Η Ελλάδα χωρίς διεθνές κύρος είναι βάρκα χωρίς πανιά

Να αναγνωρίζεις τις αλληλεπιδράσεις.
Και αν είναι δυνατόν να προηγείσαι των εξελίξεων με την οξυδέρκεια που θα σου επιτρέψει να συμμετέχεις ενεργά στη διαμόρφωσή τους, αντί να σέρνεσαι πίσω από αυτές διαχειριζόμενος με ελλιπή αντανακλαστικά τις συνέπειές τους.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια φάση μεταβολών στην Ευρώπη σε πολλά επίπεδα και σε πολλά μέτωπα.

Το Brexit αποτελεί ένα πρόβλημα σε εξέλιξη, του οποίου τις αρνητικές επιδράσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να προλάβει και να αντιμετωπίσει.
Η άνοδος του Ευρωσκεπτικισμού με ακραίες φωνές τις οποίες δυστυχώς αρχικά αξιοποίησε και εν συνεχεία …. «εξόπλισε» με την διεθνή αναξιοπιστία της και την προχειρότητά της η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον νέων προκλήσεων.
Με κυριότερη, την ανάγκη για ουσιαστική συνεργασία των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων προς μια κατεύθυνση ενίσχυσης της αλληλοκατανόησης και της κοινής έκφρασης, πέρα και πάνω από πεισματικούς  ανταγωνισμούς.

Οι ανατροπές και οι ραγδαίες εξελίξεις στο γειτονικό διεθνές περιβάλλον, είναι διαδοχικές. Είτε μιλάμε για τις εσωτερικές ισορροπίες στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα, είτε για τις ρωσοτουρκικές σχέσεις, είτε για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και τους νέους ρόλους που επιδιώκουν οι γείτονές μας, είτε  για τις εντάσεις στην ευρύτερη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή που επηρεάζουν το προσφυγικό ζήτημα.

Αυτές οι εξελίξεις διαμορφώνουν ένα φουρτουνιασμένο πέλαγος, εντός του οποίου χρειαζόμαστε μια διεθνή παρουσία της Ελλάδα που να έχει πηδάλιο, πυξίδα και προορισμό. Και όχι μια παρουσία βάρκας χωρίς πανιά που την καθοδηγούν τα κύματα.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για την ανάκτηση του διεθνούς κύρους της Ελλάδας, που δυστυχώς έχει υπονομεύσει η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, μεταφέροντας στο διεθνές περιβάλλον την προχειρότητα και την ανακολουθία που προκύπτουν από τον ίδιο συνδυασμό ανικανότητας και ιδεοληψίας, που επιδεικνύει και στα εσωτερικά ζητήματα.

Η Νέα Δημοκρατία, ο σταθερός φιλοευρωπαϊκός πόλος του ελληνικού πολιτικού γίγνεσθαι, είναι η δύναμη που μπορεί να ανακτήσει αυτό το κύρος.
Και θα το πράξει, αντλώντας ισχύ, όχι μόνο από την υφιστάμενη φαρέτρα της δικής της ιστορίας και παρακαταθήκης που εγγυώνται τον προσανατολισμό της. Αλλά και από την δυνατότητά της να ακούει εκείνους που ζουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες και αντιλαμβάνονται διαφορετικές πτυχές των νέων συνθηκών που διαμορφώνονται.

Στη εξελισσόμενη διαδικασία διαμόρφωσης ενός νέου Status Quo στην Ευρώπη και στη λεκάνη της Μεσογείου, η Ελλάδα, με όπλο τη γεωστρατηγική δυναμική της θέσης της στον χάρτη, οφείλει και μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ώστε να περιφρουρήσει τα εθνικά της συμφέροντα σε βάθος χρόνου. Οι κυματισμοί των επιπτώσεων από τις πέτρες που πέφτουν σήμερα στη μέση του πελάγους, θα γίνουν αισθητοί στις ακτές μας μετά από χρόνια και γι αυτό δεν έχουμε την πολυτέλεια να λειτουργούμε ως απλοί παρατηρητές.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να εμπιστευόμαστε τη διεθνή εκπροσώπηση της Ελλάδας, σε μια κυβέρνηση, της οποίας οι ιδεοληπτικές παρωπίδες, την εμποδίζουν να αναγνωρίσει απειλές, να αξιοποιήσει συμμαχίες και να διεκδικήσει μακροπρόθεσμα οφέλη για τον τόπο.