Πώς η Τρόικα “τρώει” τους συμμάχους της
18.02.2012
06:30
Η τρόικα έχει εισβάλλει στην καθημερινότητά μας με πολλούς τρόπους.
Το "Πρώτο Θέμα" δίνει "βήμα" στην κοινωνία ώστε να εκφράσει τις απόψεις και τις ανησυχίες της
Η τρόικα έχει εισβάλλει στην καθημερινότητά μας με πολλούς τρόπους.
Ιδιαίτερα όμως ανησυχητικός είναι ο τρόπος με τον οποίον αλλοιώνει τους πολιτικούς συσχετισμούς, με τον επιλεκτικό τρόπο αξίωσης δεσμεύσεων από μέρος του πολιτικού φάσματος.
Σε μία απολύτως ρευστή πολιτική σκηνή, και λίγο πριν τις εκλογές του Απριλίου, έχουμε την εξής παράλογη κατάσταση:
Οι δανειστές ζητάνε από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση να δεσμευτούν “νυν και αεί” για την πολιτική που θα εφαρμοστεί, τη στιγμή που από άλλα ανταγωνιστικά τους κόμματα δεν ζητείται ή, τελικά, δεν είναι δυνατό να τεθεί απολύτως καμία υπογραφή. Τα υπόλοιπα κόμματα έτσι αφήνονται ελεύθερα να διεκδικήσουν τους ψηφοφόρους των κομμάτων που υποχρεώθηκαν να υπογράψουν.
Σε γενικές γραμμές , τα κόμματα που δεν δεσμεύονται είναι ουσιαστικά:
1)Tα κόμματα που έχουν το “ακαταλόγιστο”, όπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε και δεν υπάρχει λόγος να συζητάς μαζί τους με όρους πολιτικής υπευθυνότητας και συνολικής πολιτικής διαχείρισης. Το γεγονός όμως ότι δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες διακομματικής διαχείρισης κρίσης, εκ των πραγμάτων επιβραβεύεται, κάτι που τους δίνει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Με λίγα λόγια, η τρόικα, πιέζοντας το παραδοσιακό δικομματικό σύστημα, ουσιαστικά προωθεί σαν μελλοντικούς συνομιλητές το ενισχυμένο ΚΚΕ και τον δυνατότερο ΣΥΡΙΖΑ.
Η τρόικα έχει εισβάλλει στην καθημερινότητά μας με πολλούς τρόπους.
Ιδιαίτερα όμως ανησυχητικός είναι ο τρόπος με τον οποίον αλλοιώνει τους πολιτικούς συσχετισμούς, με τον επιλεκτικό τρόπο αξίωσης δεσμεύσεων από μέρος του πολιτικού φάσματος.
Σε μία απολύτως ρευστή πολιτική σκηνή, και λίγο πριν τις εκλογές του Απριλίου, έχουμε την εξής παράλογη κατάσταση:
Οι δανειστές ζητάνε από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση να δεσμευτούν “νυν και αεί” για την πολιτική που θα εφαρμοστεί, τη στιγμή που από άλλα ανταγωνιστικά τους κόμματα δεν ζητείται ή, τελικά, δεν είναι δυνατό να τεθεί απολύτως καμία υπογραφή. Τα υπόλοιπα κόμματα έτσι αφήνονται ελεύθερα να διεκδικήσουν τους ψηφοφόρους των κομμάτων που υποχρεώθηκαν να υπογράψουν.
Σε γενικές γραμμές , τα κόμματα που δεν δεσμεύονται είναι ουσιαστικά:
1)Tα κόμματα που έχουν το “ακαταλόγιστο”, όπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε και δεν υπάρχει λόγος να συζητάς μαζί τους με όρους πολιτικής υπευθυνότητας και συνολικής πολιτικής διαχείρισης. Το γεγονός όμως ότι δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες διακομματικής διαχείρισης κρίσης, εκ των πραγμάτων επιβραβεύεται, κάτι που τους δίνει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Με λίγα λόγια, η τρόικα, πιέζοντας το παραδοσιακό δικομματικό σύστημα, ουσιαστικά προωθεί σαν μελλοντικούς συνομιλητές το ενισχυμένο ΚΚΕ και τον δυνατότερο ΣΥΡΙΖΑ.
2)Η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη και η ΔΗΣΥ της κυρίας Μπακογιάννη είναι δύο άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Είναι πιθανόν στο άμεσο μέλλον αυτά τα κόμματα να αποτελέσουν μέρος κυβερνητικών σχημάτων. Ακόμα και αν κληθούν να υπογράψουν εκ των υστέρων, η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη θα έχει ήδη ωφεληθεί από το “OXI” στο Μνημόνιο, ενώ η ΔΗΣΥ φαίνεται ήδη από τα γκάλοπ ότι, αν και δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση, εισπράττει το πολιτικό κόστος του “ΝΑΙ”.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, η Τρόικα φαίνεται να τιμωρεί και να καταδικάζει σε εκλογική ήττα όσους επιδεικνύουν υπευθυνότητα, δένοντάς τους χειροπόδαρα και αφαιρώντας τους τη δυνατότητα της άρθρωσης προεκλογικού λόγου, όχι μόνο πραγματικού, αλλά ακόμα και προσχηματικού, ενώ αφήνει το πεδίο της ψηφοθηρικής ρητορείας ανοικτό στην αντιμνημονιακή Αριστερά.
*Ο Σπήλιος Κουβέλης είναι πολιτικός επιστήμονας
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr