Στο τμήμα για εξακρίβωση

Το νεαρό όργανο της τάξεως είχε μάθει το μάθημα του και ήταν αρκετά επιθετικό: “Γιατί δεν έχετε ταυτότητα μαζί σας κύριε; είστε υποχρεωμένος από το νόμο και έχω δικαίωμα να σας κάνω σωματικό έλεγχο και να σας πάω στο αστυνομικό τμήμα”. Κάπως έτσι με προσγείωσε στην σύγχρονη Ελλάδα ...του 1975, τότε που οι τυχαίοι έλεγχοι στο δρόμο και οι προσαγωγές στο τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων ήταν καθημερινή ρουτίνα. Ήταν απόρροια της κολοβής δημοκρατίας που εγκαθίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καρμανλής την μεταπολίτευση διατηρώντας το αστυνομικό κράτος της δεξιάς -σκιά και όνειδος για την πολιτεία του ακόμη και στη δεύτερη περίοδο μετά την επιστροφή του από το Παρίσι, όπως του καταλογίζουν ακόμη και οι υπερασπιστές του.

Νόμιζα ότι από το 1981 και μετά οι Έλληνες πολίτες είχαν κερδίσει την ελευθερία να μπορούν να πηγαίνουν από το σπίτι στο περίπτερο, 100 μέτρα απόσταση χωρίς να έχουν πιστοποιητικά μαζί τους. Γιατί ο ανωτέρω έλεγχος δεν έγινε σε κάποια κακόφημη περιοχή τα ξημερώματα. Ούτε στο περιθώριο κάποιας πορείας με επεισόδια, ούτε έστω αφού είχε προηγηθεί κάποιο περιστατικό ληστείας ή τρομοκρατικής ενέργειας και είχε κληθεί η Αστυνομία. Ο έλεγχος γινόταν μέρα μεσημέρι στο Παλαιό Φάληρο στον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης δίχως λόγο. Οι νεαροί Κλουζό έκοβαν φάτσες και με ύφος “εξουσίας” ζητούσαν από δημότες τις ταυτότητές τους, έκαναν ελέγχους σε μηχανάκια ακόμη κι αν οι οδηγοί ήταν νόμιμοι και τα έκαναν φύλλο και φτερό. Όλα αυτά γιατί όπως εξηγούσε το “όργανο” το προβλέπει ο νόμος. Μάλιστα σε όποιον διαμαρτυρόταν του έλεγαν ότι η διαμαρτυρία συνιστά “αντίσταση κατά της αρχής και θα του αποδώσει και κατηγορία όταν τον πάει στο τμήμα”.

Τέτοιου είδους έλεγχοι δεν εξυπηρετούν καμία σκομιμότητα στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας ή της καθημερινής εγκληματικότητας. Απορρέουν από τον βαθύ ιδεολογικό συντηρητισμό του συστήματος Σαμαρά που εγκαθιδρύει ένα σύγχρονο κράτος της δεξιάς. Όπως και οι κλούβες της αστυνομίας που είναι παρκαρισμένες, δεν αποτρέπουν το κοινό έγκλημα ούτε την τρομοκρατία, απλώς καλλιεργούν την ανασφάλεια και εμπεδώνουν κλίμα φόβου με στόχο την πειθάρχηση των πολιτών. Η αίσθηση ελευθερίας των πολιτών -έστω να πάνε μέχρι το περίπτερο δίχως τον φόβο του “οργάνου”- συνιστά προφανώς απειλή για την δημόσια τάξη όπως την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση Σαμαρά και ο νέος υπουργός του κ. Κικίλιας που αν συνεχίσει έτσι θα αφήσει ιστορία.


ΥΓ. Ίσως πει κανείς ότι είναι υπερβολική η γενίκευση. Η απάντηση είναι: εξ όνυχος τον λέοντα. Ακολούθως δεν είναι τόσο περιορισμένα τα φαινόμενα του σύγχρονου αστυνομικού κράτους της δεξιάς. Υφαίνονται σε ένα ευρύτερο δίκτυ γενικευμένης καταστολής και ελέγχων. Συναρτώνται με ευρύτερα θέματα όπως, η οικονομική τρομοκρατία -38.000 εντάλματα εναντίον πολιτών που χρωστούν στην εφορία-, της αντιμετώπισης των κρατουμένων και του περιορισμού των δικαιωμάτων τους, της ίδρυσης νέων φυλακών. Πρόκειτα για ψηφίδες της ίδιας γενικής εικόνας που αντανακλά μία αντιδημοκρατική αντίληψη για την διακυβέρνηση των πολιτών.