Οι καιροί αλλάζουν! Οι τρόποι που διδάσκουμε και μαθαίνουμε αλλάζουν κι αυτοί, με αποτέλεσμα το εκπαιδευτικό μας σύστημα να χρειάζεται αλλαγές
Blogs
Τα σχολεία είναι μικρογραφία της κοινωνίας μας και λειτουργούν σε σύμπτωση με αυτήν
Η ανάπτυξη είναι μια μαγική, μια εύφημη λέξη που όλοι την χρησιμοποιούν αλλά αποτελεί ζητούμενο ποιοι την εννοούν πραγματικά. Δυόμιση (2,5) χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων της «νέας» Δημοτικής Αρχής Μαραθώνα βασικό ζητούμενο για τον Δήμο παραμένει η ανάπτυξη
«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» λέει ο θυμόσοφος λαός, και η αλήθεια είναι ότι έχει δίκιο. Όταν ο «εμπειρότατος» Δήμαρχος Μαραθώνα ευαγγελιζόταν προεκλογικά ότι θα φέρει τον διάλογο και την δημοκρατία στον Δήμο Μαραθώνος και θα διώξει την αλαζονεία και τις καθεστωτικές συμπεριφορές δεν φανταζόμασταν ότι θα έκανε ακριβώς το αντίθετο από το πρώτο κιόλας Δημοτικό Συμβούλιο (12/9/19)
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με μια σφαίρα μπορείς να καταστρέψεις μια ζωή, ενώ με μια ψήφο μπορείς να καταστρέψεις το μέλλον των παιδιών σου» Αβραάμ Λίνκολν
Μετά από την πενταετή μερική ανυπαρξία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής Μαραθώνα περάσαμε στο απόλυτο τίποτα της παρούσας. Τι κι αν πέρασαν 2 χρόνια νέας διακυβέρνησης, για τον Δήμο και τους δημότες, είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα
Η σημερινή δύσκολη, οικονομική κατάσταση που όλοι βιώνουμε είναι βέβαιο ότι έχει επηρεάσει την ψυχολογία μας. Ζούμε μέσα στην αβεβαιότητα, την αγωνία για το αύριο και την αναζήτηση ευοίωνων προοπτικών. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να πάψουμε να ζητούμε ποιότητα στη ζωή μας.
Η «νέα» Δημοτική Αρχή, όταν ανέλαβε, παρέλαβε και αυτή χάος, κατά τον Δήμαρχο, δηλαδή καμένη γη. Όπως και οι προηγούμενοι και οι προ-προηγούμενοι και οι προ-προ-προηγούμενοι… Όπως πάντα άλλωστε! Και ο Μαραθώνας… τραβάει την ανηφόρα! Η αλήθεια όμως είναι ότι, μετά από δυο χρόνια διακυβέρνησης, δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι.
Η Τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο θεσμός εκείνος που φέρνει πιο κοντά τους πολίτες με τα τοπικά θέματα. Οι πολίτες όμως απέφευγαν, μέχρι χθες, να ασχοληθούν με τα κοινά και να εμπλακούν ενεργά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί; Απλή διαπίστωση
Το δικαίωμα της κριτικής και του ελέγχου είναι αδιαμφισβήτητα μια δημοκρατική κατάκτηση, ένα περιουσιακό στοιχείο κάθε ενεργού πολίτη. Στο πλαίσιο αυτό το καθήκον της διαχείρισης ενός Δήμου είναι υποχρέωση όλων των Δημοτικών Συμβούλων του. Ο έλεγχος και η κριτική πρέπει να ασκείται τόσο στα πρόσωπα που ανήκουν στην συμπολίτευση όσο και στα πρόσωπα που ανήκουν στην αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα. Άλλωστε, τα προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών δεν ξεχωρίζουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Είναι κοινά για όλους.
Ζούμε σε έναν υπέροχο τόπο με τεράστια ιστορική κληρονομιά, τον Δήμο Μαραθώνος. Έναν Δήμο με ποικίλο και πανέμορφο φυσικό τοπίο που ελκύει χιλιάδες επισκέπτες, γιατί συνδυάζει τις ομορφιές του βουνού και της θάλασσας. Ζούμε όμως σε έναν Δήμο, όπου εδώ και πολλά χρόνια γίνονται λίγα και του λείπουν πολλά ! Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπουμε τον τόπο μας – αυτόν τον χαρισματικό τόπο -να βαλτώνει, να μαραζώνει, να γίνεται ουραγός των εξελίξεων, αντί για οδηγός !
Δεκαοκτώ μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της «Νέας» Δημοτικής Αρχής και ο Δήμος Μαραθώνος φαίνεται πως βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο και σε βαθιά ύπνωση, αφήνοντας τον χρόνο να τρέχει… Τι γίνεται, αναρωτιούνται οι πολίτες : «…έχουμε πάλι μια από τα ίδια» ; Δεν πρέπει όμως οι πολίτες να είναι αχάριστοι, διότι μέσα από τα social media χόρτασαν ήδη με όμορφα λόγια, μακέτες, χαμόγελα, συναντήσεις, χειραψίες, φωτογραφίες… Καλά τα λόγια λένε όμως οι πολίτες, αλλά τα έργα ακόμη καλύτερα !
Πολίτες και πολιτικοί, αντί να ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια τώρα αυτόν τον τόπο, ασχολούμαστε με τους «Πολάκηδες», τις «πολακειάδες» και… κάθε είδους «θεατρίνους» της πολιτικής. Ασχολούμαστε δηλαδή με αυτούς που νοιάζονται περισσότερο για την εξουσία και λιγότερο για την ευημερία και που για να την κατακτήσουν ή να την διατηρήσουν, φτάνουν (πολλές φορές) στο σημείο να ευτελίζουν, με τον τρόπο και την συμπεριφορά τους, την πολιτική ζωή του τόπου.
Ένας Αντιδήμαρχος στον Δήμο Μαραθώνος, αναγκάζεται να χειροδικήσει σε υπάλληλο του Δήμου, γιατί, όπως ισχυρίζεται, ο αγώνας για την καθημερινότητα στον Δήμο είναι σκληρός και αδυσώπητος και η πίεση που δέχεται… μεγάλη !
Από πολύ νωρίς «συννεφάκια» άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, στους κόλπους της «νέας» συμμαχικής Δημοτικής Αρχής Μαραθώνα ! Τα «συννεφάκια» αυτά, ένα χρόνο μετά τις Δημοτικές Εκλογές, αντί να μειώνονται, πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο. Υπάρχει πλέον καταφανής διάσταση απόψεων μεταξύ του Δημάρχου και πρωτοκλασάτων στελεχών του και η οριστική ρήξη, διαγραφή ή ανεξαρτητοποίηση κάποιου ή κάποιων… είναι μονόδρομος ! Ποιος θα είναι τελικά ο «αδύναμος κρίκος» ; Ποιος θα κάνει την αρχή ; Θέμα χρόνου λοιπόν είναι η ανάφλεξη της φλόγας που… σιγοκαίει !
Πολλές φορές ενώ κάποιοι αναφέρονται σε συνεργασίες, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι είναι και τι σημαίνει ! Συνεργασία ουσιαστικά σημαίνει ότι τα άτομα που πρόκειται να συνεργαστούν, οφείλουν και πρέπει να δουλέψουν από κοινού σαν μια ομάδα, έχοντας ως σκοπό την υλοποίηση των στόχων και του οράματός τους.
Ο ρόλος των εκπαιδευτικών στην εποχή που ζούμε είναι πολύ σημαντικός και το έργο τους βαρύ και δύσκολο.
Το παραλιακό μέτωπο της Νέας Μάκρης είναι το «ακατέργαστο διαμάντι της» που λάμπει, είναι το ασύγκριτό της πλεονέκτημα και μοχλός κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής ανάπτυξης. Αυτό λοιπόν το κόσμημα, που είμαστε πολύ τυχεροί που το έχουμε, θα το αφήσουμε αναξιοποίητο;
Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι αδιαμφισβήτητα ένα τεράστιο, δύσκολο, πολύπλευρο και πολύπλοκο εγχείρημα, τόσο για τους γονείς, όσο και για τους εκπαιδευτικούς.
Δημοκρατία και Παιδεία είναι έννοιες αλληλένδετες και η μία προϋποθέτει την ύπαρξη της άλλης. Η ισότητα, η ισονομία, το δικαίωμα της έκφρασης δεν μπορούν να νοηθούν, ούτε να λειτουργήσουν, πρακτικά κυρίως, χωρίς την Παιδεία
Η καθημερινότητα είναι αυτή που θα κρίνει εν πολλοίς τη νέα κυβέρνηση. Η κοινωνία, στα χρόνια της κρίσης, έχει υποστεί τα πάνδεινα. Μόνο από οικονομικής πλευράς, από το 2008 και εν καιρώ ειρήνης, έχει χαθεί σωρευτικά πάνω από το 25% του ΑΕΠ.
Η οικονομική κρίση δημιούργησε, σε όλους τους Έλληνες πολίτες, αρνητικά συναισθήματα όπως απογοήτευση, απελπισία, θυμό… Οι πολίτες μετά από όλα όσα υπέστησαν, γύρισαν, όπως ήταν φυσικό, την πλάτη τους στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Μη αντέχοντας άλλο την διαμορφούμενη τραγική κατάσταση, βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν...