Το 2025 που έρχεται φέρνει κάποιες βάσιμες ελπίδες, αλλά καμία βεβαιότητα πάντως ότι ένας πόλεμος στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, ο ρωσο-ουκρανικός, μπορεί και να τελειώσει με πολλαπλά οφέλη για τους περισσότερους, πλην βεβαίως όσων θησαυρίζουν πάντα από ένα τέτοιο γεγονός
Εορταστικές ημέρες και τέλος έτους, ας επιχειρήσουμε έναν μικρό απολογισμό της χρονιάς που φεύγει και μια εκτίμηση για το εγγύς μέλλον, όσο όλα αυτά μπορεί να είναι προβλέψιμα, γιατί δεν μπορεί να είναι τίποτα δεδομένο
Να δεχτούμε από την αρχή ότι δεν υπάρχει μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ή και μεγαλούπολη που σήμερα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα στέγασης των κατοίκων της και το πρόβλημα αυτό και στην Αθήνα δεν το δημιούργησε κάποια λάθος πολιτική, αλλά η ίδια η ζωή
Να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι στα υπάρχοντα οικονομικά συστήματα παγκοσμίως, ακόμα και στη Βόρειο Κορέα, οι τράπεζες είναι απαραίτητες, δεν υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, να μιλάμε για μια σύγχρονη κοινωνία χωρίς αυτές
Αφορμή για το σημερινό σημείωμά μου είναι ένα ερώτημα της δημοσκόπησης της Marc για το «Πρώτο Θέμα» για τα Ελληνοτουρκικά, αν δηλαδή οι πολίτες πιστεύουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει σε έναν διάλογο με βήμα-βήμα προσέγγιση με την Τουρκία ή να σκληρύνει τη στάση της διακόπτοντας κάθε συνομιλία
Με αφορμή την κατάθεση του νέου Προϋπολογισμού, μερικές σκέψεις για την ανάπτυξη σε σχέση με τη φορολογία, που αποτελεί πάντα ένα αλληλένδετο θέμα, μαζί βέβαια και με άλλες προϋποθέσεις που χρειάζεται (η πολυπόθητη ανάπτυξη), όπως η πολιτική σταθερότητα, το ξεκάθαρο επενδυτικό τοπίο, η καλά αμειβόμενη εργασία, η απονομή Δικαιοσύνης κ.λπ.
Να συμφωνήσουμε ότι όταν βγεις στο εξωτερικό, είτε στην Ευρώπη είτε στην Αμερική, και μιλήσεις με απλούς ανθρώπους στα καταστήματα, στα εστιατόρια, στα ξενοδοχεία, και τους πεις ότι είσαι Ελληνας, το πιθανότερο είναι να σου πουν ότι έχουν επισκεφθεί τη Μύκονο ή τη Σαντορίνη, άντε και δυο-τρία ακόμα νησιά
Tα καλά νέα του Σαββατοκύριακου είναι ότι αυτό το συνονθύλευµα αριστερών καιροσκόπων µε ολίγη από την κακή πλευρά του ΠΑΣΟΚ (µε κάποιες εξαιρέσεις σε πρόσωπα αξιόλογα, για να µην είµαστε και άδικοι) που µας κυβέρνησε επί µία πενταετία, ο ΣΥΡΙΖΑ, εξεµέτρησε το ζην και τυπικά µάλλον
Θα λέγαμε ότι διεθνώς στην πολιτικοεπιχειρηματική παγκόσμια κοινότητα «το ρολόι σταματάει μία φορά στα τέσσερα χρόνια», όταν όλοι αναμένουν την εκλογή του νέου προέδρου των ΗΠΑ
Τώρα που έχει περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από την υπόθεση Novartis και με αφορμή τη δικαστική απόφαση να αποκαλυφθούν οι προστατευόμενοι μάρτυρες και επισήμως για να μπορούν να γίνουν οι νομικές κινήσεις από όλους όσοι έχουν εύλογο συμφέρον να τους κυνηγήσουν δικαστικά, ας επιχειρήσουμε μια σύντομη αποτίμηση ή έστω εκτίμηση για το τι ακριβώς συνέβη
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι εδώ και μια τριετία έχει τεθεί θέμα εκλογικού νόμου στη χώρα, υπό την έννοια ότι ο υφιστάμενος νόμος που έφτιαξε η πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη μόλις ήρθε στην εξουσία το 2019 απαιτεί μια εξόχως αυξημένη πλειοψηφία της τάξεως του 39% για να βρεθούν 151 βουλευτές
Οι αναγνώστες του «Πρώτου Θέματος» τις τελευταίες εβδομάδες έχουν παρακολουθήσει τη δικαστική πλέον εξέλιξη του μείζονος σκανδάλου κατάχρησης δημοσίου χρήματος με τη σύμβαση ανακατασκευής των άχρηστων αεροπλάνων P-3B Orion, αντί 500 εκατ. δολαρίων, επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ως γνωστόν εννιά χρόνια μετά σαπίζουν κάπου στα πάρκινγκ της ΕΑΒ
Λοιπόν, επειδή έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες εβδομάδες, και λογικό είναι, σήμερα αν μπορούσε κανείς να συνοψίσει σε λίγες λέξεις «το θέμα», θα έλεγε στους πολίτες «αν θέλετε να υπάρχει αντιπολίτευση, πηγαίντε την Κυριακή να ψηφίσετε»
Εκλογές στο ΠΑΣΟΚ έχουμε σε μία εβδομάδα, οπότε στο πολιτικό σκηνικό δεν υπάρχει -για την ώρα- τίποτα πιο ενδιαφέρον. Λένε λοιπόν πολλοί ότι το ΠΑΣΟΚ με τις εκλογές του θα έχει μία ακόμη ευκαιρία, ίσως την τελευταία, και, νομίζω, μοιάζει αληθές
Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι η παραβατικότητα και η κοινή εγκληματικότητα, κλοπές, διαρρήξεις στα σπίτια, στις γειτονιές του απλού κόσμου που μένει κυρίως στις μεγάλες πόλεις της χώρας, αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα που ενοχλεί, τρομοκρατεί και εξοργίζει συχνά και δικαιολογημένα τους πολίτες
