Από-στροφή στην κανονικότητα

Ομολογώ πως κατέβαλλα προσπάθεια για να απομακρύνω τις επίμονες και ενοχλητικές αυτές σκέψεις και να πιστέψω ότι επιτέλους οδεύουμε προς την κανονικότητα. Όμως ορισμένες εικόνες δεν λένε να φύγουνε από το μυαλό μου.

Εκείνες με τον κύριο Πολάκη να ανοίγει το στόμα του και εκτός από τον ενοχλητικό καπνό του τσιγάρου του να εκσφενδονίζονται ύβρεις, απειλές και χυδαιότητες σε δημοσιογράφους (ζώντες και νεκρούς), Επιτρόπους, Κεντρικούς Τραπεζίτες και πολιτικούς αντιπάλους. Εκείνες με τον κύριο Τσίπρα να αποκαλεί μπροστά σε ξένους ηγέτες, τους Έλληνες πολίτες ανόητους και εθνικιστές. Εκείνες του ανασχηματισμού, με την ορκωμοσία – νεκρανάσταση του βαθέως ΠΑΣΟΚ (του «ορθόδοξου») αλλά και με την υπουργοποίηση και των τελευταίων (αφισο)κολλητών εκείνης της… παλιάς φοιτητοπαρέας του Πρωθυπουργού μας, η οποία έμελε να μετεγκατασταθεί σύσσωμη από το ταβερνάκι όπου τα έπινε, στο Μαξίμου. Εκείνες με τον Πρωθυπουργό μας να εγκαινιάζει το ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης, με μουσαμάδες, ζωγραφισμένα εκδοτήρια και χωρίς συρμούς.

Αν άφηνα τις σκέψεις μου αυτές ελεύθερες είμαι σίγουρος πως δεν θα σταματούσα να απαριθμώ τις αμέτρητες εκείνες στιγμές… «κανονικότητας» που μας έχει προσφέρει η κυβέρνηση και η αλήθεια είναι πως θα το έβρισκα διασκεδαστικό αν όλα αυτά δεν αποτελούσαν μια ζοφερή πραγματικότητα με τραγικές συνέπειες για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να είναι τα πράγματα, όταν η πολιτική ζωή φαιδροποιείται σε τέτοιο βαθμό, εν μέσω μάλιστα μιας ιδιαίτερα κρίσιμης εποχής τόσο για την οικονομία όσο και για τα εθνικά θέματα της χώρα;

Όμως δεν είναι μόνο η φαιδρότητα που δείχνουν οι κυβερνώντες. Το μείζον είναι η αντίληψη που έχουν για βασικά θέματα. Ας θυμηθούμε όχι μόνο τη ρητορική τους αλλά και την έμπρακτη απαξίωσή τους στις Ανεξάρτητες Αρχές, τις χοντροκομμένες και άκομψες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, το διορισμό της κυρίας Θάνου, αρχικά στο νομικό γραφείο του Πρωθυπουργού και αργότερα στην ανεξάρτητη Επιτροπή Ανταγωνισμού, τις προσπάθειες δημιουργίας ενός «παράλληλου πιστωτικού συστήματος» και φυσικά την πλήρη απαξίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών στο μείζον εθνικό θέμα του «Σκοπιανού».

Ειδικά ο τρόπος χειρισμού του «Σκοπιανού», απέδειξε ότι η κυβέρνηση μπροστά σε μικροπολιτικά οφέλη δεν διστάζει ούτε να διχάσει ούτε να «παίξει στα ζάρια» τα εθνικά μας θέματα. Ήδη οι καταστροφικές επιπτώσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών, αρχίζουν να γίνονται ορατές, με μέσα του εξωτερικού να κάνουν λόγο για «καταπιεσμένες μακεδονικές μειονότητες» και τη κυβέρνηση απλά να παρακολουθεί.

Η αλήθεια είναι ότι στο Μαξίμου πόνταραν στο γεγονός, ότι οι επιπτώσεις από τη Συμφωνία (για τις οποίες προειδοποιούσαμε) δεν θα ήταν τόσο άμεσες και θα άρχιζαν να φαίνονται όταν οι ίδιοι θα είχαν αποσυρθεί πια από την πολιτική. Τώρα όμως που γίνεται κατανοητό ότι το αφήγημα τους για μια «εθνικά επωφελή» συμφωνία, πήγε άπατο, ανασύρουν και πάλι το επικίνδυνο αφήγημα «όσοι αντιδρούν είναι ακροδεξιοί», έχοντας στερέψει πλέον από επιχειρήματα.

Όσο λοιπόν και να προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση ότι επιστρέφει στην κανονικότητα, η συμπεριφορά της και η πρακτική μας επιβεβαιώνει καθημερινά ότι έχει… από-στροφή στην κανονικότητα.

*Ο Τάκης Διαμαντόπουλος είναι επιχειρηματίας, στέλεχος της Ένωσης Κεντρώων