Σωθήκαμε, αλλά τώρα πρέπει να κάνουν "παπάδες". Μπορούν;

Από εκεί και πέρα, μιλάμε για μέτρα νέας αύξησης της φορολογίας, στα οποία συγκλίνουν κυβέρνηση και πιστωτές, γιατί ακριβώς δεν υπάρχει στο πακέτο της συμφωνίας η κατεύθυνση περιορισμού των δημοσίων λειτουργικών δαπανών με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Προφανής η πολιτική προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ιδιωτικός τομέας καλείται να σηκώσει όλο το βάρος μιας νέας δημοσιονομικής προσαρμογής για την οποία μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η ολιγωρία της διαπραγμάτευσης που αύξησε το δημοσιονομικό κενό και μείωσε την όποια δυναμική είχε αποκτήσει η οικονομία. Ετσι, παρά το γεγονός ότι σταθεροποιούμεθα μέσα στο ευρώ και πάλι, η οικονομία επιχειρεί το restart από ασθενέστερο σημείο σε σχέση με αυτό που βρισκόμαστε προεκλογικά.

Η κυβέρνηση παίρνει το ρίσκο να φορτώσει τον ιδιωτικό τομέα με αύξηση εισφορών που ισχύει και για τους συνταξιούχους, απορρόφηση του κόστους αύξησης του ΦΠΑ και αύξηση φορολογίας στις επιχειρήσεις που φτάνει μέχρι και το 46% για τις υγιείς που έχουν κάποιο μέγεθος με την επιβολή της έκτακτης εισφοράς του 12%. Από τις αυξήσεις των εισφορών δεν γλύτωσαν ούτε οι συνταξιούχοι.

Το κυβερνητικό επιτελείο δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί, ότι αφαιρεί έτσι τη δυνατότητα για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και καλύτερων προϋποθέσεων για τους μισθούς. Η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει "παπάδες" με αυτές τις προϋποθέσεις σε ζητήματα χρηματοδότησης ΕΣΠΑ, τραπεζικού συστήματος, αλλά και προσέλκυσης επενδύσεων - με ποια κίνητρα άραγε - για να μπορέσει η οικονομία να τρέξει.

Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε το πακέτο Γιούνκερ που μιλά για 35 δισ. μέχρι το 2020. Σίγουρα όμως θα απαιτήσει και την προσέλκυση και βασική συμμετοχή των ιδιωτικών κεφαλαίων.

Η Ευρώπη έσωσε για μια ακόμα φορά την Ελλάδα, πρέπει όμως να επισημανθεί ότι σε κορυφαίο επίπεδο αρέσκεται σε φοροεισπρακτικά μέτρα με στατική ανάλυση, στην οποία δίνει βάρος έναντι της μελλοντικής δυναμικής για μια ακόμα φορά.

Σε πολιτικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έλθει αντιμέτωπος για πρώτη φορά με την αλήθεια όσον αφορά την κοινοβουλευτική του ομάδα. Τα υπόλοιπα κόμματα αναμένεται να παράσχουν την αναγκαία στήριξη για να σταθεροποιήσουν την χώρα εντός της ευρωπαϊκής προοπτικής. Όμως, με τις προϋποθέσεις στόχων που θα μπουν, η επιστροφή στην κανονικότητα θα σημάνει και το τέλος του πολιτικού ανορθολογισμού που τόσο έντεχνα καλλιεργήθηκε μετά τις ευρωεκολγές του 2014 από τα πολιτικά κόμματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις.