Μας αξίζει το βρετανικό δίκαιο;

H πολλή καταστροφολογία βλάπτει. Και όπως βλέπετε, το ευρώ δεν καταστρέφεται και η ΕΚΤ ξεκίνησε να δίνει χρήμα στην αγορά όπως τα εκατοντάδες δισ. μέσω δημοπρασιών τριετούς χρονικού ορίζοντα με επιτόκιο 1%. Τα λέγαμε από τη στήλη μας την προηγούμενη εβδομάδα για όσους μας παρακολουθούν και έπεται συνέχεια.

Η αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ εξέπληξε θετικά με την άνοδο 9% στις νέες κατοικίες και δικαίωσε τις εκτιμήσεις της Citi που προβλέπει ότι έχει απορροφήσει τους κραδασμούς της κρίσης των subprime σε όλα τα επίπεδα από την προσφορά κατοικιών μέχρι τις τιμές. Βλέπουμε, όμως, ότι σε κάθε περίπτωση, σε μια προηγμένη οικονομία όπως η αμερικανική, που από πλευράς μεθοδολογίας, αντιμετώπισης κρίσεων και χρήσης τεχνολογίας είναι η κορυφαία, δίνεται τεράστιο βάρος στη στεγαστική αγορά.

Στην προηγμένη Ελλάδα του 2011-12, όπου όλα τα φωτισμένα πνεύματα συναντώνται, η νοοτροπία είναι: σκίστε την οικοδομή, φορολογήστε την πολλαπλά και νεκρώστε την αγορά, ανεξάρτητα αν η έλλειψη ρευστότητας διαλύει και βαθαίνει την κρίση. Αλήθεια, με τα μυαλά που κουβαλούν τα ελληνικά επιτελεία έπρεπε να είχαν καλύτερη τύχη;

Και το λέμε αυτό γιατί το PSI με το βρετανικό δίκαιο θα κολλήσει με την πλάτη στον τοίχο το Ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή ομόλογα από τα νέα που θα προκύψουν διαμέσου της ανταλλαγής, αν δεν πληρωθούν, θα οδηγήσουν σε ταχεία εκδίκαση σε διεθνές επίπεδο που θα μας επιδικάσει κατά πάσα πιθανότητα απώλειες κρατικής περιουσίας.

Λένε λοιπόν ορισμένοι: «Καλύτερα να πτωχεύσουμε τώρα και να κρατήσουμε την κρατική μας περιουσία παρά να μπούμε σε ένα νέο ρίσκο, που μπορεί να μας οδηγήσει σε πτώχευση με απώλεια περιουσίας». Είναι κάτι αντίστοιχο με τον επιχειρηματία που υπογράφει το ενέχυρο των περιουσιακών του στοιχείων όταν η τράπεζα τον χρηματοδοτούσε ενώ ήξερε ότι υπήρχε πρόβλημα.

Υπάρχει όμως εναλλακτική λύση; Θα το δουν αυτό οι διαπραγματευτές της τελικής ευθείας. Πάντως οι επιλογές λιγοστεύουν. Ας το σκεφτούν οι πολίτες. Ποια πολιτική εξουσία θέλουν και ποιος τους εγγυάται μια καλύτερη ζωή. Τα ψέματα δεν τελειώνουν.