Θα φύγουν όλοι, να μείνει η Τρόικα

Να κόψει τον κατώτατο μισθό, να απελευθερώσει τις απολύσεις, να περιορίσει τις ασφαλιστικές εισφορές. Σε λίγο θα μας πουν να κάνουν και... τίποτα χορευτικά οι εργαζόμενες στις επιχειρήσεις -που λέει ο λόγος- για να ανεβαίνει η απόδοση.

Αν, λοιπόν, το πρόβλημα ήταν το εργατικό κόστος για να πάρει μπροστά η Ελλάδα, τότε -με τη λογική της Τρόικας- θα ήμασταν ήδη «αναδυόμενη τίγρης» της δεκαετίας του 1990.

Δυστυχώς, μόνο αυτό δεν συμβαίνει. Γιατί φεύγουν τρέχοντας μεγάλες παραδοσιακές επιχειρήσεις; Γιατί δεν βρίσκουν χρηματοδότηση και υπερφορολογούνται - όχι επειδή οι εργάτες και οι επιστήμονές μας είναι ακριβοί. Γιατί δεν επενδύεται ελληνικό χρήμα και δεν γίνονται ξένες επενδύσεις, έστω μερικές αγορές γης, που πωλείται πλέον τζάμπα στη χώρα; Επειδή η Ελλάδα είναι η χώρα του παραδόξου: δεν έχουν πάρει ένα ευρώ από υποθέσεις τύπου λίστας Λαγκάρντ, εμβάσματα εξωτερικού κ.λπ., αλλά ταυτοχρόνως είναι ικανοί να ζητήσουν «πόθεν έσχες» από τον μακαρίτη τον Steve Jobs προκειμένου να επενδύσει στη χώρα. Αλήθεια, έγινε τεράστιο θέμα την εβδομάδα που πέρασε μια τροπολογία που εξαιρούσε από το «πόθεν έσχες» τη δήλωση μετοχών ναυτιλιακών εταιρειών. Τι θα κερδίσει το Δημόσιο αν ξέρει ότι ο τάδε Ελληνας εφοπλιστής έχει 100 offshore που αντιστοιχούν σε άλλα τόσα καράβια; Απλά τον μπερδεύει, τον φοβίζει και αυτός θα εξαφανιστεί από τη χώρα και... θα ησυχάσουμε όλοι μαζί, μια ώρα νωρίτερα.

Το ανησυχητικό στο φορολογικό - νομικό αλαλούμ που επικρατεί, όμως, δεν είναι ότι αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην ανοησία ή στην ανικανότητα των ελληνικών αρχών, αλλά ότι, όπως φαίνεται, σε αυτό πρωταγωνιστεί η Τρόικα. Πώς αλλιώς εξηγείται, αφού όλα περνούν από εκεί; Αρα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει τη «θεωρία συνωμοσίας», ότι τελικώς απαξιώνονται όλα συστηματικά από τους δανειστές για να τα πάρουν στο τέλος έναντι των δανείων που μας έδωσαν. Ή όχι;