Η «κουρασμένη» Γερμανία και οι αποκαμωμένοι Ευρωπαίοι

Όταν τον Μάιο του 2010 η Ελλάδα άνοιγε, πρώτη απ’ όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, το … χορό των Μνημονίων και των διασώσεων, ίσως να ήταν λίγοι αυτοί που «έβλεπαν» μακριά και ανησυχούσαν για μια σταδιακή κατάρρευση του ευρωπαϊκού Νότου, της ευρωπαϊκής Περιφέρειας.

Σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Αλλά και τότε ακόμα αυτοί που είχαν το πρόβλημα ήταν οι «φτωχοί συγγενείς» της Ευρωζώνης.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δυσανασχετούσαν, «φοβέριζαν» τους άτακτους και ανυπάκουους εταίρους τους, καθυστερούσαν να λάβουν οριστικές αποφάσεις και επί της ουσίας οδήγησαν την κατάσταση στο μη περαιτέρω για την Ελλάδα και δευτερευόντως για τις υπόλοιπες χώρες του … Μνημονίου.
Όταν όλοι οι εκτός Ευρώπης πολιτικοί και οικονομικοί ταγοί καλούσαν την Μέρκελ και τους υπόλοιπους … Κεντροευρωπαίους ηγέτες να αλλάξουν προσέγγιση στο πρόβλημα και επιτέλους να αντιμετωπίσουν και ΟΧΙ να διαχειριστούν απλώς την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, αυτοί κώφευαν και σκέπτονταν πρωτίστως το τι θα πουν στους ψηφοφόρους τους και πώς θα αμβλύνουν τον δίκαιο θυμό όλων εκείνων των Ευρωπαίων πολιτών τους οποίους είχαν «γεμίσει» με μεγάλα λόγια για μια «ισχυρή Ευρώπη» κι ένα «ισχυρό νόμισμα» και τώρα καλούνται να πληρώνουν από την τσέπη τους για να κρατήσουν ενωμένη μια οικονομική ένωση για την οποία εν πολλοίς δείχνουν να μην ενδιαφέρονται! Θυμηθείτε μόνο μερικά εντυπωσιακά ποσοστά σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία αναφορικά με το ευρώ και την αποδοχή του από τους πολίτες της Ευρωζώνης …

Και ξαφνικά «έσκασε» η Ισπανία. Κι έπεται η Ιταλία. Τώρα πια κανείς δεν τρέφει αυταπάτες. Ξαφνικά δεν «έπεσαν έξω» οι … ανεύθυνοι Έλληνες, οι …ψαράδες Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί. Ξαφνικά το ευρώ, η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική και το τραπεζικό σύστημα της Ένωσης δεν «περπατάει» ούτε στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ηπείρου. Και έρχεται και η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Κι αυτοί (Ισπανοί, Ιταλοί) δεν ταιριάζουν και με το … προφίλ που περάσανε δύο χρόνια τώρα οι Γερμανοί, Ολλανδοί, Φιλανδοί και λοιποί πολιτικοί στους ψηφοφόρους-πελάτες τους. Ούτε «τεμπέληδες Έλληνες» είναι, ούτε «τα φάγανε», ούτε «απείθαρχοι και ανίκανοι» είναι … Αλλά επί της ουσίας χρεοκοπήσανε κι αυτοί!!!

Και ξαφνικά έρχεται ακόμα ένας «σοφός», ονόματι Malte Fisher επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής WirtschaftsWoche και δηλώνει πως η Γερμανία είναι … «κουρασμένη» να σώζει συνεχώς το ευρώ και τους υπολοίπους Ευρωπαίους. Και «προειδοποιεί» πως εάν συμβεί αυτό το ευρώ θα βυθιστεί, θα έρθουν μαζικές εθνικές χρεοκοπίες και ενδεχομένως θα έρθουν τα ύστερα του κόσμου.

Και δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος να πει σ’ αυτόν τον «σοφό» πως αντί να ρωτά τους «κουρασμένους» Ευρωπαίους ηγέτες θα έπρεπε να ρωτά καλύτερα τους «αποκαμωμένους» Ευρωπαίους πολίτες εάν αντέχουν να πληρώνουν για να «διασώζονται» η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες. Να τους ρωτήσει εάν πιστεύουν πως οι ταγοί τους τα έχουν κάνει όλα σωστά και η πολιτική που ακολουθούν είναι η πρέπουσα για την μελλοντική πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και εν τέλει δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος να ρωτήσει και τον Γερμανό «σοφό» και τους Ευρωπαίους ηγέτες εάν φταίει ο γιαλός που είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε. Γιατί εάν αρμενίζουμε στραβά υπάρχει ακόμα χρόνος (;) να αλλάξουμε πορεία. Ειδάλλως, ίσως και να μην φτάνουν οι «προσπάθειες» των ταγών μας να «σώσουν την παρτίδα».
Γιατί μπορεί οι πολιτικοί να «κουράστηκαν», αλλά οι λαοί έχουν εδώ και πολύ καιρό «αποκαμωθεί» …