Η καλή Ελλάδα

Το παράδειγμα της «κακής Ελλάδας», που βιώσαμε και βιώνουμε τόσα χρόνια, είναι απολύτως όμοιο με την υπόθεση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ενας απίθανος τύπος ο πρύτανης, τον οποίο... εντόπισε πρώτο το «ΘΕΜΑ» και έχει ήδη καμιά δεκαριά εισαγγελικές παραγγελίες για σκάνδαλα και ατασθαλίες, άφησε το Πανεπιστήμιο να γίνει αχούρι για 80 ημέρες. Ο ίδιος εισέπραττε για λογαριασμό του ΑΠΘ και διαχειριζόταν περί τα 16 εκατ. ευρώ ετησίως από το Ελληνικό Δημόσιο για διάφορες εργολαβίες ή «εργολαβίες».

Κάπως έτσι πορεύθηκε η Ελλάδα μέχρι σήμερα παντού. Και στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ιδιωτικό που έκανε μπίζνες με το Δημόσιο. Αν κοιτάξετε τις δικογραφίες των εμπλεκομένων με τα οπλικά, τις κατασκευές, τα φάρμακα, την ενέργεια και τον τζόγο, θα δείτε να περιγράφεται ένα όργιο υπερτιμολογήσεων, με κορυφαία περίοδο τη δεκαετία έως το 2004, τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το παράδειγμα της «κακής Ελλάδας», που βιώσαμε και βιώνουμε τόσα χρόνια, είναι απολύτως όμοιο με την υπόθεση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ενας απίθανος τύπος ο πρύτανης, τον οποίο... εντόπισε πρώτο το «ΘΕΜΑ» και έχει ήδη καμιά δεκαριά εισαγγελικές παραγγελίες για σκάνδαλα και ατασθαλίες, άφησε το Πανεπιστήμιο να γίνει αχούρι για 80 ημέρες. Ο ίδιος εισέπραττε για λογαριασμό του ΑΠΘ και διαχειριζόταν περί τα 16 εκατ. ευρώ ετησίως από το Ελληνικό Δημόσιο για διάφορες εργολαβίες ή «εργολαβίες».

Κάπως έτσι πορεύθηκε η Ελλάδα μέχρι σήμερα παντού. Και στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ιδιωτικό που έκανε μπίζνες με το Δημόσιο. Αν κοιτάξετε τις δικογραφίες των εμπλεκομένων με τα οπλικά, τις κατασκευές, τα φάρμακα, την ενέργεια και τον τζόγο, θα δείτε να περιγράφεται ένα όργιο υπερτιμολογήσεων, με κορυφαία περίοδο τη δεκαετία έως το 2004, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αν ψάξετε τις χορηγίες του χρυσοφόρου ΟΠΑΠ, θα βρείτε ότι μονίμως την τελευταία δεκαετία σπαταλώνται 1 δισ. ευρώ ετησίως σε χορηγίες για πολιτικές εξυπηρετήσεις, επιστροφές χρημάτων κάτω από το τραπέζι και άλλα πολλά, παντελώς άσχετα με το αντικείμενο της επιχείρησης και τον σκοπό ύπαρξής της. Γι’ αυτό και σήμερα κανείς, εκτός από την τρόικα, δεν θα ήθελε να πουληθεί το τελευταίο μεγάλο ταμείο του κράτους από το οποίο έβγαζαν όλοι. Από τον Κόκκαλη μέχρι τον τελευταίο πολιτευτή του χωριού.

Αυτή ήταν η Ελλάδα που ζούσε με δανεικά, με αφρικανικού μεγέθους διαφθορά και η αλήθεια είναι μπορούσαμε έτσι και τη... βγάζαμε καθαρή. Αυτή η Ελλάδα τελείωσε και φυσικά όχι με τον καλύτερο τρόπο για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, αν και υπήρχε και χειρότερος, η δραχμή.

Υπάρχει σήμερα άλλη Ελλάδα, όχι σαν αυτή βέβαια που επικαλείτο ο Σημίτης την ώρα που ο Ακης και ο Γιάννος έκαναν πάρτι γύρω του. Εγώ πιστεύω πως ναι, υπάρχει η καλή Ελλάδα της δημιουργίας, που κατάφερε και επιβίωσε και προόδευσε ακόμα και μέσα στις δεκαετίες της στρεβλής ανάπτυξης, του κρατισμού, του κακού συνδικαλισμού, της διαπλοκής, της μίζας και της διαφθοράς. Και τώρα είναι η ώρα αυτή η καθαρή, η δημιουργική Ελλάδα να γίνει πλειοψηφία για το καλό των επόμενων γενιών. Μπορούμε.

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr