Κάπου θα υπάρχουν καλύτεροι Ελληνες

Έλεγε κάποιος από τους υψηλόβαθμους ξένους που βρίσκονται για λογαριασμό της τρόικας και των δανειστών μας στην Αθήνα ότι το να πεις σε Ελληνα πολιτικό να περικόψει το Δημόσιο είναι σαν να του ζητήσεις να ρίξει μια μαχαιριά στον εαυτό του. Πράγματι, αυτές τις ημέρες ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου, μια τραγωδία και έναν τραγέλαφο μαζί με το θέμα της εφεδρείας των δημοσίων υπαλλήλων. Ακόμα και για μας που ζούμε «εντός των τειχών της πολιτικής» είναι εξαιρετικά δυσνόητο να κατανοήσουμε πόσο βαθιά και άρρωστη είναι η εξάρτηση των πολιτικών από το πελατειακό κράτος που αυτοί δημιούργησαν τα τελευταία 50 χρόνια. Πάνε κι έρχονται ηγέτες, υπουργοί και αξιωματούχοι από την Ευρώπη και την Αμερική με σκοπό να σωθεί η Ελλάδα, να μην πτωχεύσει ή αν πτωχεύσει να γίνει υπολογισμένα, μην τυχόν και ραγίσει το διεθνές οικοδόμημα, όπως έγινε προ τριετίας με την κατάρρευση της Lehman Brothers. Σύμφωνοι, δεν προσπαθούν να μας σώσουν γιατί μας αγαπούν, αλλά επειδή φοβούνται το σύνδρομο του ντόμινο στις αγορές, τις γεωπολιτικές ανισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή μας, στην Αφρική και την Αραβία. Ή ακόμα ορέγονται το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του Αιγαίου και του Ιονίου. Μπορεί.

Το θέμα είναι ότι εμείς συνεχίζουμε σταθερά -με λύσσα- να τους εμποδίζουμε να μας σώσουν. Προσλαμβάνουμε αντί να απολύσουμε, αυξάνουμε τις δαπάνες μας αντί να τις μειώσουμε, δίνουμε ανακριβή ή ψεύτικα στοιχεία, δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα. Δίνουμε το δικαίωμα, δυστυχώς, να μας λένε ότι απλώς τους κοροϊδεύουμε όπως μπορούμε. Και τελικώς εξευτελιζόμαστε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Πόσο θα κοστίσει άραγε στην Ελλάδα αυτή η εικόνα του κατά συρροήν απατεώνα που μας οικοδομούν οι διαχειριστές της εξουσίας, σε όποιο κόμμα κι αν βρίσκονται; Μπορεί κανείς από εμάς να σκεφτεί σήμερα ως πολίτης και ψηφοφόρος έναν Ελληνα πολιτικό που θα τον εμπιστευόταν να χειριστεί την εθνική τραγωδία που ζούμε; Τόσο ανίκανοι και εγκληματικά ανεύθυνοι πολιτικοί πού βρέθηκαν άραγε; Είναι αυτοί που μας αξίζουν γιατί τελικά είμαστε ο καθρέφτης τους ως κοινωνία; Πού βρίσκεται η επιχειρηματική τάξη αυτής της χώρας τούτη την ώρα; Κάνει κάτι εκτός από το να διώχνει τα λεφτά της στο εξωτερικό; Πόσο άδικο έχουν οι απλοί άνθρωποι της εργασίας (...και της ανεργίας) που λένε να έρθουν (εδώ είναι) να τα πάρουν όλα οι ξένοι, να κυβερνούν για να σωθούμε; Ωρα να πηγαίνουν όλοι τους. Σίγουρα κάπου εδώ υπάρχουν καλύτεροι Ελληνες.