Το έγκλημα με τα ακίνητα

Καταρχήν δεν είπε την αλήθεια σε καμία περίπτωση για ένα θέμα που καίει τόσο όλους όσοι έχουν σπίτια στην Ελλάδα, δηλαδή περίπου τη μία στις δύο οικογένειες. Δεν χρειάζονταν όλα αυτά τα χοντροειδή ψέματα, ότι δήθεν δεν αλλάζουμε τις αντικειμενικές αξίες γιατί δεν υπάρχουν σήμερα ενδεικτικές τιμές αγοραπωλησιών ή γιατί έτσι θα επιβαρυνθούν περισσότερο οι λαϊκές περιοχές από τις ακριβές.

Δεν έπρεπε καν να σταθεί σε στατιστικά του τύπου ότι τώρα με τις νέες επιβαρύνσεις η Ελλάδα βρίσκεται στον μέσο όρο της φορολογικής επιβάρυνσης των χωρών του ΟΟΣΑ. Τι κι αν ισχύει αυτό, όταν επιβάλλεται ξαφνικά τετραπλασιασμός ενός φόρου μέσα σε τρία χρόνια σε καιρό ύφεσης;

Η κυβέρνηση έκανε και ένα πολύ ουσιαστικό και βαρύ λάθος - εκτός από τα ψέματα. Εδειξε με τον νόμο αυτό στον πολίτη, δεξιό ή Πασόκο, που την ψήφισε βαρυγκομώντας γιατί δεν εμπιστευόταν τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι προτιμάει να μην απολύσει ούτε έναν σχεδόν δημόσιο υπάλληλο-πελάτη της και να χαρατσώσει τον μέσο Ελληνα για το σπίτι του. Και μάλιστα μονίμως, αφού έκανε και ειδικό νόμο αντί έκτακτης εισφοράς.

Θεωρώ ότι ο νόμος για τα ακίνητα έτσι όπως έγινε είναι καταστροφικός για την οικονομία και εμποδίζει σοβαρά την ανάπτυξη, αλλά και πολιτικά αν δεν προσέξει η κυβέρνηση θα είναι η αρχή του τέλους της. Τουλάχιστον ας έλεγαν την αλήθεια. Θα το κατάπινε ο κόσμος πιο γλυκά. Ας το κράταγαν ως χαράτσι για δύο ακόμα χρόνια (2014-15), δηλώνοντας με ειλικρίνεια ότι το κάνουν για να μαζέψουν λεφτά και να φτάσουμε στο πρωτογενές πλεόνασμα. Ταυτόχρονα ας  δεσμεύονταν ότι σε δύο χρόνια θα ψηφιστεί ένας νόμος πιο σωστός, με λιγότερους φόρους και αναπτυξιακό πνεύμα για την οικοδομή, μακριά από την πίεση της τρόικας.

Κρίμα, γιατί έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Ελλάδα καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει στο εξής να αλλάξει έναν τέτοιο νόμο που χαρατσώνει άγρια τον κόσμο, αλλά αποδίδει και τόσα λεφτά. Μηδέ του «αριστερού ανεκδότου» εξαιρουμένου.