Μάτι: Ευκαιρία να καθαριστεί το κομματικό κράτος-φονιάς

Η κυβέρνηση μετά το πρώτο σοκ των ανθρώπινων απωλειών από τις δολοφονικές πυρκαγιές επιχειρεί να στρέψει τη στρατηγική της στα έργα υποδομής με έμφαση στο ξεκαθάρισμα του πλαισίου των αυθαιρέτων, στην προστασία των δασικών εκτάσεων και του αιγιαλού και τον επανασχεδιασμό του χωροταξικού για το Μάτι.

H κλιματική αλλαγή όμως δεν θα περιμένει και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εκδηλώνονται ενδέχεται να αποτελούν διαρκή απειλή στο άμεσο μέλλον.

Το βλέπουμε εξάλλου καθημερινά, καθώς ο καιρός στην Ελλάδα ουδέποτε έχει υπάρξει τόσο αλλοπρόσαλλος στην καρδιά του θέρους, την ίδια στιγμή που στη Βόρεια Ευρώπη σκάει ο τζίτζικας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την περασμένη Κυριακή μια κεντρική λεωφόρος της Αθήνας, η Μεσογείων, έγινε χείμαρρος, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν υπόγεια με υποσταθμούς της ΔΕΗ, να υπάρξουν εκτεταμένες διακοπές ρεύματος και να απειληθούν αυτοκίνητα. Αντίστοιχα φαινόμενα υπήρξαν στη Νέα Ιωνία και τον Περισσό.
Η διαρκής αυτή απειλή όμως για να αντιμετωπιστεί θέλει άμεσες παρεμβάσεις στην Πολιτική Προστασία, η οποία αποδεικνύεται ανεπαρκής σε σχέση με την υποδομή, την τεχνολογία και το κατάλληλο προσωπικό για να τα βγάλει πέρα με τις νέες συνθήκες.

Ακόμα και στην πλημμύρα της Μεσογείων, όσο και αν προσπάθησε η Πυροσβεστική ή ο ΔΕΔΔΗΕ, που σημειωτέον έχει διασυνδέσει το 90% των οικιών στο Μάτι, χρειάστηκαν πάρα πολλές ώρες για να μπορέσουν να επανέλθουν στην κανονικότητα οι κάτοικοι της συγκεκριμένης λεωφόρου.
Παράλληλα, ο καθηγητής Χρήστος Ζερεφός με παρέμβασή του εκτίμησε ότι η εκκένωση στο Μάτι θα μπορούσε να είχε γίνει εγκαίρως, επισημαίνοντας την ανάγκη χρήσης τεχνολογικών μέσων για τη διαχείριση των φυσικών καταστροφών.

Τούτων δοθέντων, αν και υπήρξαν κάποιες ανακοινώσεις από τον υπουργό Εσωτερικών Πάνο Σκουρλέτη, μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα της αναδιοργάνωσης της πολιτικής προστασίας.

Κατά τη δική μου εκτίμηση, αυτή θα πρέπει να λάβει και εθνικό χαρακτήρα με στόχο την προσέλκυση ανθρώπων με εμπειρία και επιστημονική κατάρτιση που θα αμειφθούν ανάλογα. Παράλληλα, όλες αυτές οι δωρεές που δίνονται -και είναι πολλές- από ισχυρούς ιδιώτες (Ιδρυμα Νιάρχου, Μυτιληναίος, Κοπελούζος κ.λπ.) μαζί με ευρωπαϊκά κονδύλια και άλλα του ελληνικού προϋπολογισμού πρέπει να προικοδοτήσουν και να αναβαθμίσουν τον μηχανισμό με τεχνολογικές επενδύσεις παίρνοντας τεχνογνωσία από όποιον διεθνή φορέα μπορούν.

Η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, διαθέτει 2 δισ. δολάρια στον αντίστοιχο μηχανισμό και εκτεταμένο δίκτυο τηλεπικοινωνιών που έγκαιρα προειδοποιεί για τις εστίες φωτιάς. Οπως επίσης και στρατό 5.300 εθελοντών.

Αυτά δείχνουν τον δρόμο και στην Ελλάδα πρέπει να έρθουν γρήγορα. Η περίοδος του κομματικού Δημοσίου με ανθρώπους που επιβεβαιώνουν πολιτικά φρονήματα προς οποιαδήποτε πλευρά για να αναλάβουν θέσεις-κλειδιά πρέπει να τελειώσει τώρα γιατί μόνο σε τραγωδίες οδηγεί. Και όλα αυτά δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν δημοκρατία ευρωπαϊκού κράτους τον 21ο αιώνα.