Ποιος φοβάται τον διάλογο και την δημοκρατία;

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό-καλύτερο από επαγγελματίες στην πολιτική. Όσο για την έλλειψη διαλόγου, την έλλειψη δημοκρατίας και την αλαζονεία αυτής της Δημοτικής Αρχής, τα είχα επισημάνει από τότε με άρθρο μου στην «ΖΩ», με τίτλο «Επίσημη πρώτη με παρατράγουδα» (Σεπτέμβριος 2019).

Ο διάλογος βέβαια, για να είναι γόνιμος και δημιουργικός, πρέπει να διεξάγεται σε συγκεκριμένο χώρο και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Στους Δήμους είθισται ο διάλογος να γίνεται στα Δημοτικά Συμβούλια και οι προϋποθέσεις είναι γνωστές στους συμμετέχοντες. Γνωρίζουμε όλοι ότι στα Δημοτικά Συμβούλια, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, μπορούν να συζητήσουν όλα τα θέματα που απασχολούν τον Δήμο και τους δημότες και μέσα από τον διάλογο να καταλήξουν σε ομόφωνες ή πλειοψηφικές αποφάσεις, για το καλό του Δήμου και των δημοτών.

Κατά γενική ομολογία λοιπόν, το Δημοτικό Συμβούλιο Μαραθώνα έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο (το ίδιο και το Τοπικό), αφού έχει να συνεδριάσει κανονικά και να ενημερώσει τους πολίτες (δήθεν λόγω κορονοϊού) σχεδόν 2 χρόνια.

Διάλογος από την σημερινή Δημοτική Αρχή δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ!

Ο Δήμαρχος όμως και η Δημοτική πλειοψηφία οφείλουν και πρέπει να γνωρίζουν ότι ο διάλογος συνιστά βασικό θεμέλιο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Οφείλουν επίσης να γνωρίζουν ότι σε πολιτικό επίπεδο, ο διάλογος προσφέρει την δυνατότητα σε κάθε δημοτική παράταξη να δημοσιοποιήσει τις θέσεις, τις ενστάσεις, αλλά και τις πιθανές λύσεις που πρεσβεύει. Από τον διάλογο λοιπόν προκύπτει σημαντικό όφελος για τους πολίτες καθώς έχουν την δυνατότητα, όχι μόνο να γνωρίσουν ποικίλες πτυχές των κοινωνικών, οικονομικών, τοπικών και πολιτικών ζητημάτων, αλλά να έρθουν σε επαφή με την επιχειρηματολογία της κάθε Δημοτικής παράταξης και να ελέγξουν άρα την αλήθεια των θέσεών της, καθώς και τις επιμέρους επιδιώξεις της.

Για να υπάρξει όμως όφελος από τον διάλογο, για τους πολίτες του Μαραθώνα, πρέπει να υπάρξουν Δημοτικά Συμβούλια. Θα υπάρξουν;
Ο διάλογος λοιπόν, όταν και όποτε γίνει στον Δήμο μας, πρέπει να είναι δημόσιος και ειλικρινής και όχι κεκλεισμένων των θυρών (δια περιφοράς) και προσχηματικός, όπως καταγγέλλουν αντιπολίτευση και πολίτες, και οι αποφάσεις που θα παίρνονται από τους Δημοτικούς Συμβούλους οφείλουν και πρέπει να εξυπηρετούν τους πολίτες. Σε διαφορετική περίπτωση ο διάλογος θα είναι κατευθυνόμενος και άρα οι αποφάσεις θα τείνουν να εξυπηρετούν κυρίως «συμφέροντα».

Ο διάλογος λοιπόν είναι στενά συνδεδεμένος με την δημοκρατία με την οποία έχει αμφίδρομη σχέση, αφού ο διάλογος είναι απαραίτητος για να υπάρχει δημοκρατία και η δημοκρατία είναι απαραίτητη για να υπάρχει διάλογος.

Στον Μαραθώνα, με αυτόν τον Δήμαρχο και με αυτήν την Δημοτική πλειοψηφία, θα υπάρξει ποτέ διάλογος και δημοκρατία;