επειδή προέρχονται από την ανανεωτική Αριστερά και τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, όμως είναι δύσκολο και να τους ξεχωρίσεις, αφού οι περισσότεροι εξ αυτών μαζί και με τους Νίκο Μπίστη, Δημήτρη Χατζησωκράτη, Παναγιώτη Παναγιώτου και άλλους είχαν προεκλογικά στήσει τη ΓΕΦΥΡΑ της Κεντροαριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, η Επιχείρηση «Πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν κάποιοι εκ των «53+» δυσφορούν με τον όρο, ουσιαστικά τώρα αρχίζει. Οσο ήταν στην κυβέρνηση θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η διεύρυνση είχε και στοιχεία ιδιοτέλειας, ενδεχομένως και συναλλαγής, όμως σε συνθήκες αντιπολίτευσης τα χαρακτηριστικά της αμφίπλευρης διεύρυνσης είναι, ως είναι φυσικό, πρωτίστως πολιτικά, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζουμε ότι εδράζονται και στην ελπίδα επανόδου της αντι-Δεξιάς παράταξης στην εξουσία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται γι’ αυτούς που μετέχουν στη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ηδη από τον κατάλογο των 695 ονομάτων εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Κουμουνδούρου αποκτά έναν νέο συνδικαλιστικό βραχίονα, με πρωτα­γωνιστές τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ Γιώργο Αδαμίδη, τον επικεφαλής του Εργατικού Κέντρου Αθήνας Χρήστο Για­μπουράνη, τον πρόεδρο των εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ Γιώργο Αλεξανδράκη, τον γραμματέα της ΔΕΗ Κώστα Μανιάτη, αλλά και τον αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ και πρώην υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Πετρόπουλο. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα πείραμα αυξημένης δυσκολίας για τον Αλέξη Τσίπρα. Και τούτο επειδή είναι δύσκολο, σε συνθήκες αντιπολίτευσης, να καταφέρεις να συνυπάρξουν ο Απόστολος Γκλέτσος με τον Πάνο Λάμπρου, ο Σταμάτης Κραουνάκης με τον Πάνο Σκουρλέτη, η Ελενα Κουντουρά με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος με τον Στέφανο Τζουμάκα και πάει λέγοντας. Είναι σαν να βάζεις το βράδυ στο κρεβάτι την παρθένα με τον σατανά και να ελπίζεις ότι το πρωί θα τους βρεις να υμνούν τον Κύριο.


Όλες οι φυλές

Βεβαίως, ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του θεωρούν ότι αυτός είναι ο δρόμος που θα τους επαναφέρει στην εξουσία. Οσοι ανήκουν στη λεγόμενη «προεδρική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ» δηλώνουν ότι η κυβερνώσα Αριστερά πρέπει να έχει διακομματικό ακροατήριο, να απευθύνεται σε όλες τις φυλές του προοδευτικού χώρου και φέρνουν ως παράδειγμα τη στρατηγική της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας του Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981. Ξεχνούν όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη κυβερνήσει, και μάλιστα για πέντε χρόνια, ενώ στο τελευταίο εξάμηνο έχει υποστεί τρεις μεγάλες ήττες: για την Ευρωβουλή, την Αυτοδιοίκηση και τη διακυβέρνηση. Και το κυριότερο: η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται να έχει επιβάλει την ατζέντα της στην κοινωνία, και μάλιστα σε ποσοστά που ξεπερνούν κατά πολύ το 39% που έλαβε στις εκλογές. Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι ακόμη και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη η απήχηση για τα μέτρα που λαμβάνονται και τις πολιτικές που εφαρμόζονται ακόμη και σε θέματα- ταμπού για την Αριστερά, όπως το πανεπιστημιακό άσυλο, οι διαδηλώσεις, οι αστυνομικές εκκαθαρίσεις κ.ά. Αυτή η πραγματικότητα, σύμφωνα με συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, απαιτεί αναθεώρηση όχι μόνο των προτεραιοτήτων, αλλά και του περιεχομένου της αντιπολίτευσης.


«Μετασχηματισμός»

Το γεγονός ότι το 68,3% των πολιτών, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Opinion Poll, έχει τη γνώμη ότι ο διαχωρισμός Δεξιά - Αριστερά δεν έχει πλέον νόημα, έναντι του 28,1% που πιστεύει το αντίθετο, εκ των πραγμάτων φέρνει σε δύσκολη θέση την αριστερή αντιπολίτευση και ενισχύει όσους -όπως ο Νίκος Παππάς, η Ρένα Δούρου, ο Γιώργος Τσίπρας κ.ά.- ζητούν μεγαλύτερα ανοίγματα και προειδοποιούν ότι δεν φτάνει μία απλή διεύρυνση, αλλά απαιτείται «μετασχηματισμός» του κόμματος.

Ωστόσο, αυτά τα ανοίγματα δεν συμβαδίζουν με καταγγελίες για «αστυνομοκρατία» και «κράτος της Ακροδεξιάς», αφού, σύμφωνα πάντα με τα ευρήματα της Opinion PolI, το 69,7% των ψηφοφόρων διαφωνεί, μεταξύ αυτών δε και το 50% όσων στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως όμως τα «ανοίγματα» και ο «μετασχηματισμός» του κόμματος δεν πρόκειται να αποδώσουν όσο ευδοκιμούν συμπεριφορές όπως αυτή του Παύλου Πολάκη. Η τελευταία απαράδεκτη άμα και χυδαία επίθεση στην Ειρήνη Αγαπηδάκη έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών στην Κουμουνδούρου και είναι πλέον πολλοί αυτοί που ζητούν να μπει «φίμωτρο» στον πρώην αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Ολοι στην Κουμουνδούρου χαρακτηρίζουν εμετικές τις παλαιότερες αναρτήσεις της Εθνικής Συντονίστριας για τα Ασυνόδευτα Παιδιά, ταυτοχρόνως όμως, με εξαίρεση ελάχιστους, δηλώνουν αποστροφή για τα λεγόμενα του βουλευτή Χανίων. Υποστηρίζουν ότι πλέον ήρθε η ώρα να αποκηρύξει ο ίδιος ο Τσίπρας τον «πολακισμό». Οσο δεν το κάνει, λένε, και αρκείται σε λογοπαίγνια και χαριεντισμούς με τον «αψύ Κρητικό» η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απωθητική, και ιδιαίτερα στις κατηγορίες εκείνες των πολιτών που χαρακτηρίζονται από μετριοπάθεια, σοβαρότητα και ήθος και χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να τελεσφορήσει η προσπάθεια διείσδυσης στον χώρο του Κέντρου.

«Δεν είναι δυνατή η αλλαγή της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μπορεί να συγκροτηθεί κυβερνώσα Αριστερά όσο ο Πολάκης πρωταγωνιστεί», λένε στον Τσίπρα σοβαροί συνομιλητές του. «Εκ των πραγμάτων, ο Αλέξης θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο μέλλον το δικό του και του ΣΥΡΙΖΑ και σε έναν πολιτικό που, όπως φαίνεται, δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό και ενδεχομένως χρειάζεται να τεθεί ακόμη και υπό ψυχιατρική επιμέλεια», μας λέει μετριοπαθής βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, μετά και την εν πολλοίς αήθη επίθεση που εξαπέλυσε ο Παύλος Πολάκης στο μέλος της Πολιτικής Γραμματείας Πάνο Λάμπρου, στην Κουμουνδούρου θεωρούν βέβαιο ότι θα τεθεί, πιθανώς και από τον ίδιο τον Τσίπρα, θέμα πολιτικής αποδοκιμασίας. Τα περί... Παπαλάμπραινας και τα υπονοούμενα του Πολάκη για τη ζωή και τις προτιμήσεις του Λάμπρου είναι, σύμφωνα με συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για τον Πολάκη και αυτό που αναγκάζει τον πρώην πρωθυπουργό να του πει: Ως εδώ και μη παρέκει.


Χαμηλές επιδόσεις

Ωστόσο, εκτός από τον Πολάκη, τους 695, τους «53+», το αρχηγοκεντρικό κόμμα, την Αριστερά ή τη σοσιαλδημοκρατία, υπάρχει και η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Και οι επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα αυτό υστερούν και χρειάζεται αλλαγή προτεραιοτήτων. Και χωρίς βελτίωση στα αντιπολιτευτικά καθήκοντα δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή διεύρυνση ούτε αναδιοργάνωση της Προοδευτικής Παράταξης. Αυτά λένε έμπειρα στελέχη -μεταξύ των οποίων και οι Γιάννης Δραγασάκης και Γιώργος Σταθάκης-, τα οποία έχουν τη γνώμη ότι η κομματική ομφαλοσκόπηση και οι τσακωμοί για το φύλο των αγγέλων (σοσιαλδημοκράτης ή αριστερός, κεντρώος ή ριζοσπάστης κ.ά.) περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα εν λόγω στελέχη θεωρούν ότι οι βουλευτές που έχουν οριστεί επικεφαλής τομέων κοινοβουλευτικής δράσης θα πρέπει να ρίξουν το βάρος της προσπάθειάς τους στην αντιπολίτευση, να μαρκάρουν στενά τους υπουργούς και να σταματήσουν να ερίζουν για το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του. «Η αντιπαράθεση», συμπληρώνουν, «πρέπει να είναι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του και όχι με τον Ανδρέα Παπανδρέου και την κληρονομιά του». Και καταλήγουν: «Η εικόνα που σήμερα θα εκπέμψουν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ από το ΣΕΦ και ο Μητσοτάκης και η Ν.Δ. από το Metropolitan Expo είναι αυτή που θα διαμορφώσει τη (θετική ή αρνητική) γνώμη των πολιτών και όχι οι μικροί εμφύλιοι για τα οργανωτικά σχήματα και τις κομματικές προτεραιότητες»...