Μεταξύ νεοφιλελεύθερου και αριστερού λαϊκισμού

Όσοι μάλιστα το εμπνεύστηκαν ή είχαν εναλλακτικο σχέδιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της ενδεχόμενης εξόδου από το ευρώ, ως όφειλαν,  θα πρέπει να παραπεμφθούν στην Δικαιοσύνη. Το ότι εκείνοι που τα εμπνεύστηκαν όλα αυτά νομιμοποιήθηκαν στην λαϊκή ψήφο του Σεπτεμβρίου, προφανώς δεν έχει σημασία. Τους δημοκρατικούς θεσμούς ας τους καταργήσουμε και ας αποδώσουμε την αρμοδιότητα στους διορισμένους δικαστές, αφού φτιάξουν κλίμα τα γνωστά ΜΜΕ που επιμένουν ότι επρόκειτο για σχέδιο πραξικοπήματος -το οποίο σύμφωνα με τους έγκριτους αρθρογράφους αποκάλυψε σαν άλλος Φόρεστ Γκάμπ ο εμπνευστής του. Παρόμοια είχε κάνει και ο πατέρας του, με τον Ανδρέα Παπανδρέου, με την γνωστή κατάληξη. Εναλλακτικά ας αναθέσουμε την τιμωρία των ενόχων, σε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που έχουν αναδειχθεί από το 36% του εκλογικού σώματος και την κλοπή 50 βουλευτών από τους αντιπάλους.

Αλλά και πρόσφατα στο δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με την ηγεσία της ΝΔ, το Brexit κέρδισε για τους ίδιους λόγους, οι δυνάμεις του λαϊκισμού επικράτησαν. Το ότι Brexit ψήφισαν τα θύματα της νεοφιλεύθερης πολιτικής, είναι προφανώς μία αδιάφορη λεπτομέρεια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη από την κομματική βάση της ΝΔ. Το έχει επαναλάβει τουλάχιστον δύο φορές στην Βουλή -απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα που εξελέγη μόνο με κομματικές διεργασίες- ότι εξελέγη από 400.000 ανθρώπους. Σύμφωνα με αυτή τη λογική οι ψηφοφόροι είναι ώριμοι για να αποφασίζουν ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στον Άδωνι Γεωργιάδη, όχι όμως για θέματα όπως η παραμονή στο ευρώ ή τα άρθρα του υπό αναθεώρηση Συντάγματος. Για τέτοια ζητήματα ο λαός είναι ανώριμος, η πολιτική και οικονομική ελίτ πρέπει να αποφασίζουν. Το ότι αυτές οι ελίτ, στις οποίες ανήκει ο πρόεδρος της ΝΔ, κατέστρεψαν την χώρα, είναι μία ενοχλητική λεπτομέρεια.

Ο κ. Μητσοτάκης όμως κάνει κάποιες παραχωρήσεις στον λαϊκό παράγοντα!. Για το πρόγραμμα του κόμματος μπορούν να καταθέσουν διαδικτυακά προτάσεις και τα μέλη του κόμματος. Αλλά και για τους υποψήφιους βουλευτές, οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να προτείνουν. Όμως τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση, ο λαϊκός παράγοντας θα έχει συμβουλευτικό λόγο και ρόλο, τις αποφάσεις θα τις πάρει η ελίτ του κόμματος.

Ο κ. Τσίπρας ζητά την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα συνεχώς, ακόμη και στο ποιά άρθρα θα περιληφθούν στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Έχει εμπιστοσύνη στο άστρο του. Ο κ. Μητσοτάκης το αποφεύγει και καταγγέλει τον λαϊκισμό. Ο ίδιος όμως προσφεύγει στον λαϊκισμό για να κερδίσει στις εκλογές, οψέποτε γίνουν, τον κ. Τσίπρα.  Γιατί τί άλλο είναι ότι θα φέρει 100 δις επενδύσεις σε πέντε χρόνια και ότι θα δημιουργεί 120.000 θέσεις εργασίας τον χρόνο, με παράλληλη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 2% από 3,5% -τον Σόιμπλε τον ρώτησε;- και με ανάπτυξη 4% του ΑΕΠ, αν όχι λαϊκισμός; Τέτοιες υποσχέσεις ούτε ο Τσίπρας στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν τόλμησε.

Παιδί της ελίτ που κατέστρεψε την χώρα, ο κ. Μητσοτάκης αρνείται τις ευθύνες της τάξης του, αποστρέφεται τον λαϊκό παράγοντα -που σε κάθε έκφανσή του αποκαλεί λαϊκισμό- και αποτάσσεται την κριτική, απεχθάνεται εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί του. Έτσι κι αλλιώς θα γίνει πρωθυπουργός. Έ πόσες εκλογές πια θα κερδίσει ο Τσίπρας, ήδη έχει κερδίσει τρεις, του π...