Το χρέος της κυβέρνησης και η ευθύνη του Ευάγγελου Βενιζέλου

Σαράντα μέρες μετά τις εκλογές, είναι τουλάχιστον πολυτέλεια μία κυβερνητική κρίση, αν όχι και έγκλημα, είτε κανείς την προκαλεί εσκεμμένα είτε γιατί έχει μια διαφοροποιημένη στρατηγική - Ο μόνος δρόμος, η μόνη επιλογή για όσους θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ πάση θυσία, όπως ήταν η λαϊκή εντολή, είναι να στηριχθεί αυτή η κυβέρνηση χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις

Με τις αγορές να έχουν πέσει πάνω από τη χώρα σαν κοράκια, τους ευρωπαίους να μας κατηγορούν με κάθε ευκαιρία, τους Γερμανούς να αναζητούν ευκαιρία να μας πετάξουν από το ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα να μην φτάνουν ούτε για τις συντάξεις και τους μισθούς, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι να επικρατήσει μία εικόνα πολιτικής αστάθειας και κυβερνητικής αναταραχής στην Αθήνα.

Ξέρουμε όλοι ότι κάποιοι μας περιμένουν στην γωνία. Ότι αναζητούν αφορμή για να μας φορτώσουν όλα τα δεινά της οικονομικής κρίσης. Και βεβαίως να ξεμπερδέψουν με μας όπως - όπως, ρίχνοντάς μας και το φταίξιμο για την κακή μας μοίρα.

Ε, λοιπόν αυτή είναι και η μεγάλη ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης συνεργασίας. Να μην δώσει καμία αφορμή, να μην επιτρέψει σε κανέναν να αντιμετωπίσει την Ελλάδα ως «αποδιοπομπαίο τράγο». Αυτή ήταν και η σαφέστατη και ξεκάθαρη εντολή του ελληνικού λαού στις τελευταίες εκλογές: «Επιτέλους βρείτε τα, συνεννοηθείτε, κάντε ένα αρραγές μέτωπο απέναντι σε όλους όσοι θέλουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ - και την Ευρώπη ακόμα καλύτερα».

Σαράντα μέρες μετά τις εκλογές είναι τουλάχιστον πολυτέλεια μία κυβερνητική κρίση, αν όχι και έγκλημα, είτε κανείς την προκαλεί εσκεμμένα είτε γιατί έχει μια διαφοροποιημένη στρατηγική. Ο μόνος δρόμος, η μόνη επιλογή για όσους θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ πάση θυσία, όπως ήταν η λαϊκή εντολή, είναι να στηριχθεί αυτή η κυβέρνηση χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις.

Είναι κατανοητοί οι φόβοι και οι ανησυχίες του Ευάγγελου Βενιζέλου, ότι μπορεί να μην βγει το πρόγραμμα. Ο δρόμος, που ακολουθεί η χώρα ήταν από την αρχή δύσβατος και οι όποιες λύσεις επώδυνες. Όμως η εντολή όμως είναι να πετύχουμε, με την εξής σειρά, δύο πράγματα: Την παραμονή στο ευρώ και τη βελτίωση κάποιων πραγμάτων για τους κοινωνικά ασθενέστερους. Χωρίς το πρώτο δεν έχει νόημα το δεύτερο.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συμφώνησε και υπέγραψε, ως αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Παπαδήμου, μόλις πριν λίγους μήνες τις δεσμεύσεις, που καλείται τώρα να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Όταν υπέγραψε και ψήφισε τότε το πρόγραμμα, υποστήριζε ότι έγινε η καλύτερη δυνατή διαπραγμάτευση. Αυτή τη δήλωσή του την πίστεψαν και έτσι ψήφισαν το πρόγραμμα οι βουλευτές ΝΔ τότε. Πώς είναι δυνατόν τώρα να υποστηρίζει ο ίδιος ότι δεν πρέπει να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας και να αφήνει τη ΝΔ να υλοποιήσει τη δική του συμφωνία;

Ξέρουμε ότι όλα θα εξαρτηθούν από την ελληνική συμπεριφορά. Δεν υπάρχουν πολλοί ορκισμένοι φίλοι της χώρας μας, αντιθέτως πληθαίνουν διαρκώς οι φανατικοί εχθροί της.

Εάν το πρώτο δείγμα αυτής της κυβέρνησης είναι το πώς θα αποφύγει τις δεσμεύσεις της, τότε είναι δεδομένο ότι πάμε σε αδιέξοδο. Εάν όμως δείξει ότι θέλει να ανταποκριθεί και πείσει γι’ αυτό, τότε μπορεί να ελπίζει σε βελτίωση του προγράμματος στο επόμενο διάστημα.

Το μεγαλύτερο ζητούμενο στο εξωτερικό για την Ελλάδα είναι η εμπιστοσύνη των εταίρων μας. Ο κ. Βενιζέλος δεν πρέπει να δίνει αφορμές για να κλονιστεί περαιτέρω η εικόνα της χώρας. Ήταν γνωστό εξ αρχής ότι οι αποφάσεις θα είναι δύσκολες. Η εμπιστοσύνη των εταίρων και η παραμονή στο ευρώ απαιτεί μία τιτάνια προσπάθεια. Ήδη οι Έλληνες πολίτες έχουν καταβάλει μεγάλες θυσίες για να το πετύχουν. Θα είναι κρίμα να πάει χαμένη όλη αυτή η προσπάθεια.

Η ευθύνη ανήκει στον κ. Σαμαρά, τον κ. Βενιζέλο πρωτίστως και δευτερευόντως στον κ. Φώτη Κουβέλη. Και η ευθύνη αποδεικνύεται στα δύσκολα και επί τω έργω, όχι στα εύκολα.

ΘΕΜΑ

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr