Ένα δημοψήφισμα που ίσως κρίνει το μέλλον της Ευρωζώνης

Συνοπτικά η εικόνα στην Ευρωζώνη έχει ως εξής:

Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία  και λοιποί δορυφόροι βρίσκονται προ διλήμματος. Συνεχίζουν να «σώζουν» τους ανίκανους να βάλουν τα του  οίκου τους σε μια στοιχειώδη τάξη Νότιους ή τους αφήνουν να «σκάσουν»; Και ποιο θα είναι το κόστος κάθε επιλογής; Πολιτικό κόστος, οικονομικό κόστος, κοινωνικό κόστος.

Η πραγματικότητα «φωνάζει»  πως με την παρούσα κατάσταση  και τα τωρινά δεδομένα η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα χρήματα  και περισσότερο χρόνο, ενδεχομένως  και μια νέα αναδιάρθρωση του  χρέους της αν όλα τα προηγούμενα  δεν «περπατήσουν». Η Κύπρος σε καμιά  δεκαπενταριά, είκοσι ημέρας υπογράφει  το δικό της Μνημόνιο. Ισπανία και  Ιταλία το «παλεύουν» αλλά με ελάχιστες  πιθανότητες να το αποφύγουν τελικά.

Με δυο λόγια ο …  λογαριασμός άνετα ξεπερνάει  τα 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ! Που σε συντριπτικό ποσοστό καλούνται  να πληρώσουν οι χώρες του αποκαλούμενου  «πυρήνα» της Ευρωζώνης.

Από την άλλη αν οι κυβερνήσεις  τους επιλέξουν να μην παρέμβουν, να μη συνεχίσουν να σηκώνουν τα βάρη των  εταίρων τους, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια σχεδόν βέβαιη αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης και πρωτίστως  του ευρώ, μια πιθανή διάσπασή της  και σε βάθος χρόνου μια ουσιαστική απώλεια αγορών στις οποίες εν πολλοίς  βασίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια για  να στηρίξουν την ανάπτυξή τους. Άρα «παίζουν» με τις πιθανότητες  η ύφεση να χτυπήσει και τη δικιά  τους πόρτα, και τους δικούς τους ψηφοφόρους. Και το φθινόπωρο του 2013 στη Γερμανία έχει εθνικές εκλογές …

Και κάπου εδώ αρχίζει  το πράγμα και γίνεται ενδιαφέρον. Και πάντως περίπλοκο για τους πολιτικούς ταγούς της ατμομηχανής  της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Με δυο λόγια οι Γερμανοί πολιτικοί πρέπει να βρουν μια  λύση: πώς θα «πείσουν» τους πολίτες  τους για οποιαδήποτε επιλογή  τους άπτεται της ευρωπαϊκής κρίσης; Πώς θα χαράξουν πολιτική, επικοινωνώντας το ανάλογο κόστος κάθε επιλογής;

Απάντηση απλή.  Αντιγράφω  από το τηλεγράφημα του πρακτορείου  Reuters βράδυ Παρασκευής: «Η ιδέα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για βαθύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης, εν όψει και της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου για το συγκεκριμένο θέμα. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας Ράινερ Μπρούντερλε και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ελεύθερων Δημοκρατών, δήλωσε ότι η Γερμανία "μπορεί να φτάσει στο σημείο όπου ένα δημοψήφισμα για την Ευρώπη θα είναι αναγκαίο". Ο Horst Seehofer, επικεφαλής του CDU ανέφερε ότι οι Γερμανοί πολίτες πρέπει να έχουν λόγο στις μεγάλες αποφάσεις για την Ευρώπη, λέγοντας ότι το μπλοκ των 27 δεν μπορεί να παραμείνει "ένα σχέδιο των ελίτ"...

Αρκετοί ίσως θυμούνται πως  την ίδια άποψη έχει εκφράσει στο  πρόσφατο παρελθόν και ο νυν υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ, ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ υπέρ της διεξαγωγής σχετικού δημοψηφίσματος έχει ταχθεί ανοικτά εδώ και μέρες ο επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, Σίγκμαρ Γκάμπριελ.

Για να καταλαβαινόμαστε δηλαδή, οι Γερμανοί πολιτικοί έχουν λάβει  την απόφαση να στηρίξουν μέχρι  τέλους την ευρωπαϊκή ενοποίηση, άρα ΚΑΙ να στηρίξουν υλικά, να χρηματοδοτήσουν κι άλλο τους «αδύναμους Νότιους», όμως θέλουν να μετακυλήσουν το βάρος αυτής της απόφασης στον μέσο Γερμανό πολίτη. Για να μην  έχουν τρεχάματα μετά με τις όποιες Bild και τις όποιες φωνές κατά πάντων, ενόψει εκλογών.

Το ερώτημα πάντως είναι  ένα: θα καταφέρουν να πείσουν τον  μέσο Γερμανό για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας επιλογής;

Οψόμεθα …