“Εγώ μια εξεταστική θα κάνω...”

“Εγώ μία εξεταστική θα κάνω  για το πως φθάσαμε στο μνημόνιο” έλεγε εμφατικά ο Αντώνης Σαμαράς στην ΔΕΘ του 2011 και πρόσθετε ότι θα γίνει έρευνα για την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009 από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία.  
Έλεγε δε τότε ότι κανείς δεν θα μείνει έξω από την αναζήτηση των ευθυνών όχι μόνο ο Παπακωνσταντίνου αλλά ακόμη και το προηγούμενος πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Πριν από λίγες ημέρες ψήφισε την εισηγητική έκθεση του πολυνομοσχεδίου που αναφέρει ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,6%. Το πιο περίεργο είναι ότι το ψήφισε και ο Κώστας Καραμανλής και όσοι από τους τότε υπουργούς του είναι ακόμη στην Βουλή.

18 σημεία για την επανεκκίνηση

Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που παρουσίασε ο κ. Σαμαράς τα 18 σημεία του για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Μερικές από τις “δεσμεύσεις” του όταν προσπαθούσε να ανέβει από το 18,8% της πρώτης αναμέτρησης ήταν:
“Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων, καθώς και των εποχικών επιδομάτων στα επίπεδα που ήταν το 2009. Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία.  Επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια. Έκτακτο επίδομα ανεργίας και για μη μισθωτούς. Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Αντικατάσταση του χαρατσιού από νέο διευρυμένο ΕΤΑΚ, υποφερτό για όλους.  Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών. Δεν θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο, το πλεονάζον προσωπικό από οργανισμούς του δημοσίου να μην απολύεται, αλλά να μπαίνει σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον”. Λίγο πιο παλιά στο Ζάππειο 2 έλεγε κι άλλα ο κ. Σαμαράς όπως για την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ: “ Ο ΟΠΑΠ φέρνει έσοδα, δεν μπορούμε να τον πουλήσουμε σε τιμή όσο τα έσοδά του για δύο ή τρία χρόνια”. Ήταν η εποχή που έλεγε ότι από την “αξιοποίηση και όχι ξεπούλημα  της δημόσιας περιουσίας θα εισρεύσουν στα ταμεία 50 δις ευρώ”. Περιττό να πούμε ότι καμία από όλες αυτές τις βαρύγδουπες δεσμεύσεις δεν έχει υλοποιηθεί ενώ το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ είναι το μόνο που προωθείται.

Είχε μία ακόμη ρήση ο νυν πρωθυπουργός: είναι ανοησία να περιμένεις ότι εφαρμόζοντας την ίδια μέθοδο θα πετύχεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Πράγματι είναι ανοησία να περιμένει ο ελληνικός λαός ότι οι ίδιοι άνθρωποι που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή εφαρμόζοντας τώρα την ίδια λαϊκίστικη μέθοδο των ψεύτικων υποσχέσεων θα βγάλουν την χώρα από την κρίση. Φυσικά δεν ευθύνονται εκείνοι, την δουλειά τους κάνουν για να κρατηθούν στην εξουσία όπως την έκαναν από το 1975 και μετά, ο ελληνικός λαός ευθύνεται που εξακολουθεί να τους δίνει την εξουσία.

Μην στολίζεις τα δεσμά σου με λουλούδια

Όχι μόνο δεν ξεκίνησε την αναζήτηση ευθυνών για το πως φθάσαμε στο μνημόνιο ο κ. Σαμαράς αλλά αντίθετα εφαρμόζει την πιο σκληρή εκδοχή του μνημονίου που υπέγραψε ο προκάτοχός του. Άλλωστε είναι αυτή η σκληρότητα στην εφαρμογή που αποσπά τα καλά λόγια του Σόιμπλε και του Ρεν.

“Διαψεύστηκαν οι Κασσάνδρες που προέβλεπαν την καταστροφή της χώρας” λέει ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός του εταίρος Βαγγέλης Βενιζέλος. Πράγματι μέχρι να σταματήσει η ύφεση το ΑΕΠ θα έχει μειωθεί αθροιστικά περίπου κατά 30%, η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 30%, στους νέους είναι 60%, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι κάτω από 500 ευρώ, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ήδη διαλυμένα, όσοι έχουν ακόμη εισόδημα δουλεύουν για να αποδίδουν από 50-60% στην εφορία. Τί εννοούν άραγε ως καταστροφή οι κυβερνήτες μας; Να πεθαίνουν οι άνθρωποι και να τους μαζεύουν τα κάρα όπως στην κατοχή;
Έχουν κάνει όμως και κάτι χειρότερο οι μνημονιακές κυβερνήσεις που ως εκτελεστικός βραχίονας υλοποιούν τις αποφάσεις του Βερολίνου. Έχουν αρπάξει την αυτοπεποίθηση του ελληνικού λαού ότι μπορεί να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον. Αλήθεια τί αφήνει αυτό το σύστημα εξουσίας σαν κληρονομιά στην επόμενη γενιά; Ανεργία, υποαπασχόληση, ελαστικές μορφές εργασίας, μισθούς των 400 ευρώ, αποσάθρωση των δεσμών αλληλεγγύης, διάλυση των κοινωνικών σχέσεων, φόβο υποτέλεια, ρουφιανιά; την βεβαιότητα ότι δεν μπορούν να πετύχουν τίποτε καλύτερο από το να υποτάσσονται στις αποφάσεις του Βερολίνου;

“Καλύτερα να γνωρίζεις τα δεσμά σου ως τέτοια παρά να τα στολίζεις με λουλούδια” λέει ο Ρουσό. Αν θέλει ο ελληνικός λαός να ξαναπάρει την χώρα στα χέρια του θα πρέπει να σταματήσει να στολίζει τις αλυσίδες του και να δει την κατάσταση και τις συνεργαζόμενες κυβερνήσεις όπως ακριβώς είναι.