Πίσω από το «δεν υπάρχει σήμερα 41%»

Επειδή είχε καλό καιρό και πήγαν οι ψηφοφόροι για μπάνιο; Μα, τον ίδιο καλό καιρό είχε και πέρυσι, τέτοια εποχή – τότε γιατί πρώτα ψήφιζαν και μετά πήγαιναν στη θάλασσα;

Μήπως κουράστηκαν επειδή είχαμε τις διπλές εκλογές της αυτοδιοίκησης, τον περασμένο Οκτώβριο; Μα και τότε, τη δεύτερη Κυριακή πάλι δεν είχε πάει στις κάλπες η πλειοψηφία – έτσι άλλαξε χέρια η Αθήνα, μεταξύ άλλων. Οπότε, κάτι άλλο συνέβη και μειώθηκε η δύναμη της ΝΔ – έστω κι αν παράλληλα μειώθηκε η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και αυξήθηκαν λίγο τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ.

Το ότι το εκλογικό σώμα δεν έχει άλλη επιλογή από τη Νέα Δημοκρατία, είναι τόσο σαφές, που δεν μπορεί να γίνει σαφέστερο. Όμως, είναι φανερό ότι όλο και περισσότεροι πολίτες απλώς επιλέγουν τον τρόπο που θα στείλουν το μήνυμά τους στο κυβερνών κόμμα – άλλοι επιλέγουν ένα μικρότερο κόμμα, άλλοι την αποχή. Και τι είναι πίσω από όλα αυτά;

Επιμένουν πολλοί ότι έπαιξε ρόλο η θεσμοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Ότι οι πιο συντηρητικοί συμπολίτες μας δεν σηκώνουν κάτι τέτοια. Αυτό ισχύει – αλλά τα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ είχαν αθροιστικά σημαντικά ποσοστά ήδη από τις τελευταίες εθνικές εκλογές, πριν κυριαρχήσει το θέμα της ισότητας στον γάμο. Το κάτι παραπάνω που πήραν δεν δικαιολογεί τέτοιο τσουνάμι αποχής.

Τι απομένει; Η ακρίβεια, η Θεσσαλία, η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και ο κανονισμός πυροπροστασίας. Για το τελευταίο, μάθαμε τις τελευταίες ώρες ότι αν κάποιος ιδιοκτήτης διαθέτει οριζόντια και κάθετη ιδιοκτησία σε κοινό ΚΑΕΚ θα πληρώσει πρόστιμο αν δεν καθαρίσει τον χώρο o γείτονάς του – γίνεται όλο και καλύτερο, εν ολίγοις. Για την φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών η κυβέρνηση δεν σήκωνε κουβέντα, παρ’ ότι υπήρχαν προτάσεις που θα μπορούσαν να λειάνουν τις αδικίες του συστήματος. Για τη Θεσσαλία και τα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την βιβλική πλημμύρα, η απάντηση ήταν ο ανασχηματισμός – μπήκαν στην κυβέρνηση βουλευτές της περιοχής. Ωραία, αλλά δεν υπάρχουν κονδύλια, μικρή σημασία θα έχει σε λίγο ότι ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης εκλέγεται στην Καρδίτσα.

Και απομένει το θέμα της ακρίβειας: ο υπουργός Ανάπτυξης οδηγήθηκε στην έξοδο – κάτι που ακυρώνει την πολιτική των προστίμων στις πολυεθνικές και την επιστολή του πρωθυπουργού στην κα φον ντερ Λάιεν επ’ αυτού, εκτός αν δούμε κάτι πολύ πιο δραστικό στην πορεία. Όμως, υπάρχει και το άλλο – η κυβέρνηση ξορκίζει τις μειώσεις των φόρων, με το επιχείρημα ότι θα υπάρξει πρόβλημα στα έσοδα. Όμως, από την άλλη πλευρά, οι έμμεσοι φόροι υπεραποδίδουν – και όχι λίγο, αλλά πολύ.

Το δημόσιο έχει υπερέσοδα από την ακρίβεια, εν ολίγοις. Κι αν για τον ΦΠΑ είναι εύλογα τα επιχειρήματα ότι σε περίπτωση μείωσής του δεν πρόκειται να πέσουν οι τιμές, τι θα συνέβαινε αν μειωνόταν ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα; Ποιος θα παρενέβαινε για να «κλέψει» τη μείωση του Ε.Φ.Κ; Και γιατί μία τέτοια θα μείωση δεν είχε οριζόντια – θετική - επίπτωση σε όλη την οικονομία, μειώνοντας τα κόστη των νοικοκυριών, αλλά και των μεταφορών, ακόμα και της παραγωγής;