Εγγυώμεθα ότι «την πατρίδα ουκ ελάσσω παραδώσομεν»;

Η κρίση, η οικονομική αρχικά, αλλά κατ’ εξοχήν η προσφυγική έδειξαν την απόλυτη ψυχική γύμνια των ευρωπαϊκών κρατών. Με την οικονομική οι κυβερνήσεις τους μετακύλησαν το όποιο κόστος στις δανειζόμενες χώρες  και στα τιμαλφή τους (ακίνητα, αεροδρόμια κλπ). Στο προσφυγικό όμως καλούνται οι λαοί τους να πληρώσουν «βραχεία χειρί» και οι αντιδράσεις τους εκδηλώνονται έντονες, και προκλητικές. Εξάλλου η Μέρκελ αντιμετωπίζει σοβαρό κύμα αμφισβήτησης της πολιτικής της ηγεμονίας.

Είναι απίστευτος ο κυνισμός των 4 χωρών του Βίζεγκραντ με την ξενοφοβική ρητορική τους, επενδεδυμένη φαρισαϊκά, και στην περίπτωση του Όρμπαν με χριστεπώνυμο ένδυμα. Ούγγροι, Τσέχοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι αξιώνουν αποκλεισμό των βορείων συνόρων μας, όχι όμως και των ελληνοτουρκικών με στόχο να γίνουμε απέραντη αποθήκη ψυχών.

Αυτή την εβδομάδα απεδείχθη κραυγαλέα ότι η Συμφωνία των Βρυξελλών είναι κουρελόχαρτο. Οι 4 πρώην κομμουνιστικές χώρες μέλη της Ε.Ε. και με την ψήφο μας αυτονομούνται και μας χλευάζουν. Η Αυστρία παίρνει απίθανες πρωτοβουλίες με τις «4» και στήνει ερήμην ημών και των οργάνων της Ένωσης παραμάγαζο στα Βαλκάνια.

Το ΝΑΤΟ για το οποίο αφελώς διάφοροι επιχώριοι δημοσιολογούντες μπερδεύοντας τις επιθυμίες τους με την πραγματικότητα φαντάστηκαν ότι θα ανέκοπτε τις ροές των λαθρομεταναστών από τα τουρκικά παράλια και θα τους επανοπροωθούσε, δεν έκανε τίποτε. Ο Ερντογάν παίζει βρώμικα παιχνίδια. Δουλεύει όλους προκαλώντας μείζονα προβλήματα ασφαλείας στην Ελλάδα. Έφτασε στο σημείο να στείλει με καταφανώς ύπουλο στόχο στο Καστελλόριζο 700 λαθρομετανάστες που για να καταλήξουν εκεί διήνυσαν 900 χλμ δρόμο.

Το άκρον άωτον της θρασύτητάς του είναι η όψιμη αξίωσή του το ΝΑΤΟ να κινείται ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και δυτικά των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου και όχι μεταξύ των νησιών μας και των τουρκικών παραλίων. Ήδη η κατάσταση σε Ειδομένη, Πειραιά και Αθήνα εγγίζει τα όρια της τρέλλας.

Παρόντος του ΝΑΤΟ τα τουρκικά μαχητικά παραβιάζουν ιταμώς τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Καμία νατοϊκή αντίδραση. Στο μεταξύ η  Europol ανεκοίνωσε ότι για το 2015 τα κέρδη των τούρκων δουλεμπόρων κυμάνθηκαν από 3-6 δισ. δολλάρια.

Η Τουρκία απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό του πρωθυπουργικού αεροσκάφους στη Ρόδο και ο κ. Τσίπρας ανεφοδιάστηκε στην Αίγυπτο! Το γεγονός προκαλεί οργή, για κείνους που διανοήθηκαν να απαγορεύσουν και αναπάντητα ερωτηματικά γι΄ αυτούς που υπέκυψαν.

Σύμπλεγμα περιπεπλεγμένων περιπλοκών η γείτων: Σε σύγκρουση με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ρωσία, Ισραήλ, Βρετανία. Περικυκλωμένη από κουρδικά κράτη, επιβιώνει όμως με απροσμέτρητο θράσος, χωρίς δειλία.

Κατώτερες των περιστάσεων οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, ενώ είναι ζήτημα κοινής λογικής  η λύση του προσφυγικού σταυρόλεξου:

α) Ειρήνη στη Συρία. Αμερικανοί και Ρώσοι κοσκινίζουν, αλλά ας ζυμώσουν επιτέλους.

β)Αυστηρή αστυνόμευση από ΝΑΤΟ τουρκικών παραλίων. Πειθαναγκασμός Ερντογκάν να συλλάβει τους δουλεμπόρους διακινητές.

Και μια ματιά στα εντός:

Δεν πρόλαβε να αθωωθεί ο υβριστής της Κρητικής Αντίστασης  και απολογητής του ναζισμού Χάιντς Ρίχτερ και ξαναχτύπησε.

Οι Κρήτες, που με παγκοσμίως ανεγνωρισμένο τον ηρωϊσμό αντιστάθηκαν στα χιτλερικά στρατεύματα και αναμετρήθηκαν νικηφόρα τον Μάιο του 1941 με το πιο επίλεκτο σώμα της Βέρμαχτ, τους αλεξιπτωτιστές, καθυβρίζονται. Τώρα μας λέει απροκάλυπτα, ζήτημα γερμανικών επανορθώσεων δεν υφίσταται και είμαστε εμείς που οφείλουμε στη Γερμανία για την Κατοχή και όχι εκείνη που μας λεηλάτησε, έκαψε, ρήμαξε, σκότωσε!

Τον παραδίδουμε στη χλεύη των πραγματικών ιστορικών και στο όνειδος τών «πρόθυμων» επιχωρίων υπερασπιστών του.

Στο μεταξύ μαθαίνουμε ότι ο ανΥΠΕΞ σε συνέντευξή του στη «Πράβντα» της Σλοβακίας (12/02/16), ονομάζει τα Σκόπια Μακεδονία! Μέχρι στιγμής καμία αντίδραση. Ούτε από τον ίδιο, ούτε από την κυβέρνηση να τον βάλει στη θέση του, ή καλύτερα να τον βγάλει από την θέση του. Αν ωστόσο Έλλην υπουργός ονομάζει τα Σκόπια Μακεδονία, ο «αγαλματοποιός» Γκρουέφσκι πώς να τα ονομάσει, Μακεδονία στο τετράγωνο, στον κύβο;

Δεν αδικεί κανείς νομίζουμε τα παιδιά της εθνοαποδόμησης αν τα καταλογίσει έλλειμμα πατρίδας. Να το συνειδητοποιήσουν όμως. Ο  ονομαστός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Αλληλογραφία Πάστερνακ- Σφετάγεβα-Ρίλκε, Μεταίχμιο σ. 26) βρέθηκε στη Μόσχα Μεγαλοβδομάδα (27/4/1899). Κάνει τον περίπατό του στη φημισμένη πλατεία, αντικρύζει το περίγραμμα του Μετοχίου της αγιορειτικής Μονής Ιβήρων. Στα σκαλοπάτια των ασημένιων Παρεκκλησίων έχουν στρωθεί οι προσκυνητές που περιμένουν να ανοίξουν οι πόρτες. Και ο συγκλονισμός του ποιητή: «Αυτό το θέαμα, το ασυνήθιστο για μένα με συγκλόνισε ως τα βάθη της ψυχής μου. Για πρώτη φορά στη ζωή μου με κυρίεψε ένα αίσθημα που δεν μπορώ να εκφράσω, ένα αίσθημα Πατρίδας».

Αυτό το αίσθημα Πατρίδας που για πρώτη φορά αισθάνθηκε ο Ρίλκε μπορούν να μας βεβαιώσουν οι της «για πρώτη φορά αριστεράς» και για πολλοστή φορά δεξιάς ότι το αισθάνονται και αυτοί;  Τότε θα είμαστε σίγουροι ότι παραμένει στο διηνεκές ισχυρός ο όρκος των Αθηναίων Εφήβων: «Και την πατρίδα ουκ ελάσσω παραδώσω//πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι».                                                            
 
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης