Η παιδεία εν μέσω κορωνοϊού

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως παιδαγωγική διαδικασία και εκπαιδευτική πρακτική, για να λειτουργεί αποτελεσματικά, συνυπάρχει και συμπληρώνεται με την τεχνολογία.

Με τον τρόπο που τώρα πραγματοποιείται, εμπεριέχει τεχνικά προβλήματα, δυσκολίες υιοθέτησης και δυσπιστία:
Τα δίκτυα των σχολείων δεν μπόρεσαν αρκετό διάστημα να ανταπεξέλθουν στην ταυτόχρονη σύνδεση τόσων χρηστών.

Επίσης οι πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται δεν μπορούν να αντέξουν σε τόσες ταυτόχρονες συνδέσεις.
Τα σχολεία στην πλειοψηφία τους παρέχουν δια ζώσης διδασκαλία με συμβατικούς και παραδοσιακούς τρόπους μάθησης και παρότι έχει αναπτυχθεί εξ αποστάσεως εκπαιδευτικό υλικό δεν χρησιμοποιείται.

Επιπλέον δεν έχει προηγηθεί η κατάλληλη εξάσκηση ώστε να υπάρχει διάδραση μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για να προκαλέσει την ενεργή συμμετοχή του μαθητή. Υπάρχει ο κίνδυνος οι μαθητές απλά να είναι συνδεδεμένοι και η προσοχή τους να αποσπάται αφού δεν βρίσκονται στην αίθουσα διδασκαλίας.

Αρα η ποιότητα της επίτευξης διδακτικού στόχου διαφέρει από τη συμβατική εκπαίδευση και χρειάζεται εξατομικευμένες διαδικασίες για να πετύχει η μαθησιακή λειτουργία.

Ωστόσο, η παράθεση των όποιων προβλημάτων δεν συνεπάγεται την απαξίωση συνολικά της συγκεκριμένης διαδικασίας.
Αντίθετα με ενημέρωση για τα προβλήματα μπορεί γρήγορα αυτά να ξεπεραστούν και να γίνει με καλύτερους όρους η αξιοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας και του διαδικτύου.

Ο σημαντικός ρόλος του εκπαιδευτικού έργου μέσα στις αίθουσες δεν αμφισβητείται από κανένα, εν προκειμένω μιλάμε για μια «λύση ανάγκης» που όμως πρέπει να δουλέψει όσο το δυνατό καλύτερα.

Η εξοικείωση εκπαιδευτικών και μαθητών είναι μια αναγκαία και ικανή συνθήκη. Απαιτούνται παιδαγωγικοί παράμετροι, μεθοδολογία, πρόγραμμα, σχεδιασμός και ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού.

Παράλληλα απαιτείται από τους μαθητές της χώρας να διαθέτουν υπολογιστή, σύνδεση internet, αλλά και γονείς που μπορούν να συνδράμουν σ' αυτού του είδους την εκπαίδευση.

Αναρωτιέμαι κάτι τέτοιο συμβαίνει;

Η εξ αποστάσεως διδασκαλία είναι ένα εργαλείο, δεν έχει ούτε θετικό ούτε αρνητικό πρόσημο.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα το βάλουν το πρόσημο με τις ενέργειές τους.

Είναι ευκαιρία μα και κίνδυνος ταυτόχρονα να βάλουν όρια πριν από την ίδια τη διαδικασία. Η χρήση της με σύνεση και κριτική διάθεση είναι επιβεβλημένη επειδή η τεχνολογία είναι παντοδύναμη. Πρέπει εμείς να τη βάλουμε σε καλούπια. Και σε κάθε περίπτωση ο εκπαιδευτικός που κάθεται εμπρός στην οθόνη πρέπει να τιμά την επιστημοσύνη και το λειτούργημα που επιτελεί.

Ακούγονται πολλές δύσπιστες φωνές ως προς τη χρησιμότητα της όλης διαδικασίας.

Την εξ αποστάσεως εκπαίδευση όμως δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να τη δαιμονοποιούμε. Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν τόσο καλά τους μαθητές τους ώστε η διαχείριση της διαδικασίας δεν τους φοβίζει. Ναι, αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές αδυναμίες, αλλά μην ξεχνάμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ξεκίνησε και υλοποιείται το όλο εγχείρημα, αλλά και το γεγονός ότι -όπως είναι φυσικό - μπορεί να έχει και κάποιες «παιδικές ασθένειες».


Με δεδομένο ότι όπως φαίνεται, ειδικά για φέτος η δια ζώσης διδασκαλία δύσκολα θα συνεχιστεί, οι εκπαιδευτικοί καλούμεθα να δώσουμε πολλά. Ας μην ξεχνάμε ότι η διδασκαλία δεν είναι υποχρέωση, είναι προσφορά.

Και κάτι τελευταίο: Επειδή και το εκπαιδευτικό τοπίο θα αλλάξει μέσα από αυτή την κρίση, είναι βέβαιο πως θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα για εκπαίδευση. Επομένως είναι αναγκαίο να ανταποκριθούν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στις προκλήσεις και να τις μετατρέψουν σε ευκαιρίες εκμεταλλευόμενοι όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν, τώρα και στο μέλλον.


* Ο Σπύρος Μάκος είναι Μαθηματικός MSc in Advanced Information Systems in Business, Εκπαιδευτικός.