Οποιος δεν θέλει, σπίτι του

Το οποίο αποδεικνύει ότι οι διαπραγματευτές της νέας κυβέρνησης δεν κατάφεραν τίποτα ή, ως φαίνεται, οι ξένοι σκλήρυναν ακόμα περισσότερο τη στάση τους έναντι μιας κυβέρνησης ασύμβατης με τα δικά τους δεδομένα. Με απλά λόγια, το αν οι σημερινοί κυβερνήτες της χώρας είναι χειρότεροι διαπραγματευτές από τους προηγούμενους ή οι δανειστές απλά άθλιοι εκβιαστές εναπόκειται στον καθέναν από εμάς να το κρίνει, να το αξιολογήσει και με τη λογική ή το συναίσθημα να το εκτιμήσει. Πάντως ο μύθος της εναλλακτικής πρότασης κατέπεσε και δυστυχώς βρισκόμαστε σχεδόν πάλι από εκεί που ξεκινήσαμε και φτου κι απ’ την αρχή.
Αυτά άλλωστε ίσως τα γράψει και η Ιστορία. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε από δω και στο εξής. Γιατί αυτό που δεν έχει αντιληφθεί η κοινή γνώμη, και ίσως ούτε καν η ίδια η κυβέρνηση, είναι ότι η ιδιωτική οικονομία βουλιάζει κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα και δεν θα τη σώσει περιστασιακά ούτε ο τουρισμός.

Δεν στέκεται μια χώρα με δανεικά κάθε βδομάδα για να μένουν ανοιχτές οι τράπεζες που έχασαν άλλα 45 δισ. ευρώ καταθέσεις σε πέντε μήνες. Δεν γίνεται να πληρώνονται για πάντα δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι από τις επελάσεις στα μετρητά των Ταμείων και των δήμων. Τελειώνουν τα λεφτά, το πολύ να κρατήσουν δυο μήνες ακόμα, αν δεν πληρωθούν οι δόσεις στους δανειστές.

Κυρίως, όμως, αυτό που δεν έχουν καταλάβει στην κυβέρνηση είναι ότι σύντομα δεν θα πληρώνουν ούτε οι ιδιωτικές εταιρείες τους προμηθευτές, τους εργαζομένους, τις υποχρεώσεις τους στην Εφορία κ.ά. Γυρίσαμε μέσα σε πέντε μήνες εκεί που βρισκόμασταν στα μέσα του 2012 δυστυχώς, και αυτό όχι μόνο λόγω ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί η κατάσταση στην οικονομία ήταν ήδη εξαιρετικά εύθραυστη από μόνη της.

Τι θα γίνει λοιπόν; Θα αναλάβουν τη διαπραγμάτευση η κοινωνία και η Αριστερά όπως προτείνει ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος, Κορωνάκης; Δηλαδή τι, θα πάμε σε εκλογές; Αντε και πήγαμε και κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι 36% που πήρε πριν από τέσσερις μήνες, αλλά 40% (προσωπικά αμφιβάλλω). Και τι έγινε, θα σκιαχτούν η Μέρκελ και η Λαγκάρντ και θα πάρουν πίσω το μισό πακέτο των μέτρων; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Εκτός αν το κάνει ο Τσίπρας και πάει σε εκλογές για να αλλάξει σύνθεση η κυβέρνηση και κυβερνήσει με πιο ευέλικτο μνημονιακό σχήμα. Να φύγουν από μέσα οι ακραίοι δηλαδή. Εντάξει, ίσως γίνεται, αλλά μου φαίνεται μάλλον δύσκολο και πάντως πολύ επικίνδυνο για τη χώρα, καθώς όσο πάμε χάνουμε χρόνο.

Θα κάνει δημοψήφισμα για να ψηφίσει ο λαός «ναι» στα σκληρά μέτρα (email Χαρδούβελη επί 3); Μπορεί να το κάνει, αλλά αν οι ταλαίπωροι πολίτες πουν όχι, τι θα γίνει, θα μας πάει στη δραχμή;

Ισως το καλύτερο που έχει να πράξει, λοιπόν, είναι να πάει τη συμφωνία στη Βουλή για να πάρει ο καθένας τις ευθύνες του στην ονομαστική ψηφοφορία. Οποιος δεν θέλει να ψηφίσει, να ξέρει ότι «ο τζάμπα μάγκας πέθανε» και να φύγει από τους κυβερνητικούς θώκους, να πάει σπίτι του ή στην Κουμουνδούρου.