Εθνική συνεννόηση τώρα

Η από καιρό αναμενόμενη «κακή είδηση» ότι η Ελλάδα πρόκειται να γίνει κανονική αποθήκη ψυχών μεταναστών και προσφύγων ήρθε την προηγούμενη Πέμπτη (έτσι... γλυκά και μαλακά και ενώ η κοινή γνώμη ασχολείτο με τον θάνατο ενός δημοφιλούς τραγουδιστή και την ιλαροτραγωδία με τον στρατηγό Σφακιανάκη) στη Σύνοδο Κορυφής.

Το σχέδιο Β της Κομισιόν που διέρρευσε, το οποίο ουσιαστικά επιβεβαίωσε με δηλώσεις του στο Reuters και ο επίτροπος Αβραμόπουλος, προβλέπει ότι «εφόσον δεν ανακοπούν οι μεγάλες προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη, τους επόμενους μήνες θα προσφερθεί στέγη και φιλοξενία σε αυτούς τους ανθρώπους από την Ελλάδα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Μη γελιόμαστε, αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι επειδή οι Βορειοευρωπαίοι δεν τους θέλουν, οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες θα μείνουν εδώ. Εκτός κι αν πιστεύουμε ότι θα κοπούν οι μεγάλες ροές τους προς εμάς. Αλλά πώς; Αν προσέξατε, η κυβερνητική εκπρόσωπος είπε στους δημοσιογράφους, την προηγούμενη Τρίτη, ότι το ΝΑΤΟ δεν θα περιπολεί στα Δωδεκάνησα. Αρα το ΝΑΤΟ απλά θα κάνει άλλη δουλειά και πάντως δεν θα εμποδίζει τις ροές προς την Ελλάδα.

Δείτε, λοιπόν, με απλά μαθηματικά τι μας περιμένει: Κάθε μέρα, τώρα που είναι Φεβρουάριος ακόμα, έρχονται στα νησιά μας περί τις 2.000 με 3.000 μετανάστες και λογικά όσο ανοίγει ο καιρός οι ροές θα μεγαλώνουν. Τα hot spots στα νησιά και τα κέντρα φιλοξενίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη χωράνε για φιλοξενία και ταυτοποίηση περί τις 15.000 ανθρώπους και την ίδια στιγμή προχθές πέρασαν από την Ειδομένη (μέσα σε μία ημέρα) για την υπόλοιπη Ευρώπη μόλις 70 άτομα. Αρα πού θα «λιάζονται» οι περίπου 70.000 με 90.000 μετανάστες που ήδη έρχονται τον μήνα;

Ας απαντήσει σε αυτό ο καθένας με βάση τη μέχρι σήμερα εμπειρία για να μη θεωρηθώ εγώ κακόπιστος ή υπερβολικός αρθρογράφος. Από την αρχή του έτους πάντως έως και την προηγούμενη Πέμπτη είχαν φτάσει στην Ελλάδα 76.607 άτομα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Δηλαδή κατά μέσο όρο 1.500 άτομα την ημέρα και να σκεφτεί κανείς ότι οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούσαν.

Με άλλα λόγια, ας προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε μια νέα κατάσταση (κάτι σαν τον Λίβανο με τους Παλαιστίνιους;) για καμιά πεντακοσαριά χιλιάδες μόνιμους και διερχόμενους μετανάστες στην Ελλάδα μέχρι να δοθεί μια οριστική λύση στο πρόβλημα της περιοχής, κάτι το οποίο μπορεί και να πάρει μια δεκαετία. Ας σημειωθεί ότι δεν έρχονται πλέον στην Ελλάδα μόνο Σύροι. Οι μισοί είναι  Αφγανοί, Σομαλοί, Μαροκινοί και Αλγερινοί. Ενδεικτικά τον Δεκέμβριο που μας πέρασε μόνο το 40% όλων όσοι ήρθαν ήταν Σύροι.

Πού θα τους βάλουμε, λοιπόν, όλους αυτούς, έστω και αν τελικά περιοριστούν οι ροές και έρθουν... οι μισοί, δηλαδή 250.000; Σε πέντε hot spots των 10.000 ατόμων ή σε δύο σημεία παραμονής των 8.000 ατόμων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

Ας μη γελιόμαστε, το ζήτημα είναι τεράστιο, εθνικό και φυσικά υπερβαίνει και τον Τσίπρα και μια κυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία. Και... ο Ελευθέριος Βενιζέλος να ήταν, πάλι δεν θα έφτανε για να το αντιμετωπίσει.

Είναι επικίνδυνο για την Ελλάδα, πολύ περισσότερο από το οικονομικό, γιατί είναι και οικονομικό και κοινωνικό και ζήτημα ασφάλειας των Ελλήνων μαζί, γι’ αυτό και απαιτείται εθνική συνεννόηση και όχι μικροκομματικά συμφέροντα.