Οι Eυρωπαίοι, η ακρίβεια και η Ακροδεξιά

Ισως στην Ευρώπη είχαν ξεχάσει πραγματικά τι σημαίνει πληθωρισμός, αλλά και στην Αμερική εδώ και μερικές δεκαετίες (από τα 80s), άλλωστε και η ίδια η Λαγκάρντ είχε προβλέψει λανθασμένα ότι το φαινόμενο δεν θα έχει διάρκεια.

Δυστυχώς, ο πληθωρισμός που μπορεί ως έννοια ή ως λέξη να μη... λέει πολλά στους πολίτες, σε αντίθεση με την ακρίβεια που φέρνει τον πληθωρισμό, δυσκολεύει αφάνταστα τη ζωή τους. Είναι σήμερα παγκοσμίως το πρώτο πρόβλημα για τους πολίτες.

Το φαινόμενο του πληθωρισμού, έτσι όπως εξελίσσεται σήμερα, έχει μόνιμα χαρακτηριστικά τουλάχιστον για αρκετά χρόνια ακόμα και αυτό το γνωρίζουν και το δέχονται όλοι πια. Δεν αντιμετωπίζεται καθόλου εύκολα γιατί αν γινόταν να εξαφανιστεί ως διά μαγείας... θα το είχαν κάνει οι Αμερικάνοι, που υποφέρουν από την ακρίβεια και έχουν και εκλογές σε λίγους μήνες.

Το να μην μπορεί η παγκόσμια κοινότητα, βασικά ο ελεύθερος Δυτικός κόσμος (γιατί το τι συμβαίνει στην Κίνα, στη Ρωσία ή στη Βόρεια Κορέα δεν μας αφορά ιδιαιτέρως επ’ αυτού), να ελέγξει με διοικητικά μέτρα και κρατικές παρεμβάσεις τον πληθωρισμό και την ακρίβεια είναι μεν δυσνόητο και ενοχλητικό για τον μέσο πολίτη, που δεν καταλαβαίνει και πολλά οικονομικά και νομίζει ότι όλοι συνωμοτούν εναντίον του. Αλλά το να μην κάνουν και τίποτα οι κυβερνήσεις για να περιορίσουν το φαινόμενο της ακρίβειας... έχει μια διαφορά και εν γένει είναι θέμα.

Ερχόμαστε, λοιπόν, στο πρόσφατο θέμα που έθεσε ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προχθές με την επιστολή του, για την πρακτική των πολυεθνικών εταιρειών να πουλάνε όσο γουστάρουν με «καπέλο» τα προϊόντα τους ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς μιας ευρωπαϊκής χώρας. Βλέπουν, για παράδειγμα, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν συνθήκες ανταγωνισμού στα απορρυπαντικά και «βαράνε» το προϊόν όσο θέλουν, ενώ την ίδια στιγμή έχουν άλλη μειωμένη τιμή ή δεν μπαίνουν καν στον ανταγωνισμό γιατί στη Γερμανία υφίσταται ανταγωνισμός, υπάρχουν εγχώρια φτηνά απορρυπαντικά.

Από το γεγονός λοιπόν ότι μια εταιρεία με πρόσχημα συνήθως τα μεταφορικά και άλλα κόστη διαφοροποιεί και «καπελώνει» από 10% έως και 30% την τιμή στο ίδιο προϊόν από ευρωπαϊκή χώρα σε ευρωπαϊκή χώρα καθιστά σχεδόν αυταπόδεικτη την αισχροκέρδεια.

Το πολιτικό περιεχόμενο της επιστολής αυτής είναι, κατά τη γνώμη μου, εμφανώς πιο σημαντικό, αφού ο κ. Μητσοτάκης υπογραμμίζει στους Ευρωπαίους ηγέτες -λίγες ημέρες πριν από τις κάλπες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- ότι οι πολίτες των χωρών της Ε.Ε. διαμορφώνουν -και δικαίως- την εντύπωση ότι οι πολυεθνικές είναι ασύδοτες και κάνουν ό,τι θέλουν διαβρώνοντας το εισόδημά τους καθημερινά.

Το θέμα αυτό της ακρίβειας, το οποίο ιστορικά, συνήθως, κυβερνήσεις δεν μπορούν να το αντέξουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποτελεί σήμερα έναν από τους βασικούς λόγους που τα μεγάλα συστημικά κόμματα υποφέρουν σε όλη την Ευρώπη.

Το αντιευρωπαϊκό μέτωπο παντού έχει ως προμετωπίδα του την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, πασπαλισμένο με μπόλικες δόσεις εθνικισμού και συνωμοσιολογίας προκειμένου να αλιεύσει ψήφους και, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, τα πάει μια χαρά.

Και... θα πάει και καλύτερα αν η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι θεσμοί και οι ηγέτες της συνεχίζουν να ασχολούνται με όλα τα άλλα εκτός από τα πραγματικά προβλήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, τις ζωές και την καθημερινότητά τους.