Ευρώ και τέλος, πέστε τώρα

Είναι πολύ σοβαρό για να το... παιδεύουν και ειδικά σε μια περίοδο όπου φαίνεται ότι έχουν πειστεί οι πάντες -εντός και κυρίως εκτός Ελλάδας- ότι το θέμα έχει κλείσει.
Δεν έχω καμία αμφιβολία προσωπικά ότι ο ίδιος ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι περί αυτόν, το έχουν στο μυαλό τους ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα, αλλά και δεν συμφέρει τώρα πια τη χώρα να γυρίσει στη δραχμή.

Αυτό που λέει βέβαια ότι «με ενδιαφέρει να σωθεί η Ελλάδα και όχι η Ελλάδα να σώσει το ευρώ», στηριζόμενος σε μια παλαιότερη δήλωση της Μέρκελ, δεν ισχύει πια. Ισχυε όταν δεν υπήρχε προετοιμασία εκ μέρους των Ευρωπαίων για το περίφημο greek exit και ήταν η εποχή που όντως προκλήθηκε μεγάλη αναστάτωση διεθνώς όταν ο Παπανδρέου είχε μιλήσει για δημοψήφισμα.

Οι κεντρικές τράπεζες αλλά και οι κυβερνήσεις έφτιαξαν την τελευταία διετία μηχανισμούς για ενδεχόμενη αποχώρηση χώρας-μέλους, με αφορμή βεβαίως την Ελλάδα. Επομένως, σήμερα όποια κυβέρνηση ζητήσει να χαράξει τη δική της πολιτική και να σκίσει τα μνημόνια απλώς θα φάει πόρτα. Σε χρόνο μηδέν θα ξαναρχίσουμε τα ίδια, θα φεύγουν τα λεφτά από τις τράπεζες, θα φύγουν τρέχοντας οι επενδυτές που αγοράζουν τράπεζες, λιμάνια, μαρίνες, γη και δημόσιους οργανισμούς και φυσικά θα τσακιστεί ο τουρισμός.

Οταν θα ψηφίζουμε για τις ευρωεκλογές στις 25 Μαΐου θα είναι στο ξεκίνημα η τουριστική περίοδος. Είκοσι εκατομμύρια ξένοι θα έρθουν φέτος (από 19 εκατομμύρια πέρσι) και θα αφήσουν περί τα 14 δισ. ευρώ απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας. Από την ταβέρνα στην Κρήτη έως τη στάνη που πουλάει φέτα στο Καρπενήσι υπάρχει άμεση σύνδεση με την τουριστική κατανάλωση. Η μισή Ελλάδα εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από το τουριστικό προϊόν. Είμαστε για να παίζουμε τώρα με το ευρώ και τη δραχμή επειδή πιέζει ο Λαφαζάνης;

Γι’ αυτό, λοιπόν, ας βγει από την πολιτική ατζέντα το θέμα της δραχμής και είμαι εξίσου σίγουρος πάλι για τον Τσίπρα ότι θα επωφεληθεί τα μέγιστα. Το πιο τρωτό του σημείο σήμερα είναι αυτό και εκεί θα επικεντρώσουν λογικά όλοι οι αντίπαλοί του την κριτική.