Γιατί δεν είμαι Charlie Hebdo

Η ανεξιθρησκεία είναι μια κατάκτηση από το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ. και έχει αποτελέσει αρχή και προτεραιότητα κατά τη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης, έχει αναλυθεί από τον Βρετανό στοχαστή Τζων Λοκ και αποκαταστάθηκε σαν ένα αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου στους σύγχρονους χρόνους.

Ας μην ξεχνάμε τα χρόνια του ευρωπαϊκού μεσαίωνα, όταν γυναίκες-μάγισσες καίγονταν στην πυρά, αλλά και την Ιερά Εξέταση. Τα τελευταία χρόνια, έχουν γραφτεί αμέτρητα νέα μυθιστορήματα με παραπομπές σε υποθέσεις που ταξιδεύουν στον χρόνο, εμπλέκουν αιρετικούς και παίζουν με τη θρησκευτικότητα.

Οσον αφορά στους Σταυροφόρους δεν πρέπει να μάς διαφεύγει την προσοχή, ότι ήταν ο πάπας Ουρβανός που νομιμοποίησε αυτή την απίθανη στρατιά των άκληρων πριγκίπων της Δύσης στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν νέες περιουσίες στο όνομα των Αγίων Τόπων. Η διαδοχή από τους Ναΐτες και τις πρώτες κατ' ουσίαν παρατράπεζες που τους διέλυσε η γαλλική μοναρχία δείχνει και τις υπόγειες διαδρομές θρησκευτικής εξουσίας και χρήματος στην περίοδο του Μεσαίωνα.

Ειδικά μετά το τραγικό συμβάν του Παρισιού, θα ήθελα να δω τα μούτρα ιστορικών της Δύσης που αποθεώνουν τον στρατηγό Σαλαδίνο, όταν εξουθενώνει τον σταυροφορικό στρατό στην μάχη της Χατίμ.  Η θρησκευτική πίστη έχει περάσει από βιαίες, βιαιότατες εκφράσεις για να φτάσουμε στο σήμερα. Είναι κατάκτηση του κάθε χριστιανού να πηγαίνει εν ειρήνη στην εκκλησία όταν και όποτε θέλει και πρέπει να γίνει σεβαστή, από τους πάσης φύσεως στοχαστές,όσο κι αν αυτό μπορεί να ηχεί μικροαστικό στα αυτιά κάποιων.

Σε μια κρίσιμη λοιπόν ιστορικά περίοδο όπου το Ισλάμ εμφανίζει μια αυξημένη πολυπλοκότητα στη δράση του, με πολεμικές εκφράσεις, ας είναι λίγο πιο προσεκτικοί οι “Charlies”. Δεν λέμε ότι δεν σεβόμαστε της κατάληξη των επιφανών προσωπικοτήτων της γαλλικής ελίτ των στοχαστών, όμως τα όρια εξευτελισμού και διαπόμπευσης των πιστεύω του άλλου είναι πολύ ευαίσθητα. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες βαθύτατα αστικοποημένες και "παθητικές" δεν έχουν κανένα λόγο να μετατρέπονται σε πυριτιδαποθήκες φανατικών, που είναι γνωστό ότι είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν.

Θέλετε το Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο να ζουν ένα καθημερινό θρίλερ στους απλούς σταθmούς μετρό που μετακινούνται εκατομμύρια άνθρωποι καθημερινά; Υπάρχουν επίσης πολλά Ελληνόπουλα που σπουδάζουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σήμερα και θα ζουν εκεί και αύριο.
        
Σίγουρα στην Ευρώπη υπάρχουν και πολλά άλλα ζητήματα με αυτές τις ηγεσίες που υφίστανται - ζητήματα ακόμα σημαντικότερα προς γελοιογράφηση. Ας αναλογιστούμε επίσης πώς ζουν οι μουσουλμάνοι σε όλη την Ευρώπη: απομονωμένοι και με δυσκολία,οι οποίοι ταυτίζονται εκ των πραγμάτων με τη βάση της πίστης τους για να επιβιώσουν.

Αύριο το εν λόγω περιοδικό θα ξανακυκλοφορήσει σε 3 εκατομμύρια αντίτυπα με τα ίδια μηνύματα. Είναι άραγε τόσο απλές οι σχέσεις με το Ισλάμ που πρέπει να αποθεώνεται η έκφραση της γελοιοποίησής του ή στον βωμό της ελευθεροτυπίας πρέπει πάντα να υπάρχει ένα άλλοθι;