Άλλη μια χαμένη πολιτική παρτίδα blackjack

Όπως όλα δείχνουν την Κυριακή των βουλευτικών εκλογών, της 20ης Σεπτεμβρίου θα χαθεί και αυτή  η πολιτική παρτίδα στο blackjack, καθώς η τράπουλα όσο και αν  ανακατευθεί καθαρόαιμο αρχηγό δεν θα βγάζει.

Η εποχή που οι πολιτικοί αρχηγοί έβγαζαν άσσους από το μανίκι  αποτελεί παρελθόν.
Τώρα πρέπει να τους γεμίζουν πίσσα και πούπουλα, όπως έκανα τις καλές εποχές, όταν  έπιαναν  του χαρτοπαίκτες να κάνουν λαθροχειρίες και ας μην είχαν offshore εταιρείες.

Μέσα σε επτά μήνες από την είσοδο του 2015 στήθηκαν δύο φορές οι κάλπες και σε λίγες μέρες θα ανοίξουν για ακόμη  μια φορά.Φυσικά κάνεις δεν μπορεί να αποκλείσει ότι μέσα στην χρονιά που διανύουμε   δεν οδηγηθεί ο Έλληνας για ακόμη μια φορά, τέταρτη κατά σειρά, στις κάλπες.

Εδώ και 7 μήνες η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η αξιοπιστία της χώρας συνεχώς φθίνει, τα αδιέξοδα στις μικροεπιχειρήσεις και στα νοικοκυριά αυξάνουν και κατά εκατοντάδες κλείνουν επιχειρήσεις και απολύονται εργαζόμενοι, η επαιτεία στους δρόμους λαμβάνει πλέον χαρακτήρα επιδημίας, οι μετανάστες που λιάζονται στις πλατείες και στα δασύλλια χιλιοπολαπλασιάζονται, ενώ τα κριμένα ευρώ στα μαξιλάρια εξαντλήθηκαν.

Οι φόροι που είναι στο δρόμο και έρχονται, θα χτυπήσουν τις πόρτες προκαλώντας εμφράγματα,  οι μειώσεις των συντάξεων θα οδηγήσουν τα περιφανή γηρατειά σε κατάθλιψη, ενώ έρχεται η ψήφιση από την Βουλή (όταν ανοίξει)  των εφαρμοστικών νόμων  του τελευταίου, λεγομένου «αριστερού  μνημονίου».

Οι ημέρες μέχρι τις βουλευτικές εκλογές κουτσά στραβά θα κυλήσουν ανεξάρτητα εάν επιβαρύνεται ο   κρατικός κορβανάς.

Το μεγάλο ζητούμενο είναι τα ξημερώματα  της 21ης Σεπτεμβρίου τι γίνεται, καθώς θα είναι μια από τα ίδια, τόσο στο  πολιτικό όσο και στο οικονομικό επίπεδο.

Ουσιαστικά μετά τις  επερχόμενες εκλογές θα είναι σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.
Απλώς το πολιτικό τοπίο   θα έχει μετακυλήσει τα ποσοστά των κομμάτων, άλλα προς τα πάνω και άλλα προς τα κάτω, χωρίς  να υπάρξει  ένα ξεκάθαρο τοπίο.

Εκεί αρχίζουν τα νέα μετεκλογικά προβλήματα (που όμως ουσιαστικά  είναι ίδια με τα προηγούμενα), οι νέες περιπέτειες και φυσικά τα παζάρια.
Βγάζουν αυτοδυναμία ή όχι ;
Ποιος με ποιόν ;
Φύγε εσύ, έλα εσύ.
Όχι εγώ, αλλά εκείνος.
Έχει ή δεν έχει offshore; Και αν έχει είναι δική του ή του ίδιου…. Και αν είναι του ίδιου είναι ο ίδιος
Και μετά θα αρχίσει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μοιράζει διερευνητικές εντολές, τηρώντας -με καρκινική ανάγνωση- το χιλιοποδοπατημένο Σύνταγμα.
¨Έτσι, θα ξεκινήσουν τα «τριήμερα» των διερευνητικών εντολών.
Την κρατώ ή δεν την κρατώ   ;
Την κρατώ μια   ή τρεις ημέρες    ;
Και οι μέρες θα περνούν,   η Ελλάδα θα βουλιάζει στα κάθε είδους προβλήματα και οι πολίτες θα αρχίσουν να εξαγριώνονται.
Όμως, οι πολιτικοί θα εξακολουθούν να παίζουν το παιχνίδι της βουλευτικής καρέκλας και όλα τα υπόλοιπα είναι αδιάφορα.
Ποία είναι η λύση ;

Αυτό  είναι   ζήτημα του ψηφοφόρου που πρέπει να το σκεφθεί πριν πάει στην κάλπη τι θα ψηφίσει, γιατί τότε έχει την τύχη του στα χέρια.Όταν ρίξει το ψηφοδέλτιο στην κάλπη, η τύχη του έχει περάσει στα χέρα άλλων….Και οι άλλοι είναι πολιτικοί, με ότι αυτό σημαίνει, ενώ εκείνος είναι ένας απλός πολίτης.