Το μεγάλο έργο της ανάπλασης του Ελληνικού μπορεί να καθυστέρησε για τους γνωστούς λόγους, αλλά τελικά ήλθε στην κατάλληλη ώρα. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά είναι πραγματικότητα.
Τάκης Σπηλιοπουλος
Φεύγοντας το 2020, δεν μπορεί παρά να σταθεί κανείς σε μια ιδιαιτερότητα. Στην αξιοσημείωτη αντοχή της κυβέρνησης της ΝΔ ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές, κάτι ασυνήθιστο για την πολιτική ζωή της χώρας, ιδιαίτερα στις απρόβλεπτες συνθήκες και στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε. Μέχρι σήμερα σχεδόν στο σύνολό τους οι δημοσκοπήσεις δίνουν για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παραπλήσια ποσοστά με αυτά των εκλογών του Ιουλίου του 2019 και παράλληλα καταγράφουν εντυπωσιακή διαφορά 16-17% από τον ΣΥΡΙΖΑ (Δεκέμβριος 2020, MARC, Metron Analysis, Pulse).
Ονομάζεται ξύλινος λόγος και είναι η συρραφή και η παράθεση κοινοτοπιών και τυποποιημένων εκφράσεων, που όταν συντεθούν δημιουργούν μια στομφώδη ομιλία, κενή περιεχομένου. Δεν απαιτείται από τον ομιλητή προετοιμασία, δεν χρειάζεται να διαθέτει ιδιαίτερη παιδεία και γνώση των πραγμάτων, συνήθως αρκεί να έχει σχετική εμπειρία στην πολιτική! Και επειδή ο ξύλινος λόγος είναι κενός περιεχομένου, δεν υφίσταται κριτική. Αυτοί είναι λόγοι που τον καθιστούν πολύ δημοφιλή στην πολιτική.
Ο φόβος της αντιπολίτευσης για εκλογές το Φθινόπωρο είναι αυτονόητος. Το πιθανότερο, εάν ο Αλέξης Τσίπρας έχανε τις εκλογές, ήταν να «έκαιγε» το τελευταίο του χαρτί, καθώς θα είχε εξαντλήσει την παράταση που πήρε από το κόμμα του. Κόντρα στα εγχώρια πολιτικά ήθη, όπου ο χαμένος αποχωρεί, δίνει τη θέση του στον επόμενο και περνάει στο Πάνθεο των πρώην, όπως οι Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου, Β. Βενιζέλος, Αν. Σαμαράς, και Β. Μεϊμαράκης. Ο Αλέξης Τσίπρας μετράει ήδη τρεις συνεχόμενες εκλογικές ήττες και τον περιμένουν στη γωνία οι άσπονδοι σύντροφοι, για την τέταρτη και τελευταία του ευκαιρία.