Καθε μέρα καθυστέρησης "ξαναχτίζει" το χρέος

Οι πρώτες αντιρρήσεις για την βιωσιμότητα των στόχων διαχείρισης του χρέους μετά το PSI διατυπώνονται από την UBS,που διαβλέπει ανάγκη νέου κουρέματος 50% στα δάνεια της Τρόικας για να επιτευχθεί ο στόχος του 120% το 2020.Την ίδια ώρα,κορυφαίος διεθνής οίκος με έδρα το Λουξεμβούργο εκτιμά ότι το χρέος θα κορυφώσει και πάλι στο 170% το 2014 με πιθανότητες να πεσει στο 145,5% το 2020, εφόσον ανάπτυξη,ιδιωτικοποίησεις και δημοσιονομική εξυγίανση αρχίσουν να επιταχύνονται.

Αυτά έρχονται σε αντιπαράθεση τόσο με την εντυπωσιακή αναβάθμιση του οίκου Fitch από τεχνική χρεωκοπία σε B-  και σταθερή προοπτική της οικονομίας αλλά και τις δηλώσεις Σόιμπλε ότι μπορεί ο στόχος του 120% για το 2020 να υπερκαλυφθεί.Είναι προφανές ότι πάνω στην διαχείριση του ελληνικού χρέους ξεκινά μια νέα κόντρα των αγορών και του ευρωπαικού παράγοντα,κυρίως δε των Γερμανών.

Την ώρα μάλιστα που επιχειρείται να υλοποιηθεί το μοντέλο των φθηνών εργατικών η UBS μεταξύ άλλων αναφέρει και πάλι ότι είναι πολύ πιθανό ο ελληνικός λαός να μην αντέξει τα διαδοχικά μέτρα λιτοτητας και τελικά η χώρα να οδηγηθεί εκτός ευρώ!

Ο ίδιος οίκος που με τα σημερινά δεδομένα δεν βλέπει το χρέος να πέφτει κατω από 150% ούτε σε 8 χρόνια ,εκτιμά ότι η πραγματική ωφέλεια περικοπής  μετά το PSI θα είναι μόλις 27 δισ, αν συμπεριλάβει κανείς και τα νεα δάνεια που λαμβάνουμε,ενώ προβλέπει ότι για να σταθεροποηθεί η οικονομία πιθανώς να χρειασθεί ένα νεο κούρεμα της τάξης του 70% στο σύνολο των δανείων.
Αντίστοιχες απόψεις για νεο κούρεμα των δανείων της Τρόικας και κυρίως αυτών που παίρνει πάνω της η ΕΕ και όχι το ΔΝΤ έχουν διατυπώσει η Citi,η Barclays και ο Economist. Οσον αφορά την ύφεση με δημοσίευμά τους την ανησυχία τους εξέφρασαν και οι FT Deutscland που διαβλέπουν ΑΕΠ στην Ελλάδα μικρότερο αυτού του  Περού,της Χιλης ακόμα και του Μπαγκλαντές.

Ολα αυτά δείχνουν ότι οι μεγάλες αμφιβολλίες για την πορεία της οικονομίας παραμένουν και πολύ περισσότερο κρίσιμη είναι η παρατήρηση οίκου ότι απαιτείται ταχύτατη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για να προλάβει η οικονομία την μάχη με τον χρόνο και την απειλή της νέας επιδέινωσης. Κάθε μέρα που περνάει η ζημιά από τις καθυστερήσεις θα πολλαπλασιάζεται.