Λάθος τακτικής για τη ΝΔ η συναίνεση για τα ΑΕΙ;

Λάθος θέμα βρήκε η ΝΔ να προσφέρει συναίνεση στην κυβέρνηση υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι  σχολές σε όλη την Ελλάδα κλείνουν η μία μετά την άλλη και οι καταλήψεις τείνουν να πάρουν τα χαρακτηριστικά εκτεταμένου φοιτητικού κινήματος!

Τις υποθάλπουν οι φοιτητικές νεολαίες που έχασαν την συναλλαγή; Ενδεχομένως. Τις υποθάλπουν και οι καθηγητές που χάνουν τα οφίκια; Πιθανόν. Αλλά δεν αρκούν.
 
Παρότι οι φοιτητές δείχνουν να διαφωνούν με την συνολική κατεύθυνση που δίνεται στην ανώτατη εκπαίδευση, είναι αλήθεια ότι δεν ευθύνεται μόνο το νομοσχέδιο. Οι φοιτητές, που όλη την χρονιά πέρυσι απουσίαζαν από τις κινητοποιήσεις είτε των εργαζομένων είτε των Αγανακτισμένων, δείχνουν ότι ξύπνησαν και με καθυστέρηση παίρνουν την σκυτάλη.

Στις προσεχείς ημέρες θα φανεί αν είναι μία προσωρινή διαμαρτυρία ή αν εξελιχθεί σε συνολική αντίδραση στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και τις κοινωνικές της επιπτώσεις.

Μόνο που στο κάδρο αυτή τη φορά βρίσκεται και η ΝΔ. Οι φοιτητές και ένα τμήμα της κοινής γνώμης τους βλέπουν να στέκουν πλάι-πλάι και τους αντιμετωπίζουν σαν συνυπεύθυνους. Μάταια θα προσπαθεί η ΝΔ να διαχωρίσει τον νόμο από τις γενικότερες κοινωνικές συνθήκες που πυροδοτούν την αντίδραση.

Θα έπρεπε όμως να το ξέρει ότι μία μείζον αλλαγή δεν γίνεται εν κενώ. Είχε επιχειρήματα ο κ. Σαμαράς, αν ήθελε να διαχωρίσει την θέση του. Και μόνο το ότι ήλθε μέσα στο καλοκαίρι χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο διάλογος με τους πρυτάνεις ήταν ένας λόγος τον οποίο είχε θέσει στην συνάντηση του με την κ. Διαμαντοπούλου στην Συγγρού. Το ότι διαφωνούσε σύμπασα η εκπαιδευτική κοινότητα ήταν επίσης ένας ουσιαστικός λόγος. Υπέκυψε ο κ. Σαμαράς στις σειρήνες της συναίνεσης και χρησιμοποίησε σαν φύλλο συκής την κατάργηση του ασύλου στο οποίο η δεξιά παράταξη προσέδωσε σχεδόν μεταφυσικές διαστάσεις ωσάν να έπεφτε το σύμβολο της «αριστεροσύνης».

Αν το κίνημα των καταλήψεων φουντώσει τότε η ΝΔ θα απολέσει ένα τμήμα όσων με κόπους έχει κερδίσει με την αντιμνημονιακή πολιτική της. Αν μάλιστα συνεχίσει να ψηφίζει τα νομοσχέδια που θα φέρει το προσεχές διάστημα το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να φανεί στα μάτια της δυσαρεστημένης κοινής γνώμης «μία από τα ίδια» που χρησιμοποιεί καιροσκοπικά την άρνηση στο Μνημόνιο.

Όσο για τα οφέλη της συναίνεσης φάνηκαν: ενισχύθηκε με τη συναίνεση η κ. Διαμαντοπούλου - μας γύρισε τριάντα χρόνια πίσω με την έλλειψη βιβλίων στην έναρξη της σχολικής χρονιάς -  η οποία προέβλεψε ότι ο κ. Σαμαράς θα γίνει «ο πρωθυπουργός της δραχμής»!

Ήταν λάθος τακτικής, λοιπόν, η συναίνεση. Λάθος,  που μπορεί να εξελιχθεί και σε στρατηγικό, ανάλογα με το πώς θα εξελιχθούν οι κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια.

Και φυσικά δεν θα το χρεωθεί ο κ. Σπηλιωτόπουλος, ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Αβραμόπουλος –αυτοί την συναινετική τους δουλειά κάνουν- αλλά ο ίδιος ο κ. Σαμαράς.