Το γιαούρτι τρώγεται, το ξύλο πονάει

Η χώρα εισέρχεται το επόμενο 15θήμερο σε μια από τις κρισιμότερες φάσεις της Ιστορίας της. Είτε ψηφίζεται από τη Βουλή η δανειακή σύμβαση, ολοκληρώνεται η διαδικασία περικοπής του δημοσίου χρέους (PSI) και μπαίνουν τα πράγματα σε μια τάξη, είτε πτωχεύουμε και γυρνάμε στη δραχμή. Την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, σημειωτέον για μια ακόμη φορά, δεν θα την πληρώσουν οι πλούσιοι Ελληνες που έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, γιατί αυτοί απλώς θα αποκτήσουν σχεδόν τριπλάσια αγοραστική ισχύ, έχοντας ευρώ έξω και αγοράζοντας και ζώντας με δραχμές στην Ελλάδα. Αλλωστε ο Τζορτζ Σόρος κάτι ήξερε μάλλον προ ημερών όταν έλεγε στο Νταβός ότι κάποιοι εκδότες και επιχειρηματίες στην Ελλάδα προωθούν τη... λύση της δραχμής.

Ολα αυτά  τα γνωρίζουν οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση και από χθες συζητούν με τον πρωθυπουργό τα μέτρα που θα περιέχονται στο νέο μνημόνιο. Ασφαλώς και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και διαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης. Είναι δε βέβαιο ότι σε αυτή εμπεριέχονται και λάθος μέτρα, όπως άλλωστε και στα προηγούμενα μνημόνια. Είναι δυνατόν να μιλούν για 25% αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, σε μια χώρα όπου μαζί με όλα τα άλλα έχει καταρρεύσει και η οικοδομική δραστηριότητα; Ε, αν το κάνουν, θα αποτελειώσουν την αγορά ακινήτων και δεν θα εισπράξουν ούτε ευρώ από φόρους. Θα έπρεπε να κάνουν το αντίθετο: μια δραστική μείωση φόρων και τιμών ώστε να πάρει μπροστά η συγκεκριμένη αγορά. Το βέβαιον είναι ότι σε αυτή τη φάση η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια να μην υπογράψει τη σύμβαση, γιατί θα «τελειώσει» για πολλές δεκαετίες. Οσο και αν πονάνε αυτά τα μέτρα, θα μας κρατήσουν ζωντανούς, θα μπει η χώρα σε μια σειρά και θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι φτάνουμε πλέον στον πάτο, δεν έχει άλλο. Το ευτυχές είναι ότι η χώρα εκπροσωπείται σε αυτές τις κρίσιμες και εξόχως ειδικές διαπραγματεύσεις από έναν άνθρωπο που γνωρίζει - φαντάζεστε να ήταν στη θέση του ο κ. Παπανδρέου ή ο κ. Πετσάλνικος; Και το ανησυχητικό, ότι η τύχη μας εξαρτάται από μια ομάδα φοβισμένων και κουτοπόνηρων πολιτικών, που όταν έπρεπε να στυλώσουν τα πόδια στο μνημόνιο και στα εγκλήματα του διδύμου Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου εκείνοι ψήφιζαν σαν τα πρόβατα, ενώ τώρα παριστάνουν τους αντιστασιακούς για τα φαρμακεία.

Προσοχή, γιατί το γιαούρτι τρώγεται, το ξύλο, όμως, πονάει.