Γιατί η Ευρωζώνη πρέπει να ηττηθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο

Παράλληλα, η παρουσία του Γιάννη Στουρνάρα στη θέση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος σημαίνει πολλά θετικά για την οικονομία γενικότερα, αλλά και για τη σχέση με τους εταίρους-πιστωτές.

Είναι όμως η ώρα η Ευρωζώνη να φάει άλλο ένα χαστούκι μετά την επικράτηση των αντισυστημικών κατά τις ευρωεκλογές και το Παγκόσμιο Κύπελλο προσφέρεται άριστα. Είναι το καλύτερο γήπεδο για μια αποτυχία - ει δυνατόν ακόμα και για ταπείνωση της Εθνικής Γερμανίας κατά κύριο λόγο. Αυτό θα κάμψει το γόητρό τους και θα τους ενοχλήσει βαθύτατα.

Οπως αναφέρει εξάλλου και η «μητέρα» Goldman Sachs, οι μελέτες της δείχνουν ότι η νίκη μιας ομάδας στο Μουντιάλ μεταφράζεται συνήθως σε οικονομική νίκη - τουλάχιστον κατά την περίοδο που «χτίζεται» η πορεία προς την κορυφή. Και συγκεκριμένα σημειώνει ότι μια υποθετική πορεία για μια πρωταθλήτρια οικονομία θα ήταν της τάξης του 2,7% ετησίως.

Δεν θέλουμε καταστροφή των Ιταλών, αν και εμφανίζονται αδύναμοι, για να μη στενοχωρηθεί και πολύ ο Μάριο Ντράγκι, θέλουμε όμως γείωση και των Ολλανδών που αποτελούν χώρα του πυρήνα και σε καμία περίπτωση δεν έχουν το ταλέντο του παρελθόντος.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πάνε καλά εθνικές ομάδες χωρών που κουρεύτηκαν τα ομόλογά τους, έκαναν στάση πληρωμών ή κατάφεραν την επιμήκυνση των χρεών τους. Ποιες είναι αυτές; Πρώτη-πρώτη η Ελλάδα φυσικά, η Αργεντινή σίγουρα, η Ουρουγουάη, αλλά και ο Ισημερινός, που βγαίνει ξανά κι αυτός στις αγορές.

Καλό θα είναι επίσης να πάει όσο το δυνατόν καλύτερα και η Αγγλία, η οποία εγείρει ζητήματα για την Ευρωζώνη, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο με την ομάδα που διαθέτει. Παράλληλα, δεν έχει κανένας λόγο να μη θέλει να πάει καλά η περιφέρεια της Ευρωζώνης, με χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία.

Ο ποδοσφαιρικός και γενικότερα ο αθλητικός χάρτης, όσο κι αν φαίνεται αστείο, έχει πάντα τεράστια ψυχολογική επιρροή. Αρκεί να θυμηθούμε τις επενδύσεις της Σοβιετικής Ενωσης στον αθλητισμό, όπως και των άλλων χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Στα Παγκόσμια Κύπελλα εξάλλου η αποτυχία των Σοβιετικών ήταν παταγώδης, με αποκορύφωμα τον ταπεινωτικό αποκλεισμό της υπερομάδας του μακαρίτη Λομπανόφσκι από τους Βέλγους με 4-3 στο Μεξικό το 1986.

Η Λατινική Αμερική, με μια Βραζιλία που αναδείχτηκε τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμια οικονομική δύναμη και βρίσκεται τώρα σε κρίσιμο σταυροδρόμι, μπορεί να γίνει ο «ιδανικός τάφος» για τους Γερμανούς, όπως είναι και η παράδοση. Είναι ο κατάλληλος τόπος και χρόνος να πάρουν μαθήματα από λαούς που ταλαιπωρούν με αντιλήψεις αδιέξοδες και -γιατί όχι- αποικιοκρατικές.

Είναι χαρακτηριστικό από την άλλη πλευρά, όπως αναφέρει η Goldman Sachs, το ράλι του Χρηματιστηρίου της Βραζιλίας που ξεπέρασε σε απόδοση κατά 21% τον MSCI μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ του 1994 και το οποίο συνεχίστηκε με bull market.
Το ποδόσφαιρό στο κορυφαίο επίπεδο είναι ο καθρέφτης κοινωνιών και χωρών που με τα χρόνια εξελίχθηκαν σε πρωταγωνιστές της παγκόσμιας οικονομίας. Και αυτό είναι βέβαιο ότι θα απεικονιστεί τα επόμενα χρόνια περισσότερο στην αφρικανική ήπειρο, όπου χώρες όπως η Γκάνα και η Νιγηρία μετεξελίσσονται σε παγκόσμιες δυνάμεις με χρηματιστήρια που θα υπεραποδώσουν.

Να πούμε ότι η Goldman βλέπει τελικό Βραζιλίας - Αργεντινής με επικράτηση της πρώτης με 3-1. Και να υπογραμμίσουμε κλείνοντας ότι η παράδοση του Ρίο ευνοεί την Ουρουγουάη, που με οδηγό τον πλέον φορμαρισμένο παγκοσμίως Λ. Σουάρεζ, του οποίου η κεφαλαιοποίηση πλησιάζει τα 100 εκατ. ευρώ, είναι ικανή για όλα, όπως το 1950.