Στυλιανός Κυμπουρόπουλος

Η ιστορία των εν Ελλάδι πρωτοβουλιών για την παιδεία και δη για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων βρίθει μύθων και μισών αληθειών

Αναλογιζόμενος κανείς τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις των τελευταίων δύο ετών, στο άκουσμα της 10ης Οκτωβρίου, που έχει καθιερωθεί διεθνώς ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας», είναι σχεδόν αναπόφευκτο να μην αισθανθεί, ότι ο κοινωνικός και πολιτικός διάλογος γύρω από το πως μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ψυχολογική ευημερία των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή είναι σήμερα πιο επιτακτικός από ποτέ

Η σημερινή ημέρα είναι για εμένα μία ημέρα ξεχωριστή. Διότι δεν αντιπροσωπεύει μονάχα μία παγκόσμια ημέρα ενημέρωσης και πληροφόρησης, αλλά και έναν διαχρονικό προσωπικό αγώνα για την επίτευξη ενός στόχου, που μέσα από την πολιτική και ψυχιατρική μου ιδιότητα, αλλά κυρίως μέσα από την ανθρώπινη καθημερινότητά μου, προσπαθώ να πραγματώσω: την εξάλειψη του κοινωνικού στίγματος και την προαγωγή παρεμβάσεων, θεσμών και πρακτικών, που να προάγουν την ψυχική υγεία σε κάθε έκφανση της ζωής όλων ανεξαρτήτως των ανθρώπων.

Σε λίγες μέρες κλείνουμε 1 χρόνο από το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στην Ελλάδα. Η ζωή όλων μας άλλαξε ριζικά με περιορισμούς στις μετακινήσεις, τις κοινωνικές συναναστροφές και την οικονομία. Ταυτόχρονα, όμως άλλαξε και ο τρόπος εργασίας με την ένταξη στη ζωή μας της εξ’ αποστάσεως εργασίας, η οποία όπως φαίνεται ήρθε για να μείνει. Οι αλλαγές αυτές υποβάθμισαν την ποιότητα ζωής μας και ανέτρεψαν την καθημερινότητα μας. Όμως μέσα από κάθε κρίση μπορεί να γεννηθεί η ελπίδα, έτσι και τώρα με την πανδημία. 

Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας αποτελεί μία πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας (World Federation for Mental Health) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (World Health Organization), που θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά στις 10 Οκτωβρίου του 1992.  

Η Ευρώπη και η Διεθνής Κοινότητα εξαιτίας και της ελληνικής αβελτηρίας ή της διεθνιστικής ιδεολογικής εμμονής της απελθούσας κυβέρνησης επί πέντε τουλάχιστον χρόνια αδιαφορούσε για τον μείζον πρόβλημα του μεταναστευτικού. Η αδιαφορία αυτή όμως πλέον τερματίζεται καθώς πλέον βρισκόμαστε σε τέλμα. Οι ωραιοποιήσεις πλέον δεν μπορούν να αντέξουν. Τα ελληνικά νησιά έχουν φτάσει στα όρια τους, οι τοπικές κοινωνίες έχουν μπει στο περιθώριο και η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τις αντοχές της.

Σε μια προσπάθεια να κινητοποιηθεί και να ενημερωθεί η παγκόσμια κοινότητα απέναντι στην βάρβαρη πρακτική του ακρωτηριασμού γυναικείων γενετικών οργάνων, ο ΟΗΕ κήρυξε την 6η Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής