Η επόμενη ημέρα της Ευρώπης και η θέση της Ελλάδας

Τα διεθνή ΜΜΕ δεν ήθελαν και πολλές αφορμές για να βγάλουν πηχυαίους τίτλους περί «ελληνικής τραγωδίας». Οι «Κασσάνδρες» τύπου Ρουμπινί δεν ήθελαν και πολλά για να … αναλύσουν τους χίλιους και έναν λόγους για την βέβαιη – έτσι θέλουν, έτσι τους συμφέρει – έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Προφανώς και ως Έλληνες αυτό που μας νοιάζει εμάς είναι το τι θα συμβεί με τη χώρα μας, ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για την οικονομία, για τις τσέπες και τα εισοδήματά μας. Με τις προβλέψεις να είναι ζοφερές με όποιο «σενάριο επόμενης ημέρας» κι αν επιλέξουμε.

Μόνο που καλό θα ήταν να βλέπουμε τη γενικότερη εικόνα. Μια εικόνα που αποτυπώθηκε όλες αυτές τις ημέρες εύγλωττα στις αγορές, στις διακυμάνσεις των χρηματιστηριακών δεικτών, στην εκτίναξη των αποδόσεων των ομολόγων της ευρωπαϊκής περιφέρειας και τις αγωνιώδεις δηλώσεις πολιτικών και οικονομικών ταγών της ΕΕ.

Με δυο λόγια απλά: Η Ευρώπη έχει πρόβλημα. Η Ευρωζώνη έχει πρόβλημα. Το οικοδόμημα του ευρώ έχει πρόβλημα και μάλιστα πολύ μεγαλύτερο και σοβαρότερο από αυτό που ενδεχομένως θα προκαλέσει μια κατάρρευση της Ελλάδας ή μια έξοδος – ή μήπως αποπομπή; - της χώρας μας από την … ΟΝΕ. Τη θυμάστε την ΟΝΕ; Έτσι όπως πάμε ανάμνηση μακρινή θα καταντήσει, κι όχι γιατί εμείς τα «λαμόγια» και «τεμπελόσκυλα» Έλληνες θα την καταστρέψουμε. Μπορεί και από μόνη της …

Η Ισπανία καταρρέει και την κρατάνε με τεχνητές αναπνοές. Το ΔΝΤ και πιο σωστά οι μη ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζεται διστακτικό στο να συνεχίσει να δανείζει – τουλάχιστον στο ύψος που θεωρητικά πράττει τώρα – όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ΟΛΕΣ τις ευρωπαϊκές χώρες. Η Μέρκελ έχει πια το νου της στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2013 και στην «εξαφάνιση» όλων των Ευρωπαίων εταίρων ή υποτακτικών της. Η Ιταλία έχει κι αυτή σημαντικά προβλήματα και ο πρωθυπουργός της Μάριο Μόντι σήμερα ζητά, αύριο θα απαιτήσει ευρωομολόγο και ομόλογο ανάπτυξης, για να μην πω ότι θα πάει στον συμπατριώτη του πρόεδρο της ΕΚΤ να του πει ορθά – κοφτά να κόψει χρήμα.

Όλα αυτά που καταλήγουν; Μα στο ότι σε κάθε περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ένωση που γνωρίζαμε, η Ευρωζώνη που ξέρουμε σε λίγο ΔΕΝ θα είναι η ίδια.

Για καλύτερο ή για χειρότερο δεν γνωρίζω, το σίγουρο όμως είναι πως οι εξελίξεις είναι δραματικές και τα γεγονότα σε λίγο θα πάρουν πια μορφή χιονοστιβάδας.

Και το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι να μην την πλακώσει αυτή η χιονοστιβάδα. Και το ζητούμενο τελικά είναι να μείνουμε όχι στο περιθώριο αλλά στο «κάδρο» και πάντως «ζωντανοί» για να δούμε την επόμενη ημέρα που θα ξημερώσει …